خانم ژائو شوشیا بیش از 130 روز در اعتصاب غذا به سر برد
(Minghui.org) خانم ژائو شوشیا اهل تیانجین در ۶ مارس ۲۰۱۶ به‌دلیل نصب یک بنر فالون گونگ در طول سال نوی چینی بازداشت شده است. اخیراً بازداشت او تأیید شد و محاکمه‌ای را در پیش رو دارد.
خانم ژائو در بازداشتگاه منطقه نانکای محبوس است. او توسط مأموران مورد ضرب و شتم قرار گرفته و برخلاف میلش از او خونگیری شده است. در اعتراض به بازداشت غیرقانونی خود، بیش از ۱۳۰ روز در اعتصاب غذا به سر برده است.
خانم ژائو شوشیا
ضرب و شتم در بازداشتگاه
خانم ژائو در مارس ۲۰۱۶ در منزل تمرین‌کننده فالون گونگ، خانم یانگ هنگ بود که در حبس به سر می‌برد و خانم ژائو مراقبت از والدین سالمند او را به عهده گرفته بود.
گزارش خانم ژائو به انجمن محله هوآیوآن داده شد. مأموران اداره پلیس تیانجین در ۶ مارس، زمانی که او مشغول خرید مواد غذایی بود، بازداشتش کردند.
آنها کلیدهای او را توقیف کردند و ظهر به منزل خانم یانگ هجوم بردند. والدین خانم یانگ وحشت‌زده شده بودند.
پلیس از زوج سالمند سؤال کرد که چرا آنها به خانم ژائو اجازۀ اقامت در آنجا را داده‌اند. زوج پرسیدند: «آیا اقامت یک شخص در منزل ما کاری خلاف قانون است؟»
پلیس محل را غارت و وسایل شخصی خانم ژائو و همچنین کامپیوتر این زوج را توقیف کرد.
پلیس در همان روز منزل والدین خانم ژائو را غارت و بسیاری از وسایل شخصی آنها را نیز توقیف کرد.
پلیس چند بار به محل کار خانم ژائو نیز رفت و کارت‌های بانکی، گواهینامه رانندگی، چاپگر و کتاب‌های فالون گونگ را توقیف کرد.
خانم ژائو به بازداشتگاه منطقه نانکای برده شد. او دو بار مورد ضرب و شتم قرار گرفت. یک نگهبان با پدِ موسِ کامپیوتر به صورتش ضربه زد که اطراف چشمش کبود شد. زمانی که او در برابر خونگیری مقاومت کرد، نگهبان دیگری به او سیلی زد.
وکیل خانم ژائو با ارسال نامه‌ای به دادستانی منطقه ناییکای بیان کرد که بازداشت او غیرقانونی است و افراد و سازمان‌های دست‌اندکار در این پرونده از قانون پیروی نکرده‌اند. وکیل نیز از دادستانی خواست تا دربارۀ ضرب و شتم در بازداشتگاه بررسی و تحقیق انجام شود.
دو بار حبس در اردوگاه کار
خانم ژائو، ۵۲ ساله در منطقه داگانگ تیانجین زندگی می‌کند. از زمانی که رژیم کمونیستی چین آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه ۱۹۹۹ آغاز کرد، چند بار بازداشت شده است. او دو بار در اردوگاه‌های کار و مجموعاً به‌مدت پنج سال و نیم محبوس بوده است.
در مدت حبس در اردوگاه کار برای بار دوم، او تحت آزار و شکنجه قرار گرفت و در اعتراض به آن دست به اعتصاب غذا زد. او لاغر و نحیف شد و از طریق خوراندن اجباری تغذیه می‌شد. هنگامی که در آستانه مرگ بود از زندان آزاد شد.