(Minghui.org) ادامه قسمت ۱۲
در سال ۲۰۰۶، روزنامۀ اپک تایمز ماجرای تکان‌دهنده‌ای را منتشر کرد که در‌خصوص بی‌شک یکی از خوفناک‌ترین فجایعی است که یک دولت نه‌تنها در عصر مدرن بلکه در طول سراسر تاریخ ثبت شده، مرتکب شده است. همان‌طور که در گزارش تحقیقاتی برداشت خونین اعضای بدن نوشتۀ وکیل برجستۀ حقوق بشر دیوید ماتاس و دیوید کیلگور نمایندۀ سابق پارلمان کانادا در منطقۀ آسیا-اقیانوسیه مستند شده است، شواهد بسیار قوی مبنی بر نقش هراس‌انگیز حکومت کمونیستی چین در قتل‌عام برنامه‌ریزی‌شدۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، برداشت اعضای بدن آنها در زمانی که در قید حیات بودند و کسب سود بسیار زیاد از انجام این کار موجود است.
در پاسخ به اعتراضات بین‌المللی، حکومت چین تلاش کرده است که یکی از بخش‌های اصلی شواهد جزئی را توجیه کند و آن افزایش نجومی تعداد پیوندهای عضو در سال‌های اخیر و زمان‌های انتظار بسیار کوتاه برای پیوند عضو در فرهنگی است که نسبت به اهدای عضو به‌طور شناخته‌شده‌ای بی‌میل است. حکومت چین این موضوع را این‌چنین توجیه می‌کند که اعضای بدن برداشته شده را از جنایتکاران اعدامی پس از مرگ‌شان به‌دست آورده است. در‌حالی‌که حکومت چین با مدرک انکارناپذیری مواجه است، تلاش کرده تا با اعتراف به جنایتی کوچکتر، از مجازات برای قساوتی هولناک فرار کند.
در این گزارش به ذکر دلایلی خواهیم پرداخت که به‌طور مستقیم این ادعا را تکذیب می‌کند و گواه بر اتهامات جدی‌ای است که علیه حکومت چین وارد شده است.
----
فصل ۱۳. مدارک و شواهدی مبنی بر ادامۀ این قساوت بعد از سال ۲۰۰۷
پس از اینکه در مارس ۲۰۰۶ برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ در خارج از چین آشکار شد، ح.ک.چ از هر‌چه در توان داشت استفاده کرد تا آن را انکار کرده یا پوششی بر آن قرار دهد. موضع رسمی حزب این بود که فقط زندانیان محکوم به‌مرگ به‌عنوان منبع اعضاء استفاده می‌شوند. از سوی دیگر، اطلاعاتی که از منابع مختلف به‌دست آمده است نشان‌‌دهندۀ این است که این قساوت گسترده هنوز ادامه دارد.
۱. نمونه‌گیری اجباری خون از تمرین‌کنندگان فالون گونگ سراسر کشور
نمونه‌گیری خون یک گام مهم در سازگاری گروه خونی و بافت است. پیش از افشای برداشت اعضای بدن در سال ۲۰۰۶، نمونه‌گیری اجباری خون از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌ها، اردوگاه‌های کار اجباری، بازداشتگاه‌ها و مراکز شستشوی مغزی سراسر کشور اجرا می‌شد. برای نمونه، در تابستان سال ۲۰۰۲ بیمارستان زنان ووهان از تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس نمونۀ خون گرفت و حتی ادعا کرد که خون‌هایی که از تمرین‌کنندگان گرفته شده‌اند، بهترین هستند.(۸۶)
گزارش‌های مینگهویی آشکار کردند که نمونه‌گیری و آزمایش خون از تمرین‌کنندگان محبوس بعد از سال ۲۰۰۶ نیز ادامه داشته است. علاوه بر‌این، آزمایش نمونه‌گیری خون مشخصاً از تمرین‌کنندگان فالون گونگ انجام می‌شد و سایر محبوسین هدف این نمونه‌گیری نبودند.
