(Minghui.org) اخیراً متوجه وجود برخی مشکلات در میان تمرین‌کنندگان محلی‌مان شده‌ام. چیز مشترکی بین آنها وجود دارد: وابستگی یک گروه از تمرین‌کنندگان به وابستگی گروه دیگر خوراک می‌دهد.

برای مثال، برخی غرق این شده‌اند که تعداد بیشتر و بیشتری از کتاب‌های دافا را تولید کنند. این کتاب‌ها را بعداً تمرین‌کنندگانی خریداری می‌کنند که فقط می‌خواهند تعداد بیشتری کتاب‌ دافا جمع‌آوری کنند، بجای اینکه آنها را بیشتر مطالعه کنند.

افرادی نیز هستند که فکر می‌کنند مأموریتشان برای روشنگری حقیقت می‌تواند فقط با اهدای پول به مکان‌هایی که مطالب افشاکننده آزار و شکنجه فالون دافا را تولید می‌کنند، محقق گردد. جای تعجب نیست که تمرین‌کنندگان خاصی که در آن محل‌ها کار می‌کنند، شکایت می‌کنند که به‌اندازه کافی پول برای اداره آن مکان‌ها ندارند.

امیدوارم تبادل تجربه‌ام شروع گفتگویی باشد در این خصوص که برای رسیدگی به این مشکلات چطور باید با یکدیگر همکاری کنیم.

وابستگی به تولید و جمع‌آوری کتاب‌های دافای نو

برخی از تمرین‌کنندگان بسیار مشتاق به تولید کتاب‌های دافا هستند. آنها اغلب از هم‌تمرین‌کنندگان سؤال می‌کنند که آیا نیاز به مجموعه جدیدی از کتاب‌های دافا دارند یا نه و تبلیغ می‌کنند که چقدر کتاب‌های‌شان خوب است.

اگرچه آنها فقط به‌اندازه‌ای پول مطالبه می‌کنند که هزینه‌ها پوشش داده شوند، اما باور دارم که باعث تحریک و یا کمک به رشد وابستگی‌های خاص در میان تمرین‌کنندگانی می‌شوند که کتاب‌ها را از آنها خریداری می‌کنند.

بسیاری از تمرین‌کنندگان از کتاب‌های دافای خود مراقبت نمی‌کنند. آنها را واقعاً در هرجایی قرار می‌دهند، با دستان کثیف به آنها دست می‌زنند یا صفحات را به‌شدت ورق می‌زنند و آنها را پاره می‌کنند. حتی بدتر اینکه، برخی وقتی با تهدید پلیس مواجه می‌شوند، کتاب‌های‌شان را پس می‌دهند یا کتاب‌های دافای‌شان را می‌سوزانند تا به مسئولین نشان دهند که دیگر هیچ کتابی ندارند. آنچه این تمرین‌کنندگان در ذهن دارند، این است که بعداً می‌توانند کتاب‌های دافای ارزان جدیدی بگیرند و بنابراین به کتاب‌های قدیمی‌ ارزش نمی‌گذارند.

تمرین‌کنندگان دیگری نیز هستند که تمایل دارند کتاب‌های دافا را جمع‌آوری کنند، نه برای اینکه آنها را مطالعه کنند، بلکه به‌منظور اینکه آنها را داشته باشند، گویا آنها اشیاء کلکسیونی هستند. دافا ارزشمند است، اما ما نباید با کتاب‌های‌مان طوری برخورد کنیم که مردم عادی با گنجینه‌هایشان رفتار می‌کنند.

وابستگی به جمع کردن تقوا

برخی از تمرین‌کنندگان پول زیادی به سایر تمرین‌کنندگان می‌دهند تا جزوات روشنگری حقیقت را تولید کنند. اغلب متعجبم که چرا آنها اینقدر مشتاق دادن پول به‌منظور تولید چنین مطالبی هستند. معتقدم که این تمرین‌کنندگان با انجام این کار به‌طور ناخودآگاه می‌خواهند فضیلت و تقوا جمع کنند.

