(Minghui.org) ادامه قسمت ۲
در سال ۲۰۰۶، روزنامۀ اپک تایمز ماجرای تکان‌دهنده‌ای را منتشر کرد که در‌خصوص بی‌شک یکی از خوفناک‌ترین فجایعی است که یک دولت نه‌تنها در عصر مدرن بلکه در طول سراسر تاریخ ثبت شده، مرتکب شده است. همان‌طور که در گزارش تحقیقاتی برداشت خونین اعضای بدن نوشتۀ وکیل برجستۀ حقوق بشر دیوید ماتاس و دیوید کیلگور نمایندۀ سابق پارلمان کانادا در منطقۀ آسیا-اقیانوسیه مستند شده است، شواهد بسیار قوی مبنی بر نقش هراس‌انگیز حکومت کمونیستی چین در قتل‌عام برنامه‌ریزی‌شدۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، برداشت اعضای بدن آنها در زمانی که در قید حیات بودند و کسب سود بسیار زیاد از انجام این کار موجود است.
در پاسخ به اعتراضات بین‌المللی، حکومت چین تلاش کرده است که یکی از بخش‌های اصلی شواهد جزئی را توجیه کند و آن افزایش نجومی تعداد پیوندهای عضو در سال‌های اخیر و زمان‌های انتظار بسیار کوتاه برای پیوند عضو در فرهنگی است که نسبت به اهدای عضو به‌طور شناخته‌شده‌ای بی‌میل است. حکومت چین این موضوع را این‌چنین توجیه می‌کند که اعضای بدن برداشته شده را از جنایتکاران اعدامی پس از مرگ‌شان به‌دست آورده است. در‌حالی‌که حکومت چین با مدرک انکارناپذیری مواجه است، تلاش کرده تا با اعتراف به جنایتی کوچکتر، از مجازات برای قساوتی هولناک فرار کند.
در این گزارش به ذکر دلایلی خواهیم پرداخت که به‌طور مستقیم این ادعا را تکذیب می‌کند و گواه بر اتهامات جدی‌ای است که علیه حکومت چین وارد شده است.
فصل ۳. تعداد اعدامهای محکومین به مرگ
با تخمین‌هایی که زدیم، تعداد سالیانۀ اعدامهای محکومین به مرگ را ۱۰۰۰۰ عدد برآورد کردیم. در این بخش، توضیح خواهیم داد که چگونه به این عدد رسیدیم.
برخی از افراد ممکن است شک داشته باشند که آیا رشد بسیار زیاد بازار اعضای بدن در‌نتیجۀ افزایش ناگهانی اعدامهای محکومین به مرگ در چین بوده است. بر‌اساس مقالۀ «تعداد اعدامهای محکومین به مرگ به‌طور چشم‌گیری کاهش یافته است» که در ۶ سپتامبر ۲۰۰۷ در وب‌سایت Chinanews.com منتشر شد: «برای بیش از یک دهه دادگاه خلق، به‌طور مستمر در استفاده از حکم اعدام سختگیر و محتاط بوده است که منجر به کاهش تدریجی اعدامهای محکومین به مرگ شده است.»(۱۹) گرچه اعتباری به تبلیغات دولت کمونیستی چین نیست، این یک حقیقت است که در خلال اوج بازار اعضای بدن در چین بین سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۶، هیچ افزایش ناگهانی و شدیدی در اعدامهای محکومین به مرگ وجود نداشته است.
بگذارید نگاهی بیندازیم به اینکه چگونه سازمانهای خارج از چین و همچنین متخصصین در سرزمین اصلی چین تعداد اعدامهای محکومین به مرگ در چین را تخمین زده‌اند.
۱. تعداد سالیانۀ اعدامهای محکومین به مرگ در زندان‌های چین
در ابتدا باید بین تعداد اعدامهای محکومین به مرگ و تعداد احکام اعدام تفاوت بگذاریم. بخش عمده‌ای از کسانی که در چین محکوم به اعدام شده‌اند، حکمِ در‌انتظار اعدام دریافت می‌کنند. در بیشتر موارد، این احکام به مدت زمانی در زندان تخفیف داده می‌شود. مقالۀ ذکر‌شده در وب‌سایت Chinanews.com نیز سخنان جیانگ شینگ‌چانگ، نائب رئیس دادگاه عالی خلق، را نقل‌قول کرد: «در سال‌های اخیر، در بسیاری از مناطق چین، درصد محکومیت‌های به مرگ با یک تعویق مجازات دو ساله، به درصد محکومیت‌های به مرگ با اعدام فوری نزدیک شده و حتی از آن پیشی گرفته است.»
