(Minghui.org) «او نمیتوانست سرش را بلند کند، خوب ببیند یا بدون کمک راه برود.» این گفتۀ پسر خانم ژو وِییینگ پس از ملاقات او در زندان در سال 2013 است. خانم ژو پس از بازداشت در ژوئن 2011 بخاطر امتناع از انکار فالون گونگ، به هشت سال حبس محکوم شد و در حال گذراندن دورۀ محکومیت خود بود. فالون گونگ تمرینی معنوی است که حکومت کمونیستی چین آن را مورد آزار و شکنجه قرار میدهد. پسرش بهیاد میآورد که نگهبانان زندان زنان شمارۀ 3 سوژو به او گفتند: «مادرت با هر استانداردی واجد شرایط برای آزادی بهقید ضمانت پزشکی است اما بخاطر اینکه او باورش به فالون گونگ را انکار نمیکند، نمیتوانیم او را آزاد کنیم.»
پسر خانم ژو بعداً مطلع شد که دلیل اصلی وضعیت مادرش این است که دائماً به او دارو تزریق میکردند. همچنین نگهبانان او را بهطور پیوسته شکنجه میکردند. پس از اینکه با پا روی گردن خانم ژو رفتند، گردنش شکست. تا اکتبر 2015 او نابینا، ناتوان و ازکار افتاده شده بود. بدنش نیز بیحس بود.
زندان کماکان از ارائۀ مراقبت پزشکی یا آزادی او به قید ضمانت پزشکی امتناع میورزید. فقط چند ماه بعد که آنها فهمیدند خانم ژو در شرف مرگ است، نهایتاً او را آزاد کردند. پس از اینکه خانم ژو در سال 2016 به خانه بازگشت، وضعیت او مرتباً بدتر میشد.
او اخیراً در حوالی اکتبر 2017 درگذشت.
مرگ خانم ژو در پی بیش از دو دهه رنج و سختیای بود که او از زمان آغاز آزار و شکنجۀ فالون گونگ در سال 1999 از سوی حکومت کمونیستی چین تحمل کرد. او شغلش که قائم مقام مدیرکل هتل مِیشان در شهر هفی بود را ازدست داد. او که خانم سالمی بود به یک بیمارستان محلی برده شد. به پزشکان آنجا دستور دادند که مقادیر زیادی دارو به او تزریق کنند که به سیستم اعصاب مرکزی او آسیب رساند.
خانم ژو توانست از بستری شدن برخلاف ارادهاش در بیمارستان جان سالم بهدر ببرد، اما در سالهای بعد از آن چندین بار دیگر بازداشت شد. آخرین بازداشت او در سال 2011 منجر به یک حکم حبس طولانی شد و نهایتاً جان او را گرفت. او در زمان مرگ کمی بیش از 60 سال داشت.
گزارشهای مرتبط:
خانم ژو وِییینگ پس از تزریق دارو و تحمل شکنجه توانایی راه رفتن را ازدست داد
شکنجۀ وحشیانۀ سه خانم تمرینکنندۀ برجستۀ فالون گونگ در زندان
ژو وِییینگ بر اثر آزار و شکنجه بهشدت بیمار و بیخانمان است
پنج مورد آزار و اذیت روانی در استان آنهویی