(Minghui.org) خانمی در استان سیچوان درحالی‌که پوسترهای حاوی اطلاعات درباره آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم چین را نصب می‌کرد، تصویرش در دوربین‌های نظارتی ثبت شد. به دنبال این رویداد پلیس وی را بازداشت کرد، در طول بازجویی وی را تحت شکنجه قرار داد و بعد از اخاذی مبلغی پول از خانواده‌اش، او را آزاد کرد.
خانم یان چیونگ‌فانگ ۵۷ ساله، در تاریخ ۱۷ فوریه درحال کار در غرفه‌اش در بازار، بازداشت شد. مأموران پلیس، خانم یان را به آپارتمانش بردند، به زور وارد خانه‌اش شدند و کتاب‌های فالون گونگ، کتاب‌های بانک، تلفن‌های همراه و سایر متعلقات شخصی وی را ضبط کردند.
بعد از شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، خانم یان به‌منظور جلوگیری از بازداشت شدن به‌خاطر تمرین فالون گونگ، مجبور به ترک زادگاهش شد. او در سال ۲۰۱۳، یعنی دو سال قبل از بازداشت اخیرش، به خانه بازگشت.
در اداره پلیس، مأموران فیلمی را که دوربین‌های نظارتی به‌هنگام نصب پوسترها درباره آزار و شکنجه فالون گونگ به دست خانم یان و تمرین‌کننده دیگری، گرفته بودند، به آنها نشان دادند. مأمور لیو یونگ از وی محل تهیه پوسترها را جویا شد و وقتی خانم یان از پاسخ دادن خودداری کرد، لیو با سنگ ضربه‌ای به شقیقه او زد که وی از هوش رفت.
بعد از اینکه خانم یان هشیاری‌اش را بازیافت، لیو به بازجویی‌کردن از او ادامه داد. خانم یان هنوز از فاش کردن اطلاعات درباره آن تمرین‌کننده دیگر خودداری کرد. سپس مأموران روی پاهایش لگد زدند، با میله‌ای فلزی او را کتک زدند و از سایر شکل‌های سؤرفتار فیزیکی استفاده کردند.
آن شب، شوهر خانم یان به اداره پلیس رفت و خواستار آزادی وی شد، چراکه او صرفاً به‌خاطر باورش به فالون گونگ بازداشت شده بود. او سوابق پزشکی همسرش را ارائه کرد که نشان می‌داد چگونه بعد از شروع تمرین فالون گونگ، سرطانش تقریباً به‌طور کامل بهبود یافته بود.
پلیس از آزادی خانم یان خودداری کرد و درعوض او را برای معاینه و آزمایش، به بیمارستانی منتقل کرد. زمانی که خانم یان دلیل را پرسید، مأمور ژو لین توضیح داد: "به‌منظور این است که ببینیم کدام یک از اعضای بدنت به‌خوبی کار می‌کنند."
خانم یان را سپس به بازداشتگاه یونگ‌شینگ در شهر سویی‌نینگ بردند که در آنجا مأموران ژو لین و تان شینگ سه بار او را تحت بازجویی قرار دادند تا از منبع تهیه مطالبی که نصب کرده بود، آگاهی یابند.
در ۲۵ مارس، بعد از اینکه خانم یان به‌مدت یک ماه در بازداشت بود، مأموران ژو و تان او را تهدید کردند که برای سال‌ها او را به اردوگاه کار اجباری می‌فرستند، مگر اینکه دامادش ۵۰۰۰ یوآن پول به آنها پرداخت کند. خانواده خانم یان تحت فشار تسلیم شدند و آن پول را به‌عنوان خون‌بها پرداخت کردند.
زمانی که وی آزاد شد، مأموران همچنان از او محل تهیه پوسترها را می‌پرسیدند. خانم یان به این سؤال پاسخ نمی‌داد، فقط به آنها توضیح می‌داد که چطور فالون دافا به‌دست رژیم کمونیست تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرد.
خانم یان برای جلوگیری از بازداشت و آزار و اذیت بیشتر مجبور شد همراه شوهرش خانه را ترک کند.