تخمین سازمانهای خارجی از تعداد سالیانۀ اعدامهای زندانیان محکوم به مرگ در چین بین ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ متغیر است. در مقالۀ «واقعیات و اعداد در‌خصوص مجازات مرگ» که در ۱ ژانویه ۲۰۰۷ منتشر شد، سازمان عفو بین‌الملل بیان کرد: «در سال جاری دست‌کم ۱۰۱۰ نفر در چین اعدام شده‌اند، گرچه این اعداد تنها نمونۀ کوچکی از مشکلات پنهان و بزرگتر است. نظر منابع معتبر این است که در سال ۲۰۰۶ بین ۷۵۰۰ تا ۸۰۰۰ نفر اعدام شده‌اند.»(۲۰) هندز آف کین، یک سازمان ایتالیایی مخالف مجازات اعدام در سراسر جهان، در گزارش سال ۲۰۰۷ خود بیان کرد: «در سال ۲۰۰۶، دست‌کم ۵۶۲۸ اعدام در سراسر جهان انجام شده است» و «دست‌کم ۵۰۰۰ اعدام در چین انجام شده است.»(۲۱)
لیو رِن‌ون، یک استاد مؤسسۀ حقوقی آکادمی علوم اجتماعی چین، در مصاحبه‌ای با شبکه‌های خبری اظهار داشت که محافل آکادمیک تخمین زده‌اند که سالیانه در حدود ۸۰۰۰ نفر اعدام می‌شوند. وانگ گوانگ‌زی، محققی از سرزمین اصلی چین، در مقاله‌اش با عنوان «معمای تعداد اعدامهای محکومین به مرگ در چین» آشکار کرد که بر اساس گفته‌های یک وکیل مدافع کارکشتۀ جنایی در استان هنان، تعداد سالیانۀ اعدام‌ها در استان هنان بیش از ۵۰۰ عدد در سالی است که عملیات سرکوب شدیدی انجام نشده است و می‌تواند در سالی با عملیات سرکوب شدید تا مرز ۸۰۰ اعدام بالا برود. وانگ سپس نتیجه‌گیری کرد که با وجود ۳۰ استان، تعداد سالیانۀ اعدامهای محکومین به مرگ در چین به احتمال زیاد به ۱۰۰۰۰ عدد می‌رسد.(۲۲) در مارس ۲۰۰۴، روزنامه جوانان چین گزارش کرد که در‌حالی‌که به دادگاه عالی فشار وارد می‌شود تا در احکام مرگ تجدید نظر کند، کنگرۀ ملی خلق ادعا کرد که کشور هرساله حدود ۱۰۰۰۰ نفر را اعدام می‌کند.
در‌حالی‌که بیشتر این تخمین‌های خارجی از سازمان‌هایی هستند که مخالف مجازات اعدام هستند، احتمال می‌رود که تخمین آنها دست‌بالا باشد. به بیان دیگر، عدد واقعی ممکن است کمتر از ۱۰۰۰۰ باشد. از این‌رو محتاطانه است که در محاسبات‌مان ۱۰۰۰۰ را به‌عنوان حد بالایی درنظر بگیریم.
برخی ممکن است بپرسند که آیا سلسله عملیات سرکوب‌گرانه‌ای بوده است که تعداد اعدام‌ها را افزایش داده باشد. اکنون این موضوع را مورد بحث قرار می‌دهیم.
۲. از سال ۲۰۰۳ تاکنون هیچ سلسله عملیات سرکوب‌گرانۀ بزرگی انجام نشده است.
بین سال ۱۹۸۳ و ۲۰۰۲، سه کمپین بزرگ سراسری سرکوب انجام شده است: از ۱۹۸۳ الی ۱۹۸۷، از ۱۹۹۶ الی ۱۹۹۷ و از ۲۰۰۱ الی ۲۰۰۲. در‌حالی‌که ممکن است برای دنیای خارج واضح نباشد که در جریان این سه کمپین چند نفر اعدام شده‌اند، کمپین اول که بین ۱۹۸۳ و ۱۹۸۷ انجام شد را می‌توان با نام «قتل‌عام تصادفی» برشمرد. شعارهای این کمپین در آن زمان عبارت بودند از: «موارد مبهم را بدون تأمل بازداشت کنید»، «موارد مبهم را بدون تأمل محاکمه کنید» و «موارد مبهم را بدون تأمل اعدام کنید». این کمپین منجر به عواقب ناگواری شد، بنابراین دو کمپین بعدی سیاست‌شان را از «اقدام سخت و سریع» به «ترکیب مجازات با ملایمت» و به «کاهش و اجتناب از مجازات مرگ» و «اعدام موارد بدون شک و دست نگه‌داشتن در‌خصوص آنهایی که شک داریم» تغییر دادند. از سال ۲۰۰۳ تاکنون، کمپین بزرگ سرکوب‌گرانه‌ای اتفاق نیفتاده است. به بیان دیگر، کمپین‌های سرکوب‌گرانه، نقش کلیدی در رشد بسیار زیاد بازار اعضای بدن نداشته‌اند.
ادامه دارد...