گزارش خانه آزادی: «بدترین نمونه از آزار و شکنجه مذهبی»
(Minghui.org) در گزارش اخیر از خانه آزادی، آزار و شکنجه فالون گونگ در چین برجسته شده و جزئیات آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بیست و دو صفحه از این گزارش ۱۴۲ صفحهای، بر این نقض شدید و گسترده حقوق بشر تمرکز کرده است.
در گزارش توسط آندره لَلیبرته، که محقق برجستهای از دانشگاه اتاوا در رابطه با مذهب در چین ذکر شده است: «از زمان انقلاب فرهنگی تاکنون حزب کمونیست بدترین نمونه از آزار و شکنجه مذهبی را، با سرکوب فالون گونگ آغاز کرد.»
در ۲۸ فوریه ۲۰۱۷، گزارشی با عنوان «نبرد برای روح چین» توسط خانه آزادی منتشر شد. صبح آن روز یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار شد، که توسط کارولین برتولما، رئیس کمیسیون بررسی امنیتی و اقتصادی ایالات متحده و چین، میزبانی شده بود. خانه آزادی در سال ۱۹۴۱ تأسیس شد. آن یک سازمان غیردولتی است که بودجه‌اش توسط دولت ایالات متحده تأمین می‌شود و مأموریت آن «صدای واضح و روشن برای دموکراسی و آزادی در سراسر جهان» است.
هم گزارش کامل و هم بررسی اجمالی ۴۰ صفحهای برای دانلود بر روی سایت این سازمان در دسترس است. آن به‌عنوان یکی از جامعترین گزارشات از یک سازمان حقوق بشر به حساب میآید.
«نبرد برای روح چین» منتشر شده توسط خانه آزادی در ۲۸ فوریه ۲۰۱۷، دارای یک بخش ۲۲ صفحهای دربارۀ فالون گونگ با ۱۱۸ مرجع شخص سوم است.
ممنوعیت هفده ساله
گزارش با یک عکس تمرین گروهی از وب‌سایت مینگهویی شروع می‌شود، و در این گزارش، محبوبیت فالون گونگ در سالهای ۱۹۹۰، و همچنین رابطه نزدیک بین اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری و سنت چینی مورد بررسی قرار میگیرد. در گزارش نوشته شده است: «در سالهای ۱۹۹۰، مردم چین از هر قشر از جامعه، از جمله اعضای حزب کمونیست، شروع به تمرین فالون گونگ کردند.»
با این حال، جیانگ زمین، دبیر کل حزب کمونیست چین و رئيس جمهور پیشین دولت، در سال ۱۹۹۹ تصمیم گرفت فالون گونگ را ممنوع کند. «... وقتی جیانگ تصمیم خودسرانه و مسلماً غیرقانونی‌اش را دبارۀ ممنوعیت فالون گونگ گرفت، و تصمیمش را بر دیگر اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی تحمیل کرد، موانع نهادی یا قانونی زیادی برای متوقف کردن آنچه بعداً اتفاق افتاد وجود نداشت.» این شامل راه اندازی اداره ۶۱۰ می‌شود که پس از آن سرکوب در سراسر کشور را هدایت و تبلیغات اهریمنی پخش کرد.
با وجود ۱۷ سال ممنوعیت، دهها میلیون نفر از مردم در چین هنوز هم فالون گونگ را تمرین میکنند.
افزایشهای جدید
دو افزایش در گزارش مربوط به آزار و شکنجه مشخص شد. یکی از آنها مجازاتهای سخت علیه تمرین‌کنندگانی است که طبق ماده ۳۰۰ از قانون جزا بازداشت شدهاند. بر اساس این گزارش، حداقل ۹۳۳ تمرینکننده بین ژانویه ۲۰۱۳ و ژوئن ۲۰۱۶ زندانی شدهاند. «... در آوریل ۲۰۱۶ گائو ییشی ۴۵ ساله، فقط ده روز پس از اینکه او و همسرش بخاطر سوء ظن ظاهری برای تمرین فالون گونگ از خانه خود ربوده شدند، در بازداشتگاه پلیس درگذشت.» علاوه بر این، تمرین‌کنندگان در «مراکز آموزش حقوق»، «زندانهای سیاه» ، و مراکز بازداشت پیش از محاکمه بهطور غیرقانونی نگه داشته میشدند. بسیاری از آنها به زندان محکوم شدند.
افزایش دیگر، سرکوب وکلای حقوق بشر است که از تمرین‌کنندگان فالون گونگ دفاع کرده بودند. به‌عنوان مثال، «در ژوئیه ۲۰۱۵، سازمانهای امنیتی چینی، حمله تهاجمی به وکلای حقوق بشر و جنبش دفاع از حقوق عمومی را راهاندازی کرده، و بیش از ۳۰۰ وکیل و دستیاران آنها را بازداشت کردند.»
از سوی دیگر، شواهدی از شکافهایی در سرکوب سیستماتیک مشاهده شده است. در این گزارش این را به عوامل مختلفی از جمله پاکسازی مقامات کلیدی دخیل در آزار و شکنجه، تلاش ده ساله تمرین‌کنندگان برای افزایش آگاهی از خشونت، و غیره نسبت داده است. در واقع، پس از اینکه در مه ۲۰۱۵، دادگاه عالی چین روند تشکیل پرونده را آسانتر کرد، تمرین‌کنندگان داخل و خارج از چین تعداد زیادی شکایت کیفری علیه جیانگ زمین ثبت کردند، و او را مسئول جنایات دانستند.
