(Minghui.org) بیش از 7000 تمرینکننده از منطقه آسیا- اقیانوسیه در 27 نوامبر برای کنفرانس سالانه تبادل تجربه فالون دافای 2016 در تایپه، تایوان گردهم آمدند. شنیدن ماجراهای تمرینکنندگان و اینکه چطور در مواجهه با چالشها قلب و ذهنشان را تزکیه کردند، باعث دلگرمی حضار در کنفرانس شد. شرکتکنندگان همگی همتمرینکنندگان از تمام اقشار جامعه بودند.
آقای هوانگ جیارن و خانم لی شوئیجن بیان میکنند که از زمانی که فالون دافا را یاد گرفتهاند با یکدیگر در هماهنگی بیشتری زندگی میکنند.
آقای هوانگ جیارن و خانم لی شوئیجن، به مدت 14 سال است که تمرینکننده هستند و از حضور در کنفرانس امسال خوشحال بودند. سه نفر از اعضای خانوادهشان نیز تمرینکننده هستند.
خانم لی 55 ساله، سابق بر این با بیماریهایی از جمله میگرن، درد معده، درد شانه، فشار خون پایین، هیپوگلیسیمی (کمبود قند در خون)، اگزما و بیماریهای زنان دستبهگریبان بود. او یک بار به شوهرش پیشنهاد کرد که او را ترک کند، چراکه نگران بود که بار مسئولیت سنگیتی برای او ایجاد کند. یک بار یکی از دوستانش که در طب چینی تخصص داشت اشاره کرد که بهنظر میرسد او در حال مرگ است.
یک ماه بعد از اینکه تمرین فالون دافا را شروع کرد، فرزندانش از او پرسیدند: «چطور مدتی طولانی است که از ما نخواستهای تو را ماساژ بدهیم؟» آن موقوع بود که متوجه شد سلامتیاش بهبود یافته است. خانم لی گفت: «طی مدت حدوداً سه ماه، همه علائم بیماریهایم ازبین رفت و از آن زمان به بعد تبدیل به فرد متفاوتی شدهام.»
آن زن و شوهر قبل از اینکه تمرینکننده بشوند، بهدلیل فشار بسیار زیادی که از جانب خانواده یکدیگر بر آنها وارد میشد، اغلب جنگ و دعوا میکردند. بعد از یادگیری این تمرین، نگرششان عوض شد. خانم لی گفت: «زمانی که امور بر وفق مرادم پیش نمیرفت، قضاوت کردن و زیر سؤال بردن دیگران را کنار گذاشتم. سعی میکردم نسبت به دیگران باملاحظه باشم و وضعیت آنها را درک کنم. تبدیل به فردی منطقی و مثبت شدم. اکنون تعاملم با فرزندم شگفتانگیز است و من و شوهرم جنگ و دعوا را کنار گذاشتهایم. ما به یکدیگر احترام میگذاریم. زمانی که اختلافی بهوجود میآید، زمان مناسبی را پیدا میکنیم تا با آرامش و بهطور منطقی در مورد آن صحبت کنیم.
آقای هوانگ کمالگرا است و دوستانش همگی فکر میکردند که او جدی و سختگیر است. از زمانی که تمرینکننده شده است، همسرش میگوید: «او قابل دسترستر شده است. قلبمان خاطرجمع و در آسودگی است.»
خانم ژوانگ ژائورن به مدت 14 سال است که تمرینکننده شده است. او و همسرش در 27 نوامبر در این کنفرانس شرکت کردند.
آقای ژوانگ ژائورن در سال 2002 پس از دریافت نسخهای از کتاب جوآن فالون از یکی از دوستانش، یک تمرینکننده شده است. در آن زمان او مبتلا به آسم شدیدی بود و مجبور بود در تمام اوقات دستگاه کوچک استنشاق را با خود حمل کند. بیماریاش بهقدری شدید بود که مجبور بود چهار بار داروی استنشاق را به میزان تجویز شده تنفس کند. پدرش پزشک است اما نمیتوانست هیچ کاری انجام دهد که به او کمک کند. او اغلب با احساس ناامیدی فکر میکرد: «هوا درست اینجاست، با اینحال من نمیتوانم آن را دریافت کنم و هیچ کسی نمیتواند هیچ کاری برای کمک به من انجام دهد.» یک روز در ماه فوریه تصمیم گرفت که به تمرینکنندگان در محل تمرینی در فضای باز بپیوندد. آن روز بعد از اینکه متوجه شد که هوای سرد آسمش را تحریک نکرد، شگفتزده شد و از آن زمان نیازی به دستگاه استنشاق نداشته است. همسر و فرزندش در نهایت به او پیوستند و تمرین فالون دافا را شروع کردند.
زمانی که آقای ژوانگ شنید که همتمرینکنندگان در این کنفرانس درباره ازبرکردن جوآن فالون تبادل تجربه میکنند، متوجه شد که در این رابطه عقب افتاده است. او یک بار سعی کرده بود که کتاب را ازبر کند، اما نتوانسته بود به آن ادامه بدهد. او حافظه ضعیفش را سرزنش کرد، از این کار صرفنظر کرد و در عوض کتاب را بهطور مکرر مطالعه کرد. بعد از کنفرانس، متوجه شد که افکار بشریاش پیشرفت او را مسدود کرده است.
آقای ژوانگ گفت که با شنیدن پیام تبریک استاد لی هنگجی به این کنفرانس، اشک قدردانی از چشمانش سرازیر شده است. این باعث شد که او مصممتر شود و قدمهای بزرگتری را در مسیر پیش رویش بردارد.