(Minghui.org) در سال‌های اخیر، چند مقاله از تمرین‌کنندگان در منطقه‌مان در وب‌سایت مینگهویی منتشر شده است. این مقالات دربارۀ مشکلاتی مانند توجه نکردن به مسائل امنیتی، ایجاد اختلال در فا، تغییر دادن شکل فرستادن افکار درست، بازاریابی درمیان تمرین‌کنندگان و وابسته بودن به چشم سوم است.
بیشتر تمرین‌کنندگان بعد از خواندن این مقالات قادر بودند که براساس فا به درون نگاه کنند. آنها موافق بودند که این مسائل باید مطرح شوند تا جلوی آسیب را بگیرند و تمرین‌کنندگانی که زیر سؤال رفته‌اند را بیدار کند.
برخی از تمرین‌کنندگان از این مقالات احساس شرمندگی می‌کردند. آنها گله و شکایت می‌کردند و می‌خواستند بفهمند که چه کسی آن مقالات را نوشته است، گویی تمرین‌کنندگانی که آن مشکلات را دیدند تا حدی مقصر بودند.
زمانی که کسی به اشتباهات‌مان اشاره می‌کند، باید به‌درون نگاه کنیم و تغییراتی را در خود ایجاد کنیم. هیچ چیزی در تزکیه تصادفی نیست. حتی اگر با انتقاد مخالف هستیم، هنوز باید بدون قید و شرط به‌درون نگاه کنیم و ببینیم که آیا ما وابستگی آشکاری داریم.
اگر با مطرح شدن مشکلات‌مان ناراحت می‌‌شویم، بدین دلیل است که نقصی در شخصیت‌مان وجود دارد. خشم و نگه‌داشتن کینه خصوصیات موجودات کیهان کهن است. اگر نتوانیم از آنها رها شویم، به استاندارد کیهان جدید نخواهیم رسید. به‌عنوان تمرین‌کنندگان حقیقی، اگر کسی به وابستگی‌های‌مان اشاره می‌کند، باید بسیار خوشحال شویم.
برخی از تمرین‌کنندگان محلی عکس تمرین‌کننده‌ای که چشم سومش باز بود را در کنار عکس استاد قرار دادند و آنها را با یکدیگر پرستش کردند. در رابطه با این مسئله استاد بیان کردند:
«هرجا افرادی هستند که به این چیزها وابسته‌اند، این نوع از مسائل مختل‌کنندۀ فا ظاهر می‌شوند.» («آموزش فا در کنفرانس فای نیویورک ۲۰۱۶»)
نظرات استاد باعث آشفتگیهای زیادی در میان تمرین‌کنندگان محلی‌مان شد. بسیاری سعی کردند که بفهمند چه کسی این سؤال را پرسیده است، آن تمرین‌کننده‌ای که مورد ستایش قرار گرفته کیست و چه کسانی آن تمرین‌کننده را ستایش کردند. برخی شکایت کردند: «این چیز مهمی نیست. چرا استاد را با این مسئله به زحمت می‌اندازید؟»
به‌عنوان تمرین‌کنندگان می‌بایست با سخنان استاد با احترام برخورد کنیم و فا را با نگرشی جدی مطالعه کنیم. در ظاهر، این بیانات استاد درباره یک مسئله محلی بود، اما محتوای عمیق آن هنوز فای کیهان است. ما باید خجالت‌زده باشیم که به‌خوبی عمل نکردیم و استاد مجبورند نگران ما باشند.
زمانی که استاد به مشکلات‌مان اشاره می‌کنند، ما باید آن را جدی بگیریم و به‌سرعت خودمان را اصلاح کنیم. چطور می‌توانیم جدیت مشکلی را دست کم بگیریم و آن شخصی که این مسئله را به توجه استاد رسانده است، سرزنش کنیم؟ ما باید از آن شخص تشکر کنیم.