(Minghui.org) وقتی آقایی ساکن شهر دان‌دونگ به خانه آمد، خانه را به‌هم‌ریخته دید و یک حکم بازداشت روی تخت‌خواب پیدا کرد. او فوراً متوجه شد که همسرش مجدداً به‌خاطر باورش به فالون گونگ بازداشت شده است. فالون گونگ یک تمرین معنوی است که از سوی رژیم کمونیستی چین آزار و شکنجه می‌شود.
دو روز بعد از اینکه به خانه برگشت، ابلاغیه‌ای دریافت کرد که همسرش، خانم سونگ گویی‌شیانگ، بازداشت شده است. چند روز طول کشید تا فهمید که همسرش در بازداشتگاه اول دان‌دونگ حبس شده است.
خانم سونگ پیش از بازداشت اخیرش، دو بار به‌خاطر تمرین کردن فالون گونگ به کار اجباری گمارده شده و به پنج سال زندان محکوم شده بود. در هر دو باری که بازداشت شد، او را تحت شکنجه وحشیانه قرار داده بودند. خانواده‌اش نگرانند که ممکن است او را به‌خاطر استفاده از حق قانونی‌اش در برخورداری از آزادی عقیده، مجدداً شکنجه کنند.
جدیدترین بازداشت
در ۱۲ آوریل ۲۰۱۶ زمانی که این زوج بیرون از منزل بودند، مأموران پلیس از ادارۀ پلیس منطقۀ یوان‌بائو به‌زور به آپارتمان خانم سونگ وارد شدند و آنجا را غارت کردند. مأموران دو نسخه از کتاب جوآن فالون، یک دستگاه پخش فایل‌های صوتی و پوسترها و تصاویر مربوط به فالون گونگ را ضبط کردند.
یک حکم بازرسی که هیچ امضاء یا تأییدیه‌ای نداشت روی تخت‌خواب گذاشتند. دو روز بعد حکم رسمی بازداشت در پست دریافت شد اما در آن مشخص نشده بود که خانم سونگ در کدام بازداشتگاه قرار دارد.
روز بعد در ۱۵ آوریل پدر ۸۰ سالۀ خانم سونگ به ادارۀ پلیس رفت. او باور داشت که دخترش بی‌گناه است و درخواست کرد که او را آزاد کنند. اما مأموران به او گفتند که ازآنجاکه آنها او را بازداشت نکرده‌اند، نمی‌دانند او کجا نگهداری می‌شود.
خانوادۀ خانم سونگ روزها بعد مکان بازداشت او را پیدا کردند. برای آنها، آخرین بازداشت او یادآوری از بازداشت‌های گذشته‌اش بود.
اولین بازداشت و شکنجه
پس از شروع آزار و شکنجه در ژوئیۀ ۱۹۹۹، خانم سونگ برای دادخواهی نسبت به حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او بازداشت شد، به شهر دان‌دونگ بازگردانده شد و در بازداشتگاه شهر دان‌دونگ به‌خاطر امتناع از رها کردن باورش حبس و شکنجه شد.
شیه ژی‌یینگ، رئیس بازداشتگاه، او را در‌حالی‌که یک بلوک آهنی در دست داشت، مجبور به راه رفتن کرد. بلوک آهنی دو زنجیر داشت که به مچ پایش بسته شده بود و آنقدر سنگین بودند که پوستش سائیده و کنده شده بود. دو نگهبان او را هل می‌دادند و اگر راه نمی‌رفت مورد ضرب‌و‌شتم قرار می‌دادند.
پس از اینکه پیرامون بازداشتگاه راه رفت، دست و پایش را به‌مدت شش شبانه‌روز به‌هم زنجیر کردند. زخم‌های مچ پایش چرکین شده بود و حتی امروز هم خراش‌های بسیار بزرگی روی پایش دیده می‌شود.
شکنجه در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا
در نوامبر ۱۹۹۹، خانم سونگ را به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا منتقل کردند که اکنون بسته شده است. ازآنجاکه از انکار فالون گونگ امتناع ورزید، او را شکنجه کردند. او در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۱ آزاد شد.
