(Minghui.org) تمرین‌کننده فالون گونگ خانم گوئو جوآنلینگ از بخش سوئینینگ، شهر شوژو، واقع در استان جیانگسو، در تاریخ 4 سپتامبر 2017 درگذشت. از آنجا که فالون گونگ را تمرین می‌کرد، در بازداشتگاه‌ها، یک مرکز شستشوی مغزی، اردوگاه کار اجباری و بیمارستان روانی حبس شد. طی این بازداشت‌ها، او تحت شکنجه قرار گرفت، مجبور به انجام کار سخت و برده‌وار شد و برخلاف خواستش تحت خوراندن داروهای نامعلومی قرار گرفت.

درست قبل از درگذشتش، پلیس محلی او را مورد آزار و اذیت قرار داد و از او پرسید که آیا هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کند یا خیر.

آزار و شکنجه مکرر

پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999، اداره پلیس لینگچگ، فرمانداری شهر و اداره 610 خانم گوئو را از خیابان‌های اصلی لینگچن پیاده عبور دادند تا به او توهین کنند. او به‌عنوان مجازات تحت ضرب‌وشتم نیز قرار گرفت و مجبور به انجام کار سخت و برده‌وار شد.

طی سال‌های 2001 و 2003 خانم گوئو در مرکز شستشوی مغزی سوتانگ حبس شد. طی آن زمان او را به بیمارستان روانی چاپنگ بردند و در آنجا مجبور شد داروهای نامعلومی را مصرف کند و دو بار در روز تحت تزریق داروهای نامشخصی قرار می‌گرفت. در نتیجه دچار درد بدنی و گیجی و آشفتگی شد. چشمانش تمرکز خود را بر یک نقطه از دست دادند و آب دهانش بدون کنترل روان بود. نمی‌توانست حرکات بدنش را کنترل کند. به‌قدری ضعیف شده بود که نمی‌توانست دندان‌هایش را مسواک بزند.

شکنجه در بازداشتگاه

او در سال 2003 به خانه بازگشت. با این حال دوباره دستگیر و در بازداشتگاه سوئینینگ حبس شد. در آنجا با روشی به نام «محدود شدن با غل و زنجیر» مورد شکنجه قرار گرفت. آنها به دست‌های تمرین‌کنندگان دست‌بند می‌زدند، به پاهای‌شان پابند می‌زدند، دست‌بندها را از لای پابندها عبور می‌دادند و پابند چپ و راست را با زنجیری به هم وصل می‌کردند که طول آن کمتر از 50 سانتیمتر بود. بنابراین، خانم گوئو نمی‌توانست به‌طور عادی راه برود یا بایستد. پشتش تا 90 درجه خم شده بود. او نمی‌توانست بنشیند، بخوابد، بخورد یا از توالت استفاده کند. فقط می‌توانست هر بار با درد بسیار زیاد، تنها گام کوچکی بردارد.

دو بار در معرض کار اجباری قرار گرفتن

خانم گوئو دو بار به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد و بعداً به‌دلیل وضعیت بد سلامتی آزاد شد. طی حبس در اردوگاه کار اجباری زنان جودونگ، اغلب مجبور می‌شد در حالت چمباتمه بنشیند و مجاز نبود که به توالت برود. یک بار مجبور شد برای دو روز و یک شب در حالت چمباتمه بنشیند. پاهایش چنان متورم شده بودند که نمی‌توانست کفش‌هایش را بپوشد.

آخرین دستگیری، شکنجه و آزار و اذیت

در 31 اوت 2016، او به‌دلیل نوشتن «فالون دافا خوب است و حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری خوب است» دستگیر شد. به‌مدت 13 روز در بازداشتگاه بخش سوئینینگ و سپس به‌مدت 5 ماه در بازداشتگاه شهر شوژونگ بازداشت شد. طی بازداشت داروهای نامعلومی را به او خورانده یا تزریق می‌کردند. وقتی در آستانه مرگ بود، آزاد شد. پلیس به خانواده‌اش گفت که اگر او درگذشت، به آنها اطلاع دهند.

خانم گوئو برای بیش از 15 روز در بیمارستان طب چینی سوئینینگ بستری شد که هزینه‌ای بیش از 10 هزار یوآن برای خانواده‌اش داشت. پلیس از اداره پلیس لینچنگ اغلب به خانه‌اش می‌رفت تا او را اذیت کند و ادعا می‌کرد که حتی اگر اجازه دهند او فالون گونگ را تمرین کند، زمان زیادی زنده نخواهد ماند.

پرسنل اداره 610 بخش سوئینینگ و بخش امنیت داخلی در تاریخ 20 اوت 2017 به خانه خانم گوئو رفتند و از او پرسیدند که آیا هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کند؟

او به‌دلیل شکنجه‌های طولانی‌مدتی که در زمان حبس متحمل شده بود، در تاریخ 4 سپتامبر 2017 درگذشت.