موارد نمونه‌گیری خون در اردوگاه‌های کار اجباری، بازداشتگاه‌ها و مراکز شستشوی مغزی
چنگ بی از شهر دژو، استان شان‌دونگ، در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۷ بازداشت شد. در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۷، مقامات او را به اردوگاه کار اجباری زنان شمارۀ ۱ در شهر جینان فرستادند. پس از اینکه در بیمارستان اردوگاه کار اجباری از او عکس گرفته، تصویربرداری با اشعۀ ایکس انجام دادند و نمونۀ خون گرفتند، او در تیم شمارۀ ۱ حبس شد.(۸۷)
ما ین‌فنگ، متصدی اتوبوس سیاحتی از شهرستان چیان‌شی در استان هبی، در ۱۲ مه ۲۰۱۰ در محل کارش بازداشت شد. ژنگ یوآن، پزشکی از بازداشتگاه چیان‌شی و جند مأمور دیگر به دست و پایش زنجیر زدند، سرش را با کیسۀ پارچه‌ای پوشاندند و او را برای نمونه‌گیری خون، تصویربرداری اولتراساوند رنگی، اندازه‌گیری فشار خون و نوار مغزی به بیمارستان چیان‌شی بردند. در جریان این آزمایش‌ها، زنجیرهایی که به دست و پایش بسته بودند و کیسۀ پارچه‌ای روی سرش برداشته نشدند.(۸۸)
ده‌ها تمرین‌کنندۀ فالون گونگ که در اواخر سال ۲۰۱۱ به‌طور غیرقانونی بازداشت شده بودند به اردوگاه کار اجباری زنان داشینگ در پکن فرستاده شدند. نگهبانان این اردوگاه کار اجباری داروهایی به غذای آنها اضافه می‌کردند و هر ماه از آنها خون می‌گرفتند. در میان آنها ۲۵ تمرین‌کننده بودند که ساکنان ثبت شدۀ پکن نبودند. آنها بعداً به اردوگاه کار اجباری توموجی در مغولستان داخلی منتقل شدند و در آنجا اغلب با باتوم‌های الکتریکی به آنها شوک وارد می‌کردند و هر ماه از آنها خون می‌گرفتند.(۸۹)
مقامات در اردوگاه کار اجباری چیان‌جین در سال ۲۰۱۱ به‌طور مرتب از تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس به‌زور خون می‌گرفتند. وقتی تمرین‌کننده زو فنگ‌شیان از این کار امتناع ورزید، دکتر وانگ ژونگ‌لیانگ سرش فریاد زد و گفت: «ما برای رسیدگی به شما راه‌های زیادی داریم. با این همه نگهبان، مطمئن هستم که می‌توانیم از شما خون بگیریم!»(۹۰)
ژو چی، تمرین‌کننده‌ای از شهرستان شی‌شویی در استان هوبی در اوت ۲۰۱۲ بازداشت شد و در بازداشتگاه دوم شی‌شویی حبس شد. درجریان بازجویی، مأموران دست و پایش را به یک صندلی آهنی بستند، او را شکنجه کردند و از او نمونۀ خون گرفتند. خانواده‌اش از دیدنش منع شدند.(۹۱)
ژانگ تینگلی از شهر بای‌یین از استان گوان‌سو دوبار در مه ۲۰۱۲ بازداشت شد. مأموران از او اثر انگشت گرفتند و از موها و خونش نمونه‌برداری کردند.(۹۲)
مأموران پلیس در شهر گوانگ‌هان در استان سیچوان، تانگ شولیان را در اوت ۲۰۱۲ بازداشت کردند. آنها او را در بازداشتگاه محلی به‌مدت ۳۵ روز حبس کردند و در آنجا او مجبور بود به نمونه‌گیری خون تن دهد و جریمه‌ای معادل ۲۰۰۰ یوآن پرداخت کند.(۹۳)