اما مجدداً در ۲۰ نوامبر ۲۰۰۱، مأموران اداره ۶۱۰ شهر دان‌دونگ و ادارۀ پلیس شهر دان‌دونگ او را بازداشت کردند.
ازآنجاکه سعی کرد تمرین‌های فالون گونگ را انجام دهد، شی ژی‌یینگ، رئیس بازداشتگاه، او را به‌طور وحشیانه‌ای کتک زد. شیه دست و پایش را نیز بست تا نتواند تکان بخورد و بعد به مأموران دستور داد که او را مورد ضرب‌و‌شتم قرار دهند.
در دسامبر ۲۰۰۱ او را به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا منتقل کردند. نگهبانان دستانش را از پشت به‌هم بستند و برای چند روز او را با دست‌بند به تخت بستند. او اجازه نداشت به دستشویی برود و مجبور به پوشیدن شلوار کثیف بود. هم‌زمان پاهایش را با طناب بستند.
خانم سونگ به‌منظور اعتراض به شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان او را تحت خوراندن اجباری با آب نمک حاوی سیر له‌شده قرار دادند.
نگهبانان از یک صندلی آهنی ویژه برای شکنجه تمرین‌کنندگان استفاده می‌کردند. آنها او را مجبور می‌کردند در‌حالی‌که دستانش از پشت و پاهایش به پایه‌های صندلی بسته شده بود، روی صندلی بنشیند.
وقتی خانم سونگ در اثر شکنجه در شرف مرگ بود، نگهبانان در نیمه‌های شب با خانواده‌اش تماس گرفتند و به آنها گفتند که به‌دنبال او بیایند. آنها پیش از آزاد کردنش، خانواده او را مجبور به پرداخت ۷۰۰۰ یوآن کردند.
شکنجه در زندان زنان لیائونینگ
در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۶، خانم سونگ مجدداً در شهر دان‌دونگ بازداشت شد و محکوم به پنج سال زندان شد. او را به زندان زنان استان لیائونینگ بردند و در بخش شمارۀ ۲ نگه‌داشتند.
لی جینگ و لی شوئه‌نا مسئول بخش شمارۀ ۲ بودند. او را به تماشای ویدیوهای افتراآمیز به فالون گونگ و بی‌حرکت ایستادن برای چند روز مجبور کردند.
زمستان بود اما لباس یا کفش گرم به خانم سونگ ندادند. او را از خواب محروم کردند. هروقت چشمانش را می‌بست، دو زندانی آب سرد بر سرش می‌ریختند. آنها او را به‌مدت نُه روز تحت شکنجه‌هایی مانند: محرومیت از غذا و خواب، کشیدن موهایش و ضرب‌و‌شتم تا مرز بی‌هوشی قرار دادند.
وقتی او را به بیمارستان بردند، به آنها گفته شد که مشکل قلبی دارد و نیاز دارد که استراحت کند. اما آن کافی نبود که شکنجه را متوقف کنند.
خانم سونگ چندین بار در یک سلول کوچک حبس شد. اگر از خواندن تبلیغات ضد فالون گونگ امتناع می‌ورزید، نگهبان وانگ جیان به زندانیان دستور می‌داد که جوراب در دهانش قرار دهند.
خانم سونگ برای اعتراض به آزار و اذیت‌هایی که متحمل شده بود، دست به اعتصاب غذا زد. در روز هشتم، نگهبان ژنگ جوچیو به بیمارستان دستور داد که او را تحت خوراندن اجباری قرار دهند.
اطلاعات تماس شکنجه‌گران:
سان یو، دبیر حزب منطقۀ یوان‌بائو: ۱۳۸۴۱۵۵۵۷۷۷-۸۶+
تانگ لی‌جیه، رئیس منطقۀ یوان‌بائو: ۱۳۷۰۴۱۵۲۱۹۷-۸۶+
(برای نام سایر شکنجه‌گران به نسخۀ چینی مراجعه کنید.)