(Minghui.org) دیوید ماتاس، نامزد دریافت جایزه صلح نوبل و وکیل بین‌المللی حقوق بشر که وکیلی مشهور است، به‌تازگی درباره کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدنشان، برای رسانه‌ها در پرت صحبت کرد.
او اشاره کرد که برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدترین نمونه از نقض حقوق بشر است که هم‌اکنون در جهان درحال وقوع است. او از دولت استرالیا خواست تا برای متوقف کردن مسافرت استرالیایی‌ها به چین به‌منظور دریافت اعضای بدن، دست به اقدام بزند.
آقای ماتاس در تاریخ ۵ الی ۷ ژوئیه ۲۰۱۵ در پانزدهمین همایش بین‌المللی جامعه جهانی قربانی‌شناسی در پرت، پایتخت استرالیای غربی، حضور یافت. در این همایش چند خبرگزاری محلی با او مصاحبه کردند و سه رسانه این موضوع را پوشش دادند.
استرالیایی‌ها، پرفروش‌ترین روزنامه ملی در این کشور، در ۹ ژوئیه مقاله‌‌ای با این عنوان چاپ کرد: "برداشت اعضای بدن زندانیان فالون گونگ در چین"
در این گزارش به نقل از آقای ماتاس آمده، تمرین‌کنندگان فالون گونگی که به‌طور غیرقانونی زندانی شده بودند و "اعضای بدنشان به اجبار برداشته می‌شد، بدون تزریق داروی بی‌هوشی تحت این عمل قرار می‌گرفتند و فقط از شل‌کننده عضلانی و رقیق‌کننده خون برای آنها استفاده می‌شد. سپس بدنشان سوزانده می‌شد."
آقای ماتاس به گزارشگر گفت که بعد از ادعای خانمی در سال ۲۰۰۶ مبنی بر اینکه تعداد ۴۰۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ در بیمارستانی که وی کار می‌کرد، به‌خاطر اعضای بدنشان کشته شده‌اند، او همراه با دیوید کیلگور، نماینده سابق پارلمان کانادا، تحقیقاتی را در این زمینه آغاز کرد. آن خانم گفت که شوهرش قرنیه ۲۰۰۰ تمرین‌کنندده زنده را در همان بیمارستان بیرون آورده است.
آقای ماتاس به گزارشگر استرالیایی ها گفت: "تا آنجا که من می‌توانم بگویم، این جریان هنوز درحال وقوع است. تا آنجا که ما می‌توانیم بگوییم، افرادی که امروزه از زندان‌های چین آزاد می‌شوند، هنوز درباره آزمایش‌های خون صحبت می‌کنند و درحال‌حاضر تمرین‌کنندگان فالون گونگ در برخی استان‌های چین نه فقط در زندان، بلکه در خانه‌های خود و در خیابان تحت آزمایش خون و معاینه پزشکی قرار می‌گیرند."
کریس ویلدن، یکی از گزارشگران ایستگاه رادیویی RTRFM در پرت، از آقای ماتاس پرسید که وسعت مشکل قاچاق اعضای بدن در چین چقدر است؟
آقای ماتاس پاسخ داد: "چین بعد از ایالات متحده امریکا، در پیوند عضو بالاترین رتبه را دارا است، اما زمانی‌که ما نسخه ابتدایی گزارش‌مان را در ژوئیه ۲۰۰۶ تهیه کردیم، آنها فاقد منابع سنتی برای اعضای بدن بودند و هیچ سیستمی برای اهدای عضو نداشتند. بنابراین این سؤال مطرح شد: 'این اعضای بدن از کجا می‌آمدند؟'"
"مسئولین گفتند که آنها از زندانیان محکوم به اعدام می‌آیند، سپس آن را به مرحله عمل درآوردند، اما تعداد مجازات‌های محکوم به اعدام را ارائه ندادند. با توجه به نیاز به انواع گروه‌های خونی، انواع بافت‌های بدن انسان، ... نیاز برای اندام‌هایی با اندازه‌های نسبتاً مناسب، شما نیاز به حدود ۱۰۰ هزار اعدام در یک سال دارید تا اعضای مورد نیاز برای این حجم از عمل‌های پیوند عضو را تأمین کنید که بدیهی است چنین چیزی در چین رخ نمی‌داد. بنابراین این اعضای بدن از کجا می‌آمدند؟"
"سپس ما شواهدی دریافت کردیم مبنی بر اینکه از تمرین‌کنندگان فالون گونگ آزمایش خون گرفته می‌شد و تحت معاینه پزشکی قرار می‌گرفتند. ما به منظور تحقیق، تماس‌های تلفنیِ بسیاری با بیمارستان‌ها برقرار کردیم که در آن پزشکان وعده اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را می‌دادند."
"تجمع این شواهد ما را به این نتیجه رساند که تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدنشان به قتل رسیده‌اند."
ساندی تایمز: بدترین نمونه از نقض حقوق بشر
آقای ماتاس گفت که رفتار با فالون گونگ در چین "بدترین" رفتار درخصوص قربانی کردن مردم و نقض حقوق بشر بوده است. این گزارش بیان می‌کند که بعد از شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌زور در اردوگاه‌های کار اجباری حبس کردند و درحالی‌که هنوز زنده بودند، اعضای بدن تعداد بی‌شماری از آنها به اجبار برداشته شد."
آقای ماتاس درباره چگونگی متوقف کردن این قساوت گفت: "هر تماس با چین فرصتی برای مطرح کردن این مسئله و ابراز این نگرانی‌ها است. "
او در ادامه گفت: "سیاستمداران همچنین می‌توانند از طریق اعلام گزارش‌دهی اجباری درخصوص توریسم پیوند عضو و ممنوعیت ورود به استرالیا برای افرادی که در این سؤرفتار پیوند عضو دست داشته‌اند، وارد عمل شوند."
پست،یکی ازروزنامه‌های محلی مستقل، پیش از دیدار با آقای ماتاس گزارش کرد که سه تمرین‌کننده فالون گونگ دادخواستی شامل ۱۲۰۰۰ امضا را به دفتر جولی بیشاپ، وزیر امور خارجه ارائه کردند و خواستار پایان دادن فوری به آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین شدند.