مرکز شستشوی مغزی شین‌جین که در شهر چنگدو در استان سی‌چوآن واقع است مشترکاً توسط ادارۀ ۶۱۰ سیچوان و ادارۀ ۶۱۰ چنگدو تأسیس شد. وقتی تمرین‌کننده‌ای را در بیمارستان وابستۀ هواچیائو مجبور به تن دادن به یک معاینۀ بدنی کامل کردند، او پرسید که آیا نمونه‌گیری خون و نوار مغزی در‌ارتباط با برداشت اعضای بدن است. یکی از پزشکان پاسخ داد: «اگر سازگای بافت موفقیت‌آمیز باشد، تو مفتخر به این کار خواهی شد.»(۹۴)
لیو لان‌یینگ، تمرین‌کننده‌ای از شهر لان‌ژو در استان گان‌سو در اوت ۲۰۱۵ بازداشت شد و به‌زور از او نمونۀ خون گرفتند. وقتی دلیلش را پرسید، مسئولین جوابی ندادند. درعوض چهار یا پنج مأمور او را روی زمین خواباندند تا از او نمونۀ خون بگیرند. در این روند لیو بیهوش شد، اما او را به‌حال خود رها کردند. وقتی او را به بیمارستان فرستادند، بسیار دیر شده بود. او در ۶۶ سالگی فوت کرد.
نمونه‌گیری اجباری خون در زندان‌ها
زندان دوم در استان یون‌نان اغلب هرهفته یا هر ماه از تمرین‌کنندگان فالون گونگ خون می‌گرفت. لی هویی‌پینگ، یک معلم بازنشسته از شهر کون‌مینگ در استان یون‌نان به‌شدت شکنجه شد و پس از اینکه در اوت ۲۰۱۰ به بخش ۶ زندان منتقل شد، به‌شدت شکنجه شد و به‌زور از او خون گرفته شد. علاوه‌براین، تزریق طولانی‌مدت داروهای ناشناخته به سیستم عصبی او آسیب رساند و باعث فراموشی او شد.(۹۵)
بیمارستان زنان هیلونگ‌جیانگ سالی یک بار مقادیر زیادی خون از تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌گرفت. این آزمایشات شامل بررسی عملکرد قلب و کلیه نیز بودند. اگر تمرین‌کنندگان از این کار سرباز می‌زدند، مأموران به نگهبانان و زندانیان دستور می‌دادند که آنها را به اتاق معاینه ببرند. حتی بعد از اینکه برداشت عضو در سال ۲۰۰۶ در خارج از کشور افشاء شد، نمونه‌گیری خون اجباری در این زندان کماکان ادامه داشت.(۹۶)
سالی یک بار آزمایش‌های خون بر روی همۀ زندانیان در زندان زنان هبی انجام می‌شد. در سال ۲۰۱۲، شانگ شی‌رونگ، تمرین‌کننده‌ای از شهر شیجیا‌ژوانگ از این کار امتناع ورزید و آشکارا دربارۀ برداشت اعضای بدن سؤال کرد. نگهبان فوراً به حدود ۱۰ تن از زندانیان دستور داد که او را مورد ضرب‌و‌شتم قرار دهند.(۹۷)
صدها تمرین‌کنندۀ فالون گونگی که در زندان زنان استان لیائونینگ حبس بودند همگی تحت نمونه‌گیری خون قرار گرفتند.(۹۸ و ۹۹)
چن ارچی، تمرین‌کننده‌ای از شهرستان یویانگ، بدون اینکه هیچ بیماری داشته باشد به بیمارستان یونگ‌چوان، بیمارستان زندانی در چونگ‌چینگ، فرستاده شد. چهار دست و پایش را به تخت بستند. در‌حالی‌که چهار زندانی او را نگه‌داشته بودند، یک مأمور پلیس به او شوک وارد کرد، به او داروی بیهوشی وارد کرد و از او نمونۀ خون گرفت. سپس آقای چن به حال اغما فرو رفت.(۱۰۰)
