(Minghui.org) مقامات منتخب ایالات متحده آمریکا، فعالان حقوق چین و تمرین‌کنندگان فالون گونگ در نشست کنگره‌ای در واشنگتن شرکت کردند که موضوع مورد بحث اعتراض مسالمت‌آمیز 25 آوریل فالون گونگ در پکن بود. این نشست در ساختمان اداری ریبرن مجلس نمایندگان آمریکا در 19 آوریل 2017 برگزار شد.

هجده سال پیش، در 25 آوریل 1999، بعد از دستگیری‌های غیرقانونی هم‌تمرین‌کنندگان در شهر تیانجین، تقریباً 10 هزار تمرین‌کننده به‌طور مسالمت‌آمیزی به دولت چین در پکن دادخواست تجدیدنظر دادند. سه ماه بعد کمپین نقض حقوق بشر رژیم رسماً شروع شد. (قسمت پیش‌زمینه زیر را ببینید)

18 سال پس از آن دادخواست تجدیدنظر تاریخی، چند تن از قربانیان آزار و شکنجه ‌ای که بعد از تظاهرات 25 آوریل به وقوع پیوست، به خشونتی که شخصاً تجربه کرده بودند، شهادت دادند.

تعدادی از حامیان قدیمی فالون گونگ در میان حضار بودند، اما حتی آنهایی که از مدت‌ها قبل درباره این آزار و شکنجه مطلع بودند، با تجارب دست اولی که شنیدند، شوکه شدند. یک نفر اشاره کرد: «شنیدن آن از کسی که شخصاً آن را تجربه کرده است آن را واقعی‌تر می‌سازد.»

همایشی در ساختمان اداری ریبرن در مورد دادخواست تجدیدنظر مسالمت‌آمیز 25 آوریل در پکن توسط تمرین‌کنندگان فالون گونگ

اِلن ساربری، رئیس سابق اداره جمعیت، پناهندگان و مهاجرت وزارت امور خارجه ایالت متحده آمریکا گفت که مأیوس و ناامید شده است و این سؤال را داشت که چطور یک دولت می‌تواند با مردمش اینگونه رفتار کند.

این شهادت درک آزار و شکنجه را آسان‌تر می‌کند

شیو شینیانگ دختر چهارده ساله دو عکس از پدر مرحومش شیو داوی نشان داد. داستانی که او بازگو کرد بسیاری از حضار را به گریه انداخت.

پدر و مادر شیو شینیانگ در فوریه 2001 بخاطر چاپ مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ دستگیر شدند. مادرش، چی لیهوا، شینیانگ را باردار بود و در همان زمان در بازداشتگاهی توسط پلیس تحت ضرب و شتم قرار داشت. پدرش شوئه داوِه به هشت سال حبس محکوم شد.

در سال 2009، شیو داوی آزاد شد. آقای شیو مرد جوانی که تا قبل از دستگیری سالم بود، به پوست و استخوان تبدیل شده بود. بدنش در نتیجه شکنجه ناشی از اعمال شوک الکتریکی و ضرب و شتم با زخم و کبودی پوشیده شده بود. ذهنش هوشیار نبود. شیو داوی فقط 13 روز بعد از آزادی‌اش درگذشت.

چی لیهوا (سمت چپ) و دخترش شیو شینیانگ (سمت راست) در انجمن. شیو دو عکس از پدرش شیو داوی را نگه داشته است. عکس سمت چپی قبل از دستگیری شیو داوی گرفته شده بود و عکس سمت راست، او را بعد از آزادی‌اش نشان می‌دهد.

ساکنان محله آقای شیو بعد از آگاهی از پایان غم‌انگیزش شوکه شدند. در عرض سه روز، 376 نفر در اعتراض به شکنجه‌ای که آقای شیو متحمل شده بود، دادخواستی را شجاعانه امضاء کردند. این دادخواست کمیته مرکزی حزب کمونیست را مبهوت کرد. یکی از سران حزب پس از آن برای مأموران اجرای قانون در آن محله دستوراتی را صادر کرد و پس از آن، مأموران به‌طور مداوم خانواده چی لیهوا، وکلایش و آن افرادی که دادخواست را امضاء کرده بودند، تحت آزار و اذیت قرار دادند.

در زادگاه‌ چی لیهوا و شو شینیانگ جایی برای پنهان شدن باقی نمانده بود، چی لیهوا و شو شینیانگ در سال 2013 موفق شدند که به ایالات متحده امریکا فرار کنند.

یانگ چونهوا تمرین‌کننده فالون گونگ دیگری توضیح داد که چطور در حالی که در یک اردوگاه کار اجباری زندانی بوده تحت خوراندن اجباری قرار گرفته است. مأموران اردوگاه از طریق لوله‌ای که وارد بینی‌اش کرده بودند، سوپ ذرت در حال جوشیدن را داخل بینی‌اش می‌ریختند که شکنجه فوق‌العاده دردناکی بود.

مادر و خواهر یانگ چونهوا هردو تا سرحد مرگ شکنجه شدند، چراکه آنها از انکار باور خود به فالون گونگ خودداری کرده بودند.

دو هایفان به حضار گفت که پدرش درست بعد از شروع آزار و شکنجه دستگیر شده است. او به سه سال حبس در یک اردوگاه کار اجباری محکوم شد که در آنجا توسط مأموران تحت ضرب و شتم قرار گرفت و سوزانده شد.

