(Minghui.org) بار دیگر از تمرینکنندگان فالون دافا در تورنتو دعوت شد تا در راهپیماییهای تعطیلات 2017 شرکت کنند.
2 دسامبر، گروه مارش تیانگوئو به لیک شور و گروه طبل کمری به پورت پری رفتند. آنها روز بعد در میسیساگا به همراه هم برنامه اجرا کردند.
گروه مارش تیانگوئو و گروه طبل کمری در راهپیمایی میسیساگا در 3 دسامبر.
پایان هفته گذشته در 25 نوامبر، گروه تیان گوئو به مارکام و گروه طبل کمری به آژاکس رفت. هر دو گروه با هم روز بعد در وستون برنامه اجرا کردند. آنها 18 نوامبر در کنار هم در راهپیمایی ریچموند هیل شرکت کردند.
راهپیمایی ریچموند هیل در 18 نوامبر به رغم بارش باران طبق برنامه برگزار شد.
بانی کرامبی، شهردار میسیساگاه (در پالتوی قرمز)
بانی کرامبی که شهردار میسیساگا است، پیش از خوشامدگویی و معرفی هر گروه طی پخش زنده، تمام مسیر راهپیمایی را همراه کارمندان خود پیمود. او با اعضای گروه مارش تیان گوئو احوالپرسی و از تمرینکنندگان تشکر کرد که هر سال در راهپیمایی شرکت میکنند. او گروه را بهخاطر مشارکت در فرهنگ جامعه تحسین کرد و گفت آنها نور و روشنایی را به شهر آوردند.
پاملیا رز یکی از ساکنان قدیمی گفت که گروه مارش تیان گوئو، گروه مورد علاقهاش در این راهپیمایی بود. او درحالیکه اشکهایش را پاک میکرد گفت: «چیزی که بیش از همه مرا تحت تأثیر قرار داد سه کلمه «حقیقت، نیکخواهی، بردباری» روی تخت روان بود. آنها بسیار باارزش هستند و همان چیزی است که ما نیاز داریم. حضور این گروه جلوه ویژهای به این راهپیمایی بخشید.»
مارک ساکن وستون است و خودش را به موقع رساند تا اجرای گروه تیان گوئو را ببیند. او گفت: «از دیدن این گروه بسیار هیجانزده بودیم. با اینکه دمای هوا منفی صفر درجه است، اما گروه به ما انرژی و گرمای فراوانی بخشید.»
یک تماشاچی به نام مارک گفت که گروه مارش تیان گوئو گرما و انرژی همراه خود آورد.
وقتی مارک از آزار و شکنجه در چین مطلع شد، حزب کمونیست را سرزنش کرد و گفت که این رژیمی خودکامه و مستبد است. او گفت: «البته که من امیدوارم رهبران فعلی چین شیوهای برای تغییر این وضعیت اعمال کنند. در هر صورت فکر میکنم دولت کانادا نمیتواند این نقض شدید حقوق بشر را صرفاً بهدلیل بزرگ بودن بازار اقتصادی چین نادیده بگیرد.»
مارک گفت که یکی از دوستانش گفته بود که چقدر با تمرینکنندگان در چین بهخاطر اعتقادشان بدرفتاری میشود. او اضافه کرد: «این اشتباه است زیرا هر کسی باید از آزادی عقیده برخوردار باشد. در واقع اگر همه در مقابل آن بایستند و نه بگویند، این سرکوب ادامه نمییابد.»
خانم هی سالهای زیادی است که از استان هوبی در چین به تورنتو مهاجرت کرده است. او گفت: «هر بار که گروه مارش تیان گوئو را میبینم خیلی خوشحال میشوم.» او تحت تأثیر لبخند مهربانانه تمرینکنندگان قرار گرفت و گفت که این آزار و شکنجه در چین نباید اتفاق میافتاد.
خانم دونگ از پکن گروه را بهخاطر اجرا و موسیقیاش تحسین کرد و گفت: «دیدن چنین اجرای فوقالعادهای خیلی خوب است و باعث میشود به اینکه چینی هستم افتخار کنم.»
آقای ژنگ از استان جیانگسو همراه پسرش که در کلاس چهارم محصل است این راهپیمایی را تماشا کرد. پس از اینکه تمرینکنندهای درباره فالون دافا و آزار و شکنجه جاری در چین با او صحبت کرد، گفت که میخواهد سازمانهای کمونیستی را ترک کند.