زندان زنان چونگ‌چینگ بین سال ۲۰۱۱ و مارس ۲۰۱۲ سه بار از تمرین‌کنندگان نمونۀ خون گرفتند.(۱۰۱) هنگامی‌که زندان تیلان‌چیائو همۀ تمرین‌کنندگان زندانی را تحت معاینه قرار داد، آن شامل نوار مغزی، نمونۀ خون و عکسبرداری با اشعۀ ایکس بود.(۱۰۲ و ۱۰۳)
نمونه‌گیری خون در منزل تمرین‌کنندگان
از ژوئیۀ ۲۰۱۴ نمونه‌گیری خون، انگشت‌نگاری و گرفتن امضاء در مقیاس وسیعی در منازل تمرین‌کنندگان در شهر جین‌ژو، استان لیائونینگ، روی داده است. وقتی لیو یاشیان دلیل این کار را جویا شد، مأمور پلیس وانگ شین (با شمارۀ شناسایی پلیس ۶۵۱۵۳۸) گفت که این دستوری از مقامات بالاتر است.(۱۰۴)
مقامات پلیس و ادارۀ ۶۱۰ وو شویوان، تمرین‌کننده‌ای از شهر لیان‌یونگانگ واقع در استان جیانگ‌سو را در مارس ۲۰۱۴ به یک بیمارستان بردند. پس از نمونه‌گیری خون، اندازه‌گیری درجه حرارت و عکسبرداری از فقسۀ سینه‌اش با اشعۀ ایکس، او را در یک بازداشتگاه حبس کردند. وقتی وو در‌خصوص دلیل حبس طولانی‌مدتش سؤال کرد، یکی از مأموران جواب داد: «تمام تمرین‌کنندگانی که از ترک باورشان امتناع ورزند، قربانیان برداشت عضو می‌شوند، مگر‌اینکه خانواده‌ات ۵۰،۰۰۰ یوان وثیقه برای آزادی‌ات بپردازند!»(۱۰۵)
اوضاع مشابهی در استان‌های گان‌سو(۱۰۶) و شان‌دونگ(۱۰۷) وجود دارد. وقتی هو شوئه‌لینگ از شهر لای‌ژو در استان شان‌دونگ بازداشت شد و به مرکز شستشوی مغزی دیان‌زی برده شد، چنگ جیانگ‌تائو از ادارۀ ۶۱۰ لای‌ژو به او گفت: «من پوسترهایی از شما تمرین‌کنندگان فالون گونگ را دیدم که به برداشت عضو اشاره می‌کرد. در‌واقع این کار اینجا در لای‌ژو نیز انجام می‌شود. تو جوان هستی و هر دوی کلیه‌هایت باید کیفیت بالایی داشته باشند. یا اینکه تو را به زندانی در جینان خواهیم فرستاد که درخواست بیشتری برای کلیه دارد.»
پایگاه داده‌های دی‌ان‌ای از تمرین‌کنندگان فالون گونگ
در زمستان سال ۲۰۰۲، تمرین‌کنندگانی که در اردوگاه کار اجباری دوم زنان در شان‌دونگ (که با نام اردوگاه کار وانگ‌کن نیز نامیده می‌شود) حبس بودند را با هم فراخواندند. پس از اینکه شناسایی هر تمرین‌کننده تأیید شد، به آنها شماره دادند، اثر انگشت‌شان را ثبت کردند و از آنها عکس گرفتند. وقتی تمرین‌کنندگان دربارۀ این کار سؤال کردند، مأموران گفتند که این کار برای تهیۀ یک پایگاه داده‌ها از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان شان‌دونگ است.(۱۰۹)
در سال ۲۰۱۴ مأموران پلیس گویی‌ژو به‌وضوح به تمرین‌کنندگان گفتند که به این منظور نمونه‌های خون را جمع می‌کنند که دیتابیسی از دی‌ان‌ای تمرین‌کنندگان فالون گونگ در این استان تهیه کنند.(۱۰۸) با تکنولوژی‌های جدید، اطلاعات جمع‌آوری شده می‌تواند به‌راحتی از سوی پلیس و بیمارستان‌های سراسر کشور به‌اشتراک گذاشته شود تا ارائه‌کنندۀ سازگاری عضو براساس تقاضا شود.