استاد در آموزش فا در کنفرانس فا در استرالیا بیان می‌کنند: «هیچ پول یا دارایی نگه داشته نمی‌شود.» درکم این است که ایشان نمی‌خواستند هیچ معامله نقدی، وابستگی یک شخص را تحریک کند.

برخی از تمرین‌کنندگان که در روشنگری حقایق به‌خوبی عمل نکردند، ایده اهدای پول به پروژه‌های روشنگری حقیقت را مطرح کردند. به این روش آنها نیز بخشی از این پروژه هستند و زمانی که مردم توسط آن مطالب تهیه شده نجات می‌یابند، آنها می‌توانند فضیلت یا تقوا جمع کنند. فکر می‌کنم که استاد به این رفتار در جوآن فالون اشاره کرده‌اند: «آیا شما می‌خواهید مقداری پول بدهید تا یک فالون بخرید؟»

سال‌ها پیش پدر و مادرم که آنها نیز فالون گونگ را تمرین می‌‌کنند، به زادگاه‌شان برگشتند. برخی از تمرین‌کنندگان آنجا قبل از اینکه پدر و مادرم زادگاه‌شان را ترک کنند، به آنها پول دادند و خواستند که برای تولید مطالب دافا استفاده شود. آنها گفتند: «به این روش بخشی از کارهایی که تو انجام می‌دهی را انجام داده‌ایم.» به نظر من، این همان معامله با خدایان و بوداهاست و اینکه با سوزاندن عود یا اهدای پول به مکان‌های مقدس درخواست آینده خوبی داشته باشیم. معلم بیان کرده‌اند:

«انجام دادن، اما بدون درطلب‌بودن–
پیوسته در دائو مستقر.»
(«در دائو» از هنگ یین)

این تمرین‌کنندگان در حال نابخرد شدن هستند، اعتقاد دارند که تزکیه و روشنگری حقیقت می‌تواند فقط از طریق اهدای پول محقق شود. چطور تزکیه می‌تواند به یک معامله مالی تبدیل شود؟

یکی از وابستگی‌هایی که‌ وجود دارد، طلب کردن تقوا است. وقتی یک محل تولید مطالب، حجم بسیار زیادی از جزواتی را تولید می‌کند که افراد بسیاری را نجات می‌دهد، آنگاه بسیاری از تمرین‌کنندگان ترجیح می‌دهند پول به آن محل اهدا کنند. این کار تقریباً مشابه این است: تصمیم بگیریم در معامله‌ای سرمایه‌گذاری کنیم که می‌بینیم برگشت سود بالایی دارد. تمرین‌کنندگانی که پول به این مکان‌ها می‌بخشند، باید به‌درون نگاه کنند و ببینند که آیا انگیزه‌شان خالص و درست است یا خیر.

از سوی دیگر، برخی از تمرین‌کنندگانی که چنین مطالبی را درست می‌کنند، اغلب شکایت می‌کنند که سایر تمرین‌کنندگان تمایلی برای اهدای کمک‌های مالی ندارند. وضعیت تزکیه یک تمرین‌کننده نباید توسط اینکه چقدر پول خرج می‌کند، قضاوت شود. یکی از تمرین‌کنندگان محلی‌مان سابق براین، مقدار بسیار زیادی پول نقد را که سایر تمرین‌کنندگان به او داده بودند، جابجا می‌کرد. اگرچه او فقط آن پول را برای پروژه‌های دافا خرج می‌کرد، اما این کار منجر به بروز بیماری‌های جدی در او شد.

یک خانواده یا یک فرد می‌تواند یک محل تولید مطالب راه‌اندازی کند. آنچه آنها انجام می‌دهند، وابسته به چیزی است که نیاز است انجام شود. اینکه چطور محل‌های‌شان را اداره می‌کنند، باید برطبق شرایط مالی‌شان متفاوت باشد. آنهایی که منابع مالی برای راه‌اندازی یک محل را ندارند، باید به درون نگاه کنند و اول خودشان را رشد دهند یا به روش دیگری حقیقت را روشن کنند. چنین محل‌هایی نباید براساس کمک‌های مالی اداره شوند و به وابستگی‌ها خوراک دهند.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/6/2/157251.html