(Minghui.org) به مناسبت دادخواهی صلحآمیز تمرینکنندگان فالون دافا در 25 آوریل 1999، اخیراً چند مراسم یادبود در شهرهای بزرگ کانادا برگزار شد. پس از اینکه دولت چین تمرینکنندگان زیادی را در تیانجین بهطور غیر قانونی دستگیر کرد، بیش از 10 هزار تمرینکننده به صورت داوطلبانه بهمنظور درخواست آزادی آنان، نزدیک پکن جمع شدند. سپس 3 ماه بعد رهبر وقت حزب کمونیست جیانگ زمین، کمپینی ملی برای سرکوب تمرینکنندگان فالون دافا راهاندازی کرد.
گزارشات ذیل از ونکوور، ادمونتون، اتاوا و مونترآل دریافت شدهاند.
تمرینکنندگان در 22 آوریل در مرکز شهر ونکوور کانادا با بهنمایش گذاشتن تمرینات و شمعافروزی تجمعی را برگزار کردند. خانم ژنگ که یکی از شاهدان دادخواهی در سال 1999 بود، دلیل شرکت خود و سایرین در آن رویداد را یادآوری کرد.
تمرینات گروهی در مرکز شهر ونکوور در تاریخ 22 اوریل 2017 .
او گفت: «تعداد زیادی از ما سالها فالون دافا را تمرین کرده و از مزایای معنوی و جسمی آن بهرهمند شده بودیم. احساس کردیم نه فقط بهخاطر خودمان، بلکه بهخاطر جامعه، وظیفه داریم به دولت نشان دهیم فالون دافا چیست.»
به همین دلیل به دفتر پژوهشخواهی در پکن رