(Minghui.org) مجله نشنال ریویو در تاریخ 5 مه 2015، مقاله‌ای را به قلم وکیل و نویسنده آقای وسلی جی. اسمیت، تحت این عنوان منتشر کرد: "چین هنوز درحال کشتن و برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ است." آقای اسمیت از نویسندگانی است که قبلاً برنده جایزه شده است.

به‌دلیل سیاست‌های مستبدانه‌ رژیم چین، ازجمله سیاست بدنام تک‌فرزندی و کشتار زندانی‌های سیاسی برای فروش اعضای بدنشان که اخیراً افشا شده، این مقاله از رژیم چین به‌عنوان ظلم و جوری وحشیانه نام می‌برد.

وسلی اسمیت نوشت: "دیوید کیلگور، عضو سابق پارلمان کانادا برای سال‌ها با این کشتار مبارزه کرده است. حتی چین وعده اصلاحات داده بود، اما فالون گونگ و مسیحیان هنوز بازداشت می‌شوند، مورد تبعیض قرار می‌گیرند، قتل‌عام می‌شوند و اعضای بدن‌شان برداشته می‌شود."

او با فهرست کردن بخشی کوچکی از شواهدی که آقای کیلگور در یکی از کارگاه‌های پارلمان اروپا ارائه کرده بود، به اظهاراتش در این مقاله ادامه داد.

·   مأموران تحقیق با بیمارستان‌ها، بازداشتگاه‌ها و سایر سازمان‌ها در سراسر چین تماس‌های تلفنی زیادی گرفتند، درحالی‌که ادعا می‌کردند از بستگان بیماران نیازمند به پیوند عضو هستند و از آنها سؤال می‌کردند که آیا اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را برای فروش دارند. ما این مکالمات را روی نوار ضبط کرده و سپس آنها را از روی نوار پیاده کردیم و فرم‌های پذیرش بیماران پیوند عضو را که تعدادی از سازمان‌های درگیر در قاچاق اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ دراختیار قرار داده بودند، ترجمه کردیم.

·  زندانیان فالون گونگی که بعداً از چین خارج شدند، شهادت دادند که وقتی در اردوگاه‌های کار اجباری سراسر کشور بازداشت بودند، به‌طور نظامندی تحت آزمایش خون و معاینات جسمی قرار می‌گرفتند. چنین معاینات و آزمایشاتی نمی‌توانست برای سلامتی‌شان باشد، چراکه آنها به‌طور مرتب تحت شکنجه قرار می‌گرفتند، اما چنین کاری برای پیوند عضو و برای ایجاد بانکی از "اهداکنندگان" زنده عضو ضروری است.

·  در چندین نمونه، اعضای خانواده تمرین‌کنندگان فالون گونگ توانستند اجساد ازشکل افتاده عزیزان‌شان را بین مرگ و سوزاندن ببینند. اعضای بدن آنها برداشته شده بودند.

·  آقای کیلگور و افراد دیگری با همسر سابق جراحی از سوجیاتون در شهر شن‌یانگِ لیائونینگ مصاحبه کردند. برطبق اظهارات این جراح برای همسر سابقش، وی بین سال‌های 2001 و 2003، قرنیه‌ 2000 زندانی فالون گونگ را برداشته بود. او برای همسرش فاش کرد که هیچ کدام از این منابع تأمین عضو زنده نماندند، چراکه جراحان مختلفی سایر اعضای بدنشان را برداشتند و سپس بدن‌هایشان را سوزاند.

·  آقای کیلگور از کتاب قتل‌عام (پرومتئوس) نام برد که نویسنده آن، اتان گاتمن در این کتاب درباره آزار و شکنجه فالون گونگ، تبتی‌ها، ایغورها و اجتماعات مسیحیان خانگی نوشته است. بیشترین تمرکز این کتاب روی فالون گونگ است؛ گروهی که از سال 1999، به‌طور مداوم و به شرورانه‌ترین روش مورد هدف قرار گرفته است. گاتمن شرح می‌دهد که چگونه در "بهترین برآوردش" به این حقیقت می‌رسد که اعضای بدن 65هزار تمرین‌کننده فالون گونگ و "دو تا چهار هزار" ایغور، تبتی و مسیحی، تنها بین سال‌های 2000 تا 2008 برداشته شده است.

هیچ‌کدام از این "اهداکنندگان" از این غارت اعضای بدن، جان سالم به‌در نبردند، چراکه همه اندام‌های حیاتی‌شان برداشته شد و به قیمت‌های بالا برای اتباع چینی ثروتمند و "گردشگران پیوند عضو" قاچاق شد. چنین چیزی شوکه‌کننده و غیرقابل تحمل است، درحالی‌که از سوی دیگر، با کمبود واکنش بین‌المللی مؤثر در این خصوص مواجهیم.