(Minghui.org) درحالیکه، بازیهای ویدئویی و سایر برنامههای اعتیادآورِ تلفنهای همراه و تبلت، جوانان را در خود غرق کرده و مربیان دچار دردسر شدهاند، این موضوع قطعاً برای والدین آن دسته از تمرینکنندگان فالون گونگ که در اردوی تابستانی سالانه مینگهویی در مان، هائوت گارون در جنوب فرانسه شرکت کرده بودند، نمیتوانست موضوعی نگرانکننده باشد.
تمرینکنندگان جوان فالون گونگ و والدینشان در اردوی تابستانی مینگهویی در مان هائوت گارون
چهل تمرینکننده جوان و والدینشان از فرانسه و کشورهای مجاور در این اردوی تابستانی حضور یافتند. آنها در گروههای سنی مختلف از ۳ تا ۱۸ سال از فعالیتهای پرمحتوا و نشاطآور این اردو لذت بردند. بچههای بزرگتر جوآن فالون (کتاب اصلی فالون گونگ) را مطالعه کردند و بچههای کوچکتر اشعار استاد لی هنگجی (بنیانگذار فالون گونگ) را خواندند. هر روز، همه آنها تمرینها و مدیتیشن را انجام میدادند. برخی از بچهها نیز رقص سنتی چینی را یاد گرفتند.
در پایان این ده روز در اردو، تمرینکنندگان جوان یک کنفرانس تبادل تجربه تزکیه برگزار کردند. تقریباً تمام بچهها درباره این مطلب صحبت کردند که چگونه از وابستگیشان به بازیهای تلفن همراه و تبلت خلاص شدهاند.
یک تمرینکننده جوان مشغول ایراد سخنرانی در کنفرانس تبادل تجربه است.
گیل سیزده ساله در سخنرانیاش گفت: «چیزهای بسیاری مانند تنبلی، راحتطلبی و زیادهخواهی مانع تزکیهمان میشود. در اینجا مایلم درباره یکی از آنها ــ تلفن همراه ــ صحبت کنم.»
این نوجوان یک گوشی هوشمند در آخرین جشن تولدش دریافت کرده بود.
او گفت: «بهقدری هیجانزده بودم که نمیتوانستم بدون آن به جایی بروم. همیشه با آن بازی میکردم. در مدرسه بچهها درباره مسائل تلفن همراه صحبت میکردند. من بهشدت تحتتأثیر آن قرار گرفته بودم و در استفاده از آن زیادهروی میکردم.
«اما، تزکیه فالون گونگ به من فهماند که این یک وابستگی قوی است. آن یک اعتیاد، اتلاف وقت و تا حدودی آلوده کردن ذهنم است. بنابراین تمام بازیهای موجود در گوشیام را پاک کردم.
«من همچنین زمان جستجو و وقتگذرانی در اینترنت را کاهش دادم. اما پس از مدتی، تمایل و اشتیاق برای جستجو در اینترنت در من ایجاد شد و دوباره به آن معتاد شدم. بنابراین والدینم گوشیام را از من دور کردند. اما، باید در اینجا به آنها بگویم:«سپاسگزارم.» آنها به من کمک کردند که وابستگی به اینترنت را رها کنم. متشکرم پدر، متشکرم مادر.»
برای ژوزفین ۹ ساله، بازیهای ویدئویی نیز وسوسه بزرگی بود. اما، هنگامیکه او متوجه شد به واسطۀ آن بازیها افکار بد بسیاری ظاهر میشوند و وابستگی میتواند از کنترل فرد خارج شود، تصمیم گرفت آن را رها کند. او گفت: «من دیگر از مادرم نخواستم که اجازه دهد از گوشیاش برای بازی استفاده کنم.»
افراد شرکتکننده در اردو رویدادهایی را در نزدیکی تولز و سنت ژیرونز برگزار کردند. آنها تیشرتهایی به تن داشتند که عبارت: «حقیقت- نیکخواهی- بردباری» رویشان چاپ شده بود، بچهها فلایرهای فالون گونگ و گلهای نیلوفرآبی کاغذی دستساز را به عابران میدادند. آنها همچنین به جمعآوری امضاء برای دادخواستِ پایان دادن به آزار و شکنجه وحشیانه فالون گونگ در چین پرداختند.
در آخرین روز اردو، تمرینکنندگان جوان استعدادهای خود را به نمایش گذاشتند. بچههای کوچکتر اشعاری را خواندند که تمرینکنندگان آنها را تنظیم کرده بودند و اشعار استاد لی را که در اردو یاد گرفته بودند میخواندند. بچههای بزرگتر رقص زیبایی را به نمایش گذاشتند.
الین، مادر پنج فرزند، از سازماندهندگان اردو برای فراهم آوردن چنین تجربه شگفتانگیزی و محیطی برای پالایش ذهن و روح کودکان تشکر کرد.