(Minghui.org) در مجموع 10 خانم از شهر نانجینگ بازداشت و به‌‌اتهام «استفاده از سازمانی فرقه‌ای برای اختلال در اجرای قانون» به حبس محکوم شدند. این اتهام رایجی است که رژیم کمونیست چین از آن استفاده می‌کند تا تمرین‌کنندگان فالون دافا را بدنام کرده و آنها را زندانی کند.

وکلای مدافع این تمرین‌کنندگانِ بازداشت‌شده، برای موکلین خود درخواست بی‌گناهی‌ کردند. این وکلا استدلال کردند که هیچ قانونی در چین فالون گونگ را جرم تلقی نمی‌کند و موکلانشان به‌خاطر استفاده از حق آزادی عقیده خود براساس قانون اساسی، نمی‌بایست هرگز تحت تعقیب قانونی قرار می‌گرفتند.

علاوه بر این، هیچ مدرکی برای پیگرد وجود ندارد که نشان دهد تمرینِ فالون گونگِ این افراد، حتی باعث آسیب رساندن به کسی شده باشد، چه رسد به اینکه باعث اختلال در اجرای قانون شده باشد.

این تمرین‌کنندگان درخواست تجدیدنظر دادند، اما دادگاه میانی محلی، بدون برگزاری جلسات دادرسی عمومی یا اطلاع‌رسانی به وکلای‌شان، احکام اولیه را تأیید کرد.

این 10 تمرین‌کننده عبارتند از: خانم شیه لیهوا، خانم تانگ جینگمِی، خانم جی جیانشیا، خانم شیونگ گوییژن، خانم ژانگ چائومِی، خانم پان هانیو، خانم پان شیائوچین، خانم پان چینگ‌نینگ، خانم وانگ هوئیلان و خانم یوئه جینلان.

بازداشت‌ها به‌طور جداگانه انجام شدند

4 تمرین‌کننده، خانم شیه لیهوا، خانم تانگ جینگمِی، خانم پان شیائوچین و خانم پان چینگ‌نینگ، در 23 مارس 2015 بازداشت شدند و روز بعد به‌طور رسمی زندانی شدند. بازداشت‌ها در 1 مه 2015 تأیید شدند و آنها در 17 سپتامبر 2015، مورد محاکمه قرار گرفتند.

در طول این مدت، خانم شیه لیهوا و خانم تانگ جینگمِی در بازداشتگاه نانجینگ حبس شدند، در حالی که دو تمرین‌کننده دیگر به‌دلایل پزشکی آزاد شدند.

5 تمرین‌کننده، خانم جی جیانشیا، خانم شیونگ گوییژن، خانم ژانگ چائومی، خانم وانگ هوئیلان و خانم یوئه جینلان در 14 اوت 2015 بازداشت و روز بعد به‌طور رسمی زندانی شدند.

دو روز بعد، در 17 اوت 2015، تمرین‌کننده دیگری به اسم خانم پان هانیو بازداشت و زندانی شد. بازداشت‌های‌ این تمرین‌کنندگان در 9 سپتامبر 2015 تأیید شد و آنها در 17 سپتامبر 2016 مورد محاکمه قرار گرفتند.

طی زمان بازداشت تا زمان محاکمه، چهار نفر از آنها – خانم جی جیانشیا، خانم شیونگ گوییژن، خانم ژانگ چائومی و خانم پان هانیو- در بازداشتگاه نانجینگ بازداشت شدند، در حالی که 2 تمرین‌کننده دیگر به‌دلایل پزشکی آزاد شدند.

محاکمه‌های جداگانه

قرار شد جلسه محاکمه 4 تمرین‌کننده اول در تاریخ 17 سپتامبر 2015 برگزار شود. آن تمرین‌کنندگان وکلایی را استخدام کرده بودند تا از آنها دفاع کنند، اما از اداره پلیس با این وکلا تماس گرفتند، تهدیدشان کردند و خواستند که از تمرین‌کنندگان دفاع نکنند. با این حال آن وکلا برای موکلان خود درخواست بی‌گناهی کردند.

در روز محاکمه، دادگاه مملو از کارکنان اداره 610 و اداره پلیس بود.

حکم دادگاه در 9 اکتبر 2016 صادر شد. خانم شیه لیهوا به 3 سال زندان محکوم و مجبور به پرداخت 30 هزار یوآن جریمه شد. خانم تانگ جینگمِی به 2 سال زندان محکوم و مجبور به پرداخت جریمه 20 هزار یوآنی شد و خانم پان شیائوچین به یک سال زندان محکوم و مجبور به پرداخت جریمه 10 هزار یوآنی شد.

جلسه محاکمه 6 تمرین‌کننده دیگر در 31 مه 2016 برگزار شد. دو روز قبل از محاکمه، تمرین‌کنندگان محلی مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و پلیس آنها را تحت‌نظر داشت. به همین دلیل رفت‌وآمدهای برخی از تمرین‌کنندگان محدود شد.

پلیس برخی از تمرین‌کنندگان محلی را نیز برای انگشت‌نگاری و گرفتن آزمایش خون، به اداره پلیس برد.

خواهران تمرین‌کننده شیونگ گوییژن را برای انگشت‌نگاری و گرفتن آزمایش خون به‌زور به اداره پلیس بردند. اگر آنها مقاومت می‌کردند، بازداشت می‌شدند.