سرکوبِ در همه جا حاضر
علاوه بر بازداشت، زندان و شکنجه، روشها و تکنیکهای مختلفی توسط مقامات برای بدرفتاری با تمرین‌کنندگان استفاده می‌شود. یکی از نمونههای آن نظارت الکترونیکی است. «تمرین‌کنندگان فالون گونگ بهخاطر ارسال پیام صوتی، ارسال پیام به ویچت یا کیو‌کیو، یا بهخاطر عبور از فیلتر اینترنتی برای دسترسی به وبسایتهای مسدود شده، زندانی شدهاند.»
یکی دیگر از استراتژیهای مورد استفاده توسط مقامات برای «ریشه‌کن» کردن فالون گونگ، وادار کردن تمرین‌کنندگان به رها کردن باورشان است. استناد به یک گزارش از کمیسیون کنگره اجرایی ایالات متحده در چین (CECC) در سال ۲۰۰۸، که از طریق یک فرآیند «تبدیل» انجام می‌شد: «یک فرآیند برنامه ریزی مجدد ایدئولوژیک، که در آن تمرین‌کنندگان مورد هدف روشهای مختلف از سرکوب جسمی و روحی قرار میگیرند تا زمانی که اعتقاد خود را به فالون گونگ انکار کنند.»
برای کنترل جریان اطلاعات، مقامات چینی به شدت کلمات مربوط به فالون گونگ را در فضای مجازی محدود کرده، و انتقال چنین اطلاعاتی بهصورت آنلاین یا بهصورت رودررو را مجازات و مطالب چاپ شده را توقیف میکنند. علاوه بر این، مقامات استراتژیهایی بسیاری را برای تضعیف حامیان بالقوه تمرین‌کنندگان به کار گرفتند.
در گزارش نوشته شده است: «در مجموع، این فعالیتهای سرکوبگرانه به هر گوشهای از زندگی و جامعه نفوذ کرده است؛ مدارس و محلهای کار، سوپر مارکتها و وسایل حمل و نقل عمومی، درخواست پاسپورت و ثبت نام اقامت هوکو، لپ تاپ و گوشی‌های هوشمند.»
مقدار زیادی منابع برای حفظ آزار و شکنجه صرف شده است. «... بودجه سالانه برای همه ادارات ۶۱۰ در سراسر کشور ۸۷۹ میلیون یوان (۱۳۵ میلیون دلار) است. و این فقط برای بخشی از دستگاه‌های دولتی مربوط به حزب و درگیر در سرکوب فالون گونگ است.»
برداشت اجباری اعضای بدن
تحت بستر تبلیغات غیرانسانی، این بازداشتهای غیرقانونی و سوءاستفادههای اقتصادی بعداً به شیوه جدیدی تشدید شدند. کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ و فروش اعضای بدنشان برای سود. پس از بررسی شواهد از سایر محققان، پزشکان، کارکنان بیمارستان، و تمرین‌کنندگانی که از زندان آزاد شدهاند، خانه آزادی «شواهد معتبری را یافته است که نشان میدهد در اوایل سالهای ۲۰۰۰، بازداشت‌شدگان فالون گونگ برای اعضای بدنشان در مقیاس بزرگی کشته شدهاند.»
و چنین قساوتی همچنان ادامه دارد. بر اساس کار تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۶ توسط دیوید کیلگور، اتان گاتمن، و دیوید ماتاس منتشر شده است: «... اطلاعات در دسترس عموم از تعداد عملهای پیوند در مؤسسات پزشکی در چین، نشان داد که مقیاس آن چندبار بیشتر از ۱۰ هزار پیوند در سال است که اغلب توسط مقامات ذکر شده بود.» این نشان‌دهنده افزایش خطری است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را تهدید میکند.
مسیر رو به جلو
در گزارش نوشته شده است: «این حقیقت ساده که فالون گونگ از یورش ح.ک.چ جان سالم به در برده، امری قابل توجه است و به‌عنوان یک شکست واقعی دستگاه سرکوبکننده حزب به حساب میآید.
از طریق تلاشهای غیرخشونتآمیز و استوار تمرین‌کنندگان فالون گونگ، به منظور افزایش سطح آگاهی و مخالفت با آزار و شکنجه، تعداد زیادی از مردم از تمرین‌کنندگان حمایت کردهاند. به گفته یک وکیل حقوق بشر چینی در سال ۲۰۱۳: «دستورات از مقامات سطح بالا درخصوص دستگیری کماکان صادر میشوند، اما گاهی اوقات عوامل اداره امنیت عمومی درخواست را رد کرده و میگویند آنها فقط در حال تمرین هستند تا سالم بمانند.»
پس از انتشار نه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست در سال ۲۰۰۴، بسیاری از مردم به تلاش‌ها برای قطع روابط با حزب پیوستند. در گزارش نوشته شده است: «از نوامبر ۲۰۱۶، وبسایتهای خارج از کشور که جنبش تویدانگ را ردیابی میکنند ادعا کردند که بیش از ۲۵۵ میلیون نفر در داخل و خارج از چین اظهاراتشان برای ترک حزب را منتشر کردهاند.»
در این گزارش نتیجهگیری شده است که با این حال، تا زمانی که سیاست آزار وشکنجه در عمل باقی بماند: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر چین همچنان در آنچه که هنوز یک کمپین گسترده از آزار و شکنجه مذهبی بهحساب میآید، بازداشت، زندانی، شکنجه، و گاهی اوقات کشته میشوند.»