۲. دریافت پاسخ سریع در‌خصوص سازگاری اعضای بدن
اهدای قرنیه-موضوعی بی‌سابقه
براساس گزارشی که در ۵ آوریل ۲۰۰۷ در صفحۀ ۱۰آ از اخبار شبانگاهی چیلو منتشر شد، مردی که به‌شدت بیمار بود خواسته بود که قرنیه‌اش را اهداء کند. خبرنگار با بیمارستان‌ها و مؤسسات پزشکی بزرگ در استان شان‌دونگ تماس گرفت، اما هیچ‌کدام از آنها از روند انجام این کار اطلاعی نداشتند. فردی که در بیمارستان مرکزی جینان با او تماس گرفته شد، گفت که نمی‌داند چه کند زیرا این موضوعی بی‌سابقه است.
این موضوع این واقعیت را مورد تأکید قرار می‌دهد که اهدای عضو از سوی افراد داوطلب عملاً در چین وجود ندارد.
پنج پیوند عضو زنده در ۱۷ساعت
براساس یک گزارش خبری، در ۶ مارس ۲۰۱۴، پنج عمل پیوند کبد توسط ۱۶ پزشک در مدت ۱۷ ساعت در بیمارستان عمومی فوژو از فرماندهی نظامی نان‌جینگ انجام شد.(۱۱۰) گزارش شد که تقریباً به‌طور هم‌زمان پنج نفر که سازگاری عضو‌شان انجام شده بود، در یک روز فوت کردند. نظر این گزارش این است که دستور اعدام زندانیان پیش از عملیات از سوی بیمارستان ارتش صادر شده بود.
معجزه در ۱۲ساعت
چن شائویانگ معاون رئیس بخش بیهوشی بیمارستان شی‌جینگ در چهارمین دانشگاه پزشکی ارتش است. پس از اینکه یک روز در مارس ۲۰۱۲ برای ۸ ساعت کار کرد، به زمین افتاد و روز بعد تشخیص داده شد که مبتلا به مراحل پایانی سرطان کبد است. طی مدت ۱۲ ساعت برای پیوند کبدش برنامه‌ریزی شد.(۱۱۱) گزارش خبری مشخص نکرد که چگونه طی چنین مدت کوتاهی یک منبع تأمین‌کنندۀ کبد پیدا شد و مراحل سازگاری عضو تکمیل شد.
پیوند کبد در دو روز
براساس گزارشی در کانال دانش CCTV در ۸ ژانویۀ ۲۰۰۸ یک زن باردار به‌نام خانم جین از شانگهای هنگام زایمان دچار نارسایی کبد شد. پزشکان تصمیم گرفتند که نوزاد را از طریق عمل سزارین به‌دنیا آورند. روز بعد مادر به کما رفت و دو روز بعد دچار نارسایی کبد شد. در روز چهارم پزشکان به این نتیجه رسیدند که خانم جین نیاز به پیوند کبد دارد و در روز ششم عمل جراحی به‌پایان رسید.
چنین زمان گردش کار کوتاهی تنها در شهرهای بزرگ وجود ندارد. وقتی وانگ زنگ‌رونگ در شهرستان گوانگ‌لینگ از استان شان‌شی نیاز به پیوند قلب داشت، یک بیمارستان در پکن طی مدت سه روز یک قلب سازگار از یک زن ۳۰ ساله پیدا کرد. وانگ که تقریباً ۶۰ ساله بود، خیلی زود عضو پیوندی را دریافت کرد. این مطلب در مجلۀ خبری سان‌جین دوشی در ۱۸ اوت ۲۰۱۱ گزارش شد.
ادامه دارد...