(Minghui.org) در گزارشی از تلویزیون ان‌تی‌دی، چند نفر از تمرین‌کنندگان خارج از کشور را دیدم که در تصاویر تبریکات سال نوی خود به استاد روی صندلی نشسته بودند. فکر می‌کنم این کار مناسب نیست.
در فرهنگ چین باستان، فرد باید همیشه آسمان، زمین، امپراطورها، پدر و مادر و معلمان را مورد احترام قرار دهد. در‌واقع، رابطۀ بین معلم و شاگرد اغلب شبیه رابطۀ بین والدین و فرزند است. مریدان دافا از طریق فا دریافته‌اند که آنچه استاد به ما بخشیده‌اند و فداکاری‌ای که برای ما انجام داده‌اند، بسیار فراتر از اینها است. استاد حقیقتاً زندگی‌مان را تغییر داده‌اند و شکوهی بی‌سابقه را برای ما فراهم آورده‌اند.
در گذشته هنگام دریافت تبریک از افراد جوان، فقط مسن‌ترین و محترم‌ترین افراد روی صندلی می‌نشستند. در واقع افراد جوان، بدون توجه به سن واقعی‌شان، به‌منظور نشان دادن صمیمیت خود همیشه جلوی افراد سالمند زانو می‌زدند و تنها هم‌سن‌و‌سال‌ها هنگام سلام و احوال‌پرسی به یکدیگر تعظیم می‌کردند. امروزه بسیاری از افراد این سنت‌ها را دور انداخته‌اند، چراکه می‌گویند ما اکنون در دوره جدیدی زندگی می‌کنیم. در‌واقع این رویکرد بدین دلیل است که حزب کمونیست به فرهنگ باستانی آسیب رسانده است.
حتی تمرین‌کنندگانی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند، حداقل در ارتباط با معلم و استاد باید این احترام اولیه را بدانند و در عمل بکار گیرند. مهم نیست که در چه فرهنگی هستیم، نشستن روی صندلی در تصاویر تبریک، و همچنین ذهنیت و انگیزه پشت آن مناسب نیست. این ممکن است جزئی و بی‌اهمیت به‌نظر برسد، اما در‌واقع مسئله‌ای جدی است.
برطبق مقالات تبادل تجربه در وب‌سایت مینگهویی، برخی از تمرین‌کنندگانی که چشم آسمانی‌شان باز است دیدند که موجودات الهی به آن شاگردانی که هنگام گوش دادن به سخنرانی استاد، پاهای‌شان را روی هم می‌انداختند، به دیده تحقیر می‌نگریستند. در واقع موجودات الهی در بُعدهای دیگر هنگام گوش دادن به سخنرانی‌های فا زانو می‌زنند. نمونۀ دیگر در سخنرانی‌های شنیداری فا در جینان بود که استاد دربارۀ برخی از شاگردان صحبت کردند که ضمن سخنرانی خودشان را باد می‌زدند، و ما می‌دانیم که آن کاری نادرست بود.
این چیزها بیش از 20 سال پیش اتفاق افتاد، زمانی‌که تمرین‌کنندگان شروع به یادگیری فا کرده بودند. اکنون در این مرحله از اصلاح فا، ما هیچ بهانه‌ای نداریم که در این رابطه ضعیف عمل کنیم. باید هنگام مطالعه فا بااحترام باقی بمانیم و هنگام فرستادن تبریکات فروتن و متواضع باشیم. در تبریکات ارسالی از برخی مناطق مشاهده کرده‌ام که تمرین‌کنندگان در صف جلو زانو زده بودند، در‌حالی‌که تمرین‌کنندگان در مناطق دیگر در صف جلو در حالت مدیتیشن نشسته بودند و افراد در صف‌های پشت ایستاده بودند. همۀ اینها بهتر از نشستن روی صندلی است
ممکن است استاد به این موضوع توجهی نکنند، اما به‌عنوان مریدان دافا، باید برایمان روشن باشد که درحال انجام چه کاری هستیم. در‌غیر‌این‌صورت، نیروهای کهن میتوانند از آن سوءاستفاده کنند.
اینها فقط درکهای شخصی من هستند. متشکرم.