در سال 2016، مادر دو هایفان دادخواستی کیفری علیه جیانگ زمین رئیس سابق حزب کمونیست بخاطر راه‌اندازی و جهت‌دهی این آزار و شکنجه به‌ثبت رساند. با این حال او دستگیر شد و اخیراً به سه سال و شش ماه حبس محکوم شد.

تمرین‌کننده دیگری به نام وانگ چانیان تجربه‌هایش را دربارۀ کارهای اجباری‌ای که در طول دوره محکومیت 7 ساله‌اش انجام داده بود، بیان کرد.

حمایت از جانب مقامات منتخب

اِلن ساربری توسط داستان‌های قربانیان به‌وضوح تحت تأثیر قرار گرفت

اِلن ساربری بعد از شنیدن داستان دلخراش چی لیهوا و شو شینیانگ آنها را در آغوش گرفت.

خانم ساربری قبلاً از این آزار و شکنجه مطلع شده بود، اما گفت که آگاهی نداشته که برای آن افرادی که دستگیر شده‌اند واقعاً چه اتفاقی افتاده است.

او گفت که خواندن این مطالب نوشتاری درباره نقض حقوق بشر در چین بسیار متفاوت از شنیدن داستان‌های خود قربانیان است و فراتر از تصور مردم است.

کریس اسمیت عضو کنگره، عضو ارشد کمیته امور خارجی و رئیس آفریقا، سلامت جهانی، حقوق بشر جهانی و کمیته فرعی سازمان بین‌المللی، نامه‌ای حمایتگرانه برای این همایش فرستاد و در آن گفت که آزار و شکنجه فالون گونگ در چین یکی از بزرگترین ننگ‌های بشریت در طول 20 سال گذشته است. او همچنین از رئیس جمهور جدید خواست که به خاتمۀ آزار و شکنجه کمک کند.

اسکات فیلیپس، دستیار کریس اسمیت نماینده کنگره گفت: «بازداشت‌های خودسرانه باید متوقف شود؛ تهمت‌زدن‌ها باید متوقف شود؛ این شکنجه باید پایان یابد.»

جرالد کانلی عضو کنگره همچنین نامه‌ای حمایتگرانه برای این نشست فرستاد. این نماینده کنگره، مقاومتِ مسالمت‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحسین کرد و گفت که این تظاهرات باور حقیقی را به‌نمایش گذاشته، و به‌طور گسترده‌ای سطح آگاهی عمومی درباره آزار و شکنجه را افزایش داده است.

جوزف بوسکو کارشناس چین از مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی اشاره کرد که آزار و شکنجه سرشت بدنهاد حزب کمونیست را نشان می‌دهد.

دیو والاس سیاستمدار مریلند معتقد است که قاتلان دخیل در آزار و شکنجه فالون گونگ باید به پای میز محاکمه آورده شوند.

وکیل چینی حقوق بشر: «کتاب نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست ماهیت حزب را آشکار می‌کند.»

چن گوانگچنگ وکیل چینی حقوق بشر، که زندانی شده بود و چند سال پیش به ایالات متحده فرار کرد، در مورد تجربه خود از نقض حقوق بشر در چین صحبت کرد.

او گفت: «این حزب هیچ توانایی برای متمدن ساختن کشور ندارد، اما هنگامی که به ابداع شکنجه می‌رسد، خلاق است.»

چن گوانگچنگ معتقد است که حزب جنایات بی‌شماری را مرتکب شده است و تمدن بشری و ارزش‌های اساسی‌اش را به‌خطر انداخته است.

او قویاً مطالعه نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست را توصیه کرد چراکه باور دارد این کتاب ماهیت شیطانی حزب را به‌طور عمیقی آشکار می‌کند.

پیش‌زمینه تظاهرات 25 آوریل پکن

در ۲۵ آوریل ۱۹۹۹، پس از دستگیری غیرقابل توضیح حدود ۵۰ هم‎تمرین‎کننده در شهر مجاور تیانجین، حدود ۱۰ هزار تمرین‎کننده فالون گونگ به‎طور مسالمت‎آمیز در خیابان‎های پکن تجمع کردند. محل تجمع در مجاورت دفتر مرکزی استیناف بود، جایی که امیدوار بودند به پرونده‎شان رسیدگی شود. مأموران پلیسِ حاضر در آنجا به آنها دستور دادند تا در چند خیابان در آن منطقه، که همچنین ژونگ‎نانهای، مقر دولت مرکزی حزب در آنجا واقع شده است، صف بکشند.

پس از ملاقات با نخست وزیر ژو رونگجی و اطمینان از آزادی آن افرادی که به اشتباه در تیانجین دستگیر شده بودند، این ۱۰ هزار نفر بی سر و صدا آنجا را ترک کردند.

اما جیانگ زمین، رهبر حزب، از دستگاه‎های تبلیغاتی دولتی استفاده کرد تا این تجمع مسالمت‎آمیز را به‌عنوان «محاصره ژونگ‎نان‌های»، مقر دولت مرکزی، جلوه دهد. این نمایش تبلیغاتی به‎منظور تحریک افکار عمومی علیه فالون گونگ، و به عنوان بهانه‎ای برای راه‌اندازی این آزار و شکنجه وحشیانه استفاده شد و این آزار و شکنجه فقط چند ماه بعد آغاز شد. از آن زمان تاکنون، نزدیک به ۱۸ سال است که این آزار و شکنجه ادامه یافته است.