(Minghui.org) ادامه قسمت ۴
در سال ۲۰۰۶، روزنامۀ اپک تایمز ماجرای تکان‌دهنده‌ای را منتشر کرد که در‌خصوص بی‌شک یکی از خوفناک‌ترین فجایعی است که یک دولت نه‌تنها در عصر مدرن بلکه در طول سراسر تاریخ ثبت شده، مرتکب شده است. همان‌طور که در گزارش تحقیقاتی برداشت خونین اعضای بدن نوشتۀ وکیل برجستۀ حقوق بشر دیوید ماتاس و دیوید کیلگور نمایندۀ سابق پارلمان کانادا در منطقۀ آسیا-اقیانوسیه مستند شده است، شواهد بسیار قوی مبنی بر نقش هراس‌انگیز حکومت کمونیستی چین در قتل‌عام برنامه‌ریزی‌شدۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، برداشت اعضای بدن آنها در زمانی که در قید حیات بودند و کسب سود بسیار زیاد از انجام این کار موجود است.
در پاسخ به اعتراضات بین‌المللی، حکومت چین تلاش کرده است که یکی از بخش‌های اصلی شواهد جزئی را توجیه کند و آن افزایش نجومی تعداد پیوندهای عضو در سال‌های اخیر و زمان‌های انتظار بسیار کوتاه برای پیوند عضو در فرهنگی است که نسبت به اهدای عضو به‌طور شناخته‌شده‌ای بی‌میل است. حکومت چین این موضوع را این‌چنین توجیه می‌کند که اعضای بدن برداشته شده را از جنایتکاران اعدامی پس از مرگ‌شان به‌دست آورده است. درحالیکه حکومت چین با مدرک انکارناپذیری مواجه است، تلاش کرده تا با اعتراف به جنایتی کوچکتر، از مجازات برای قساوتی هولناک فرار کند.
در این گزارش به ذکر دلایلی خواهیم پرداخت که به‌طور مستقیم این ادعا را تکذیب می‌کند و گواه بر اتهامات جدی‌ای است که علیه حکومت چین وارد شده است.
فصل ۵. رونق شدید در بازار پیوند اعضای بدن چین در سال ۲۰۰۳
به‌گفتۀ هوانگ جیه‌فو، معاون وزیر بهداشت، «تعداد عمل‌های پیوند عضو در چین طی ده سال گذشته بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۷ به‌سرعت افزایش یافته است.»(۷) در مقاله‌ای که هفته‌نامۀ ساوترن با عنوان «قطع توریسم پیوند عضو در چین» منتشر کرد، هوانگ از رشد انفجاری پیوند عضو در بیمارستان‌ها انتقاد کرد و گفت: «بیش از ۶۰۰ بیمارستان و بیش از ۱۷۰۰ پزشک درگیر جراحی‌های پیوند عضو هستند. این اعداد بسیار زیاد است!»(۲۵) در مقایسه با سایر کشورها، حدود ۱۰۰ بیمارستان در ایالات متحده وجود دارد که تخصص در جراحی پیوند کبد دارند و کمتر از ۲۰۰ بیمارستان در جراحی پیوند کلیه تخصص دارند. در هنگ کنگ تنها سه بیمارستان پیوند عضو هست و هر کدام در یکی از جراحی‌های پیوند کبد، کلیه و قلب تخصص دارند.
آمار مرکز پیوند عضو تیان‌جین شرقی و بیمارستان شمارۀ ۲ دومین دانشگاه نظامی پزشکی (که با نام بیمارستان چانگ‌ژنگِ شانگهای شناخته می‌شود)، دو بیمارستانی که با ارتش چین ارتباط نزدیکی دارند، نشان‌دهندۀ تصویری اجمالی از رشد سریع بازار پیوند عضو در چین هستند.
گرچه آمار ارائه شده از سوی متخصصین چینی در‌خصوص پیوند اعضای بدن متغیر هستند، اما به‌وضوح بیانگر رشد بسیار زیاد بازار اعضای بدن در چین طی ده سال گذشته است. بین سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۶، بیمارستان‌های غیررسمی نیز پدیدار شدند. به‌احتمال زیاد پیوند اعضایی که در این بیمارستان‌های غیررسمی انجام شده‌اند، در آمار منتشر‌شده لحاظ نشده‌اند. بنابراین تعداد واقعی پیوند اعضاء در این مدت می‌تواند بیشتر از آمار منتشر‌شده باشد.
