(Minghui.org) یک روز صبح مأمور پلیس خانمی با من تماس گرفت و گفت چون به‌تازگی به آنجا نقل مکان کرده‌ام، می‌خواهد از خانه عکس بگیرد و آدرس تمام اعضای خانواده، شماره تلفن و آدرس محل کار آنها را بداند. او گفت که این کار برای همه افراد جامعه انجام می‌شود.
به او گفتم با توجه به این که مردم زیادی خانه می‌خرند و می‌فروشند، هرگز چنین چیزی نشنیده بودم. او اصرار داشت موضوع دقیقاً همینطور است، بنابراین خواستم مرجع خود را معرفی کند. اما او ادعا کرد که چون این کار تجاوز به حریم خصوصی است، نمی‌تواند مرجع خود را معرفی کند. اما من حرف او را باور نکردم زیرا یکی از دوستانم خانه‌اش را فروخته و خانه دیگری خریده و به چنین به‌اصطلاح قانونی اشاره نکرده بود.
به او گفتم فقط زمانی حاضر به همکاری هستم که این قانون شامل حال تمام افراد جامعه شود. اما اگر چنین کاری فقط به‌خاطر تمرین فالون گونگ در مورد من اجرا می‌شد، با آن موافق نبودم.
تجاوز به حریم خصوصی
چند روز بعد مرد مسنی در ِخانه را زد و گفت که از اداره امنیت محلی آمده است. پس از او دو مرد جوان از پشت پله بیرون آمدند.
مأمور جوان‌تر با گوشی همراهش از خانه عکس گرفت. به او گفتم که این تجاوز به حریم خصوصی من است. او گفت که در حال انجام وظیفه رسمی‌اش است و همسرم پاسخ داد که این تخطی از قانون است. وقتی گفتم با شماره تلفن اضطراری تماس می‌گیرم و گزارش او را می‌دهم، متوقف شد.
کارت‌های شناسایی‌شان را خواستم و نام و شماره کارت‌هایشان را نوشتم.
به او گفتم: «شما بدون قرار قبلی به خانه من آمده‌اید. این خلاف ماده 39 قانون اساسی است که می‌گوید: «کسی بدون اجازه حق ورود به منزل یک شهروند چینی را ندارد. این برخلاف قانون ورود غیرقانونی به خانه یک شهروند است.»
آنها گفتند چند روز قبل کسی تماس گرفته بود. این شک و تردیدم را به یقین تبدیل کرد که آن تماس «شناسایی ساکنان» قسمتی از کمپین «مراجعه به درِ منازل» است.
قصد واقعی
مأمور مسن‌تر اعتراف کرد که می‌خواستند بفهمند آیا من هنوز فالون گونگ را تمرین می‌‌کنم. اما من جواب واضحی ندادم.
گفتم: «قانون اساسی، آزادی عقیده شهروندان را تضمین می‌کند. آیا رفتار بر طبق حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری اشتباه است؟»
«اگر فالون گونگ به ارتقای خصوصیات اخلاقی افراد بسیاری کمک نمی‌کرد، انسانیت تاکنون به‌خاطر فساد و تبهکاری از بین رفته بود. آن وقت ما شانس ملاقات با یکدیگر را نداشتیم.»
«برای نمونه مرا در نظر بگیرید. پس از شروع تمرین فالون گونگ سیگار، مشروب و قمار را ترک کردم. دیگر با همسرم مشاجره نمی‌کنم. آیا شما مأموران پلیس آرزو ندارید افراد خوب بیشتری وجود داشتند؟»
نقل قول از قانون
مأمور مسن‌تر گفت که دولت فالون گونگ را ممنوع کرده است. از او خواستم آن ماده قانون را نشانم دهد اما نتوانست.
گفتم با اینکه مجلس ملی، حاکمیت عالی ما است اما جیانگ زمین رهبر سابق رژیم کمونیست خودش را بالاتر از قانون قرار داد. حرف‌هایی که زد واقعیت نداشت. بیش از 200 هزار تمرین‌کننده و اعضای خانواده‌شان علیه جیانگ زمین به دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق شکایت کردند.
به او یادآور شدم که شی جین‌پینگ پس از رسیدن به قدرت، سیستم اردوگاه کار اجباری را برانداخت. بسیاری از تمرین‌کنندگانی که تحت آزار و شکنجه قرار داشتند آزاد شدند. مأموران دولتی بسیاری پس از فهمیدن حقایق، موضع خود را نسبت به فالون گونگ تغییر دادند. به آنها تأکید کردم که درباره این موضوع بطور شفاف فکر کنند و مسئول خودشان باشند بویژه از آنجا که همه در طول عمرشان قانوناً مسئول اعمالشان هستند.
آنها با من دست دادند و خداحافظی کردند. دستی به شانه‌شان زدم و گفتم: «امیدوارم با تمرین‌کنندگان فالون گونگ مهربان باشید.»
مأمور جوان‌تر سرش را به علامت تأیید تکان داد.
عذرخواهی مأمور پلیس
چند روز بعد کسی در خانه را زد. وقتی آن را باز کردم دیدم 4 نفر از جمله یک پلیس خانم ایستاده بودند.
او گفت: «2 مأمور به اینجا آمده بودند. آنها جوان و کمی بی‌ادب بودند. من آمدم تا از جانب آنها عذرخواهی کنم.» گفتم نیازی به این کار نیست و فقط می‌خواستم در حین اجرای قانون، از آن پیروی کنند.»
پس از اینکه آنها رفتند کمی آشفته شدم. در طول 18 سال آزار و شکنجه، عذر خواهی مأمور پلیس از یک تمرین‌کننده، غیرمعمول‌ترین اتفاق بود. احتمالاً پلیس به وجدانش رو آورده بود. احتمالاً آنها متوجه شده بودند که کمپین «مراجعه به در منازل» غیر قانونی است. احتمالاً رژیم حاضر می‌خواهد از جیانگ زمین و اشخاص وابسته‌اش فاصله بگیرد.
احتمالاً این واقعیت که فالون گونگ در بیش از 100 کشور دنیا پذیرفته شده است، چیزی به آنها نشان داده بود. احتمالاً حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری آنها را تحت تأثیر قرار داده بود. احتمالاً آنها شنیده‌اند که تمام دنیا آزار و شکنجه فالون گونگ به دست حزب کمونیست چین را محکوم می‌کنند. احتمالاً آنها وقتی شنیدند ژو یونگ‌کانگ، بو شی‌لای، ونگ لیجون، شوکای‌هوئو، گوئو بوشیونگ و لی دونگ‌شنگ به‌خاطر آزار و شکنجه فالون گونگ مجازات شده‌اند، ترسیدند.
دلیل آن هر چه بود، مهم این بود که به نظر می‌رسید آنها عاقبت ادامه آزار و شکنجه را درک کردند.