حکم 6 تمرین‌کننده دیگر در 7 دسامبر 2016 صادر شد. خانم جی جیانشیا به 4 سال حبس محکوم و مجبور به پرداخت جریمه 40 هزار یوآنی شد. خانم پان هانیو به 3 سال زندان محکوم و مجبور به پرداخت جریمه 30 هزار یوآنی شد؛ خانم شیونگ گوییژن به 3 سال زندان محکوم شد و مجبور شد 30 هزار یوآن جریمه پرداخت کند. خانم ژانگ چائومِی به 3 سال زندان محکوم و مجبور به پرداخت جریمه 30 هزار یوآنی شد. خانم وانگ هوئیلان به 1 سال و 6 ماه زندان محکوم شد و مجبور شد 10 هزار یوآن جریمه پرداخت کند. خانم یوئه جینلان به 1 سال و 3 ماه زندان محکوم و مجبور به پرداخت جریمه 10 هزار یوآنی شد.

این تمرین‌کنندگان درخواست تجدیدنظر دادند، اما دادگاه احکام اولیه را تأیید کرد و آنها را بدون اطلاع وکلای‌شان به زندان فرستاد.

جزئیات آزار و شکنجه در گذشته

همه این تمرین‌کنندگان قبل از بازداشت اخیرشان، بارها بازداشت شده بودند. خانه‌های‌شان نیز غارت شده بود.

خانم شیه لیهوا، 54 ساله، 4 بار به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد و خانه‌اش نیز بارها غارت شد. شوهرش خانه‌شان را ترک کرد، چراکه نمی‌توانست این فشار را تحمل کند؛ دختر نوجوانش مجبور شد در منزل مادر خانم شیِه بماند تا مادربزرگش از او مراقبت کند. خانم شیه در اردوگاه کار اجباری تحت شوک با باتوم‌های الکتریکی قرار گرفت و از خواب و استفاده از توالت محروم شد. او را تحت خوراندن اجباری با آب نمک غلیظ نیز قرار دادند.

خانم تانگ جینگمِی، 65 ساله، در گذشته از آسیت کبدی رنج می‌برد و بعد از تمرین فالون گونگ بیماری‌اش درمان شد. او در سال 2002 به 4 سال حبس محکوم شد و در سال‌های 2008 و 2010 هر بار به‌مدت 1 سال در اردوگاه کار اجباری حبس شد. آسیت کبدش در نتیجه آزار و شکنجه عود کرد، اما بعد از بازگشت به خانه و انجام تمرین‌ها دوباره بهبود یافت.

خانم پان شیائوچین 70 ساله و بازنشسته، 8 بار بازداشت و 5 بار به جلسات شستشوی مغزی فرستاده شد. در زندان پلیس با باتوم‌های الکتریکی با ولتاژ بالا، به نواحی حساس بدنش شوک وارد کرد. در نتیجه آزار و شکنجه، حقوق بازنشستگی‌اش نیز قطع شد.

خانم پان چینگ‌نینگِ 72 ساله را در سال 2002 به‌مدت 1 سال به اردوگاه کار اجباری فرستادند و 2 بار بازداشت شد. او دوباره در 23 مارس 2015 بازداشت شد، خانه‌اش غارت شد و به‌مدت حدوداً 40 روز زندانی شد.

خانم جی جیانشیا، 50 ساله، 3 بار به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. در آن اردوگاه از خواب و استفاده از توالت محروم شد و سرش را با چارپایه‌ای کوچک شکستند. زمانی که از نوشتن اظهاریه تضمین خودداری کرد، دهانش را با کهنه‌ای آغشته به ادرار پر کرده و با باتوم‌های الکتریکی به نواحی حساس بدنش شوک اعمال کردند.

خانم شیونگ گوییژن 50 ساله، در فوریه 2011 بازداشت و خانه‌اش غارت شد. او یک ماه بعد، وقتی خانواده‌اش خواستار رهایی‌اش شدند، آزاد شد. او مجدداً در 19 مه 2011 بازداشت و در ژوئیه به 1 سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد.

خان یوئه جینلان، حدوداً 50 ساله، در سال 2001، به 5 سال حبس محکوم شد. او دوباره در اواخر آوریل 2010 بازداشت و به‌مدت 1 سال به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. سپس برای معالجات پزشکی به‌قید التزام آزاد شد. پلیس او را فریب داد و مجبورش کرد اظهاریه تضمینی بنویسد. آنها می‌گفتند با نوشتن این اظهاریه، پولی که خانواده‌اش برای هزینه‌های زندگی در اردوگاه کار اجباری به مسئولین داده‌اند را به او برمی‌گردانند. پنجمین بازداشت او در اوت 2015 اتفاق افتاد، اما به‌دلایل پزشکی آزاد شد.

خانم وانگ هوئیلان 54 ساله و بازنشسته، بارها به مرکز شستشوی مغزی و اردوگاه کار اجباری فرستاده شد و اغلب مورد آزار و اذیت و تعقیب پلیس قرار می‌گرفت. در تابستان 2015، بازداشت و به‌طور وحشیانه‌ای مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. پلیس او را به بازداشتگاه نانجینگ برد، اما مسئولین بازداشتگاه به‌دلیل بیماری‌هایش از پذیرش او خودداری کردند.

خانم پان هانیو 5 بار بازداشت و بارها به جلسات شستشوی مغزی فرستاده شد. در سال 2011 در اردوگاه کار اجباری، لباس‌هایش را کاملاً درآوردند و با 5 باتوم الکتریکی به او شوک وارد کردند. همچنین او را مجبور کردند که جوراب‌ها و کفش‌هایش را دربیاورد و روی باتوم‌های الکتریکی بایستد.

خانم ژانگ چائومِی 54 ساله، 2 بار به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد و یک بار برای معالجات پزشکی به‌قید التزام آزاد شد.