با استفاده از داده‌هایی که توسط هوآنگ جیه‌فو و شی بینگ‌یی، رئیس مرکز پیوند عضو ارتش آزادی‌بخش خلق، اعلام شد و همچنین گزارش‌هایی که رسانه‌های چینی منتشر کردند، جدول زیر را درست کردیم تا روند تغییر در بازار پیوند عضو در چین را نشان دهیم. در این جدول، مدت زمان بین سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۸ را به سه بخش تقسیم کردیم: پیش از سال ۲۰۰۳، بین سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۶ و پس از سال ۲۰۰۶.
دورۀ ۱: پیش از سال ۲۰۰۳، منبع اصلی اعضای بدن زندانیان محکوم به مرگ هستند و تا سال ۲۰۰۰ میانگین اعضای پیوندی حدود ۶۰۰۰ عدد ]در سال[ است. (درحالیکه پیش از سال ۲۰۰۰ تعداد اعضای پیوندی حتی کمتر از این عدد بوده است)
دورۀ ۲: بین سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۶ اعضای بدن از زندانیان محکوم به مرگ و دیگر منابع ناشناخته هستند. به‌طور مشخص‌تر تعداد اعضاء در سال ۲۰۰۴، به میزان ۱۲۰۰۰ عدد بوده است درحالیکه برآوردهای دیگر آمار سال ۲۰۰۵ را ۱۵۰۰۰ و سال ۲۰۰۶ را ۲۰۰۰۰ تخمین زده‌اند؛ برای سال ۲۰۰۳ هیچ آمار ملی قابل‌استنادی موجود نیست، اما در یکی از بیمارستان‌های پیشرو ارتش در زمینۀ پیوند عضو، از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۰۳ (با ۸۰۱ مورد) تقریباً ۶۰% افزایش داشته‌ایم، که در سال ۲۰۰۴ (وب‌سایت بیمارستان ادعا کرد که در سال ۲۰۰۴ بیشترین تعداد عمل‌های جراحی پیوند عضو را در جهان داشته است) این عدد دو برابر شد و به ۱۶۰۱ مورد رسید.
دورۀ ۳: تا سال ۲۰۰۸ تعداد اعضای پیوندی تقریباً ۴۰% کاهش یافت (هیچ آمار ملی قابل استنادی برای سال ۲۰۰۷ موجود نیست) و ادعا شده است که منابع اعضای بدن، زندانیان محکوم به مرگ و اهداء‌کنندگان زنده در بین اقوام بوده‌اند.
با اینکه تعداد اعضای پیوندی تا سال ۲۰۰۷ به‌طور چشمگیری کم شده است، اما هنوز بالاتر از دورۀ پیش از سال ۲۰۰۳ است. به‌گفتۀ دولت چین، تعداد بیشتر اعضای پیوندی به‌دلیل افزایش اهداء‌کنندگان زنده در بین اقوام گیرندۀ عضو و در نتیجۀ تبلیغات شدید بوده است. در‌حال حاضر، ۴۰% اعضای بدن از اهداء‌کنندگان زنده در بین اقوام گیرندۀ عضو تأمین می‌شوند.
اما این موضوع افزایش ناگهانی و زیاد عمل‌های پیوند عضو از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ را توضیح نمی‌دهد. سؤال این است که منبع اعضای بدن چه‌کسانی بوده‌اند که باعث رونق ناگهانی بازار پیوند عضو در چین بوده است؟
در سایر کشورهای جهان تعداد پیوند اعضای بدن در طول مدت ده سال بین سال ۱۹۹۷ و ۲۰۰۷ نسبتاً بدون تغییر بوده است. در کانادا، تعداد عمل‌های پیوند عضو از ۱۵۰۰ عدد در سال ۱۹۹۷ به ۲۲۰۰ عدد در سال ۲۰۰۷ افزایش یافته است، درحالیکه در ایالات متحده این عدد از ۲۰۰۰۰ در سال ۱۹۹۸ به ۲۷۰۰۰ در سال ۲۰۰۸ افزایش یافته است. با این‌حال در چین، پس از یک دورۀ نسبتاً ثابت بین سال ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲، شاهد رشد ناگهانی و شدید در عمل‌های پیوند عضو بوده‌ایم. پس از اینکه در سال ۲۰۰۶ ادعاهای برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ ظاهر شد، تعداد عمل‌های پیوند به‌شدت کاهش یافت. چین با نمودار تغییرات جهانی سازگاری ندارد.
ادامه دارد....