(Minghui.org) در غروب ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۵، تمرین‌کنندگان فالون گونگ یک مراسم شمع‌افروزی را در محل بنای یادبود واشنگتن برگزار کردند. آنها با برگزاری این مراسم یاد و خاطره هم‌تمرین‌کنندگانشان را که طی ۱۶ سال گذشته براثر آزار و شکنجه در چین جان باختند، گرامی داشتند.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ با برگزاری مراسم شمع‌افروزی در محل بنای یادبود واشنگتن، برای هم‌تمرین‌کنندگانشان که دراثر آزار و شکنجه در چین جان باختند، سوگواری می‌کنند.

خانم دای ژیژن به‌آرامی در ردیف عقب شمع‌افروزان نشسته بود. چهارده سال قبل، همسرش چن چنگ‌یونگ، به دلیل آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، در ۳۴ سالگی، جانش را ازدست داد. ضربه مرگ همسرش به‌قدری برای وی سنگین بود که موهایش یک‌شبه خاکستری شد.

وی به‌هنگام صحبت درباره همسر و دخترش، اشک از چشمانش جاری شد. وی گفت: «او بسیار خوشحال می‌شد که ببیند دخترمان بزرگ شده است. هنگامی که دخترم را برای اولین بار به مراسم شمع‌افروزی بردم، ۱۶ سال قبل بود. شانزده سال تقریباً به اندازه یک نسل است. امیدوارم شرایط در سال آینده تغییر کند. (آزار و شکنجه متوقف شود.)» خانم دای امیدوار است که مردم متوجه شوند فالون گونگ چیست و اینکه چرا تمرین‌کنندگان فالون گونگ، به‌خاطر باورشان، چیزهای بسیار زیادی را فدا می‌کنند.

خانم آن کورسون، یک تمرینکننده فالون گونگ از فیلادلفیا

خانم آن کورسن، یک تمرین‌کننده فالون گونگ از فیلادلفیا، به گزارشگر گفت: «مراسم شمع‌افروزی برای من همیشه چیزی خاص و استثنائی بوده است، زیرا به‌عنوان یک آمریکایی، آنچنان توسط حزب کمونیست چین تهدید نشده‌ام و آزار و شکنجه در مسافتی بسیار دور از من صورت می‌گیرد. بنابراین، این مراسم ارتباطی واقعی میان من و یاد و خاطره آنهایی است که در چین آزار و شکنجه شده‌اند یا هنوز تحت آزار و شکنجه قرار دارند. حضورم در این مراسم احساسی از همبستگی در من ایجاد می‌کند. زیرا در این کشور، اجدادم در نسل‌ها پیش، در دهه ۱۶۰۰، درجستجوی آزادی‌های مذهبی به اینجا آمدند. بنابراین، هنگامی‌که متولد شدم، آزادی مذهب، آزادی عقیده و آزادی بیان در خونم بود. این چیزی است که در آمریکا وجود دارد. برایم بسیار سخت و سرسام‌آور است که قادر نباشم در چنین محیطی زندگی کنم. این مراسم شمع‌افروزی به‌ من یادآوری می‌کند که تعداد بسیار زیادی از مردم در دنیا، مخصوصاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین فقط به‌خاطر باورهایشان تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.»

خانم کورسن همچنین به واشنگتن دی‌سی آمد تا با نماینده‌شان در کنگره، درباره گسترش اخیر این آزار و شکنجه گفتگو کند و از آنها بخواهد تا از قطعنامه شماره ۳۴۳ حمایت کنند؛ قطعنامه‌ای برای منع ح.ک.چ از برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ. خانم کورسن گفت امسال در مقایسه با سال‌های قبل، دفاتر اعضای کنگره، توجه بیشتری به موضوع فالون گونگ دارند.

خانم جِیمی استفانز

موسیقی آرام‌بخش و روشنایی شمع‌ها، توجه بسیاری از ساکنان محلی و گردشگران را به این مراسم جلب کرد. خانم جِیمی استفانز، وکیل حقوق کیفری، نیز درمیان آنها بود. او از آزار و شکنجه در چین آگاه شد و تصمیم گرفت برای ابراز حمایتش از فالون گونگ علیه آزار و شکنجه، در این مراسم شمع‌افروزی حضور داشته باشد. وی چند ساعتی درکنار تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌سر برد، به شکایات اخیر تمرین‌کنندگان فالون گونگ علیه جیانگ زمین علاقه‌مند شد و تصمیم گرفت در تعطیلات آخر هفته آینده، به تمرینات گروهی تمرین‌کنندگان فالون گونگ، ملحق شود.

آقای مت هلادیوک (چپ) و دوستش آقای گونتر هیدر (وسط)، اطلاعاتی از تمرینکننده فالون گونگ کسب میکنند (راست).

مت، یک معلم ریاضیات و دوستش گونتر به‌طور اتفاقی از محل بنای یادبود واشنگتن عبور می‌کردند و اطلاعاتی درباره این مراسم شمع‌افروزی به‌دست آوردند. به‌محض شنیدن درباره جنایت برداشت اعضای بدن به‌دست ح.ک.چ، مت به آن تمرین‌کننده فالون گونگ گفت: «این ماجرا تقریباً به جنگ جهانی دوم شباهت دارد. از شنیدن آن شوکه شدم.» مت گفت غم‌انگیز است که ح.ک.چ تمرین ساده‌ای مانند فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد.