(Minghui.org) خانم بای گِندی بخاطر حفظ ایمانش به فالون گونگ دوره محکومیت شش سال و پنج ماهه خود را میگذراند.
در 24 اوت 2016، در حالی که سرش دچار جراحت شده و در حال خونریزی بود، او را به بخش مراقبتهای ویژه یک بیمارستان محلی منتقل کردند. به خانوادهاش گفته شد که از روی صندلی افتاده و به سرش ضربه خورده است، اما آنها این داستان را زیر سؤال بردند و معتقدند که این زخم در نتیجه آزار و شکنجه در زندان بوجود آمده است.
اسکن مغزی وجود یک شیء خارجی را در مغز خانم بای نشان داد. او از بیمارستان مرخص و به خانه برده شد. از ماه اوت در وضعیت وخیمی قرار دارد و در حال حاضر در آستانه مرگ است.
خانم بای در 10 سپتامبر 2012 توسط مأموران اداره پلیس شوهویی بخاطر تمرین فالون گونگ بازداشت شد.
دادگاه منطقه شوهویی در 3 مه 2013 او را به شش سال و پنج ماه حبس محکوم کرد. دادگاه عالی در 18 ژوئن 2013 دادخواست تجدیدنظر او را رد کرد و در ژوئن 2013 به زندان زنان شانگهای منتقل شد.
خانم بای بخاطر خودداری از رها کردن فالون گونگ یا پوشیدن لباس فرم زندان، بهمدت تقریباً یکسال در سلول انفرادی زندانی شد. نگهبانها لباسهای گرم زمستانی وی را که توسط خانوادهاش فرستاده شده بود، توقیف کردند و با وجود آب و هوای بیاندازه سرد او را مجبور به پوشیدن لباسها و شلوارهای کوتاه میکردند. در بهار سال 2014 از سلول انفرادی آزاد شد.
در 24 اوت 2016 به بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان سونگجیانگ منتقل و طولی نکشید که مرخص شد.
خانم بای بعد از بازگشت به خانه علائم اختلال مغزی و بیماری روانی را نشان داد. او اغلب هوشیاریاش را ازدست میداد و دچار توهم میشد. او با اعضای خانوادهاش طوری رفتار میکرد که انگار آنها نگهبانان زندان هستند و به آنها تهمت میزد که غذایش را مسموم کردهاند.
در 30 سپتامبر 2016 بعد از اینکه خانم بای از هوش رفت و دیگر کسی را نمیشناخت، او را به بیمارستان بردند.
او را از بیمارستان به خانه بازگرداندند اما در 30 نوامبر و مجدداً در 29 دسامبر 2016، بهدلیل بیهوشیهای ناگهانی او را به ششمین بیمارستان دولتی بردند. او اکنون از سردردهای طاقتفرسایی رنج میبرد و از طریق تزریقات داخل وریدی تغذیه میشود.
مأموران از اداره 610 بهطور مداوم و بدون توجه به اینکه خانم بای در بیمارستان باشد یا در خانه، او را تحت نظر دارند.
خانم بای گندی در 21 سپتامبر 1951 متولد شد. او ساکن جاده لشان، منطقه شوهویی شانگهای است. او کارمند بخش منابع انسانی وزارت نفت پکن و یک مدیر سطح میانی در شرکت نفتی دریای شرق بود.
خانم بای قبل از بازداشتش فرد سالم و باهوشی بود. او هیچ سابقهای از صرع یا بیماریهای روانی نداشت. زمانی که خانوادهاش در مارس 2016 به ملاقاتش رفتند، وضعیت سلامتیاش خوب بهنظر میرسید. با این حال کمتر از یکسال بعد، دچار ناتوانی ذهنی و جسمی شد. خانوادهاش خواستار دیدن فیلمهای دوربینهای نظارتی زندان شدهاند اما با درخواستشان مخالفت شد.
شرکتکنندگان در آزار و شکنجه خانم بای:
زندان زنان سونگجیانگ: ۸۶۲۱۵۷۶۱۵۹۹8+ ، داخلی 2202دفتر اداری شانگهای جای: ۸۶۲۱۳۵۱۰۴۸۸۸ +ادارۀ پلیس منطقه شوهویی: ۸۶۲۱۶۴۸۹۱1+اداره 610 منطقه شوهویی: ۸۶۲۱۶۴۸۷۲۲۲۲+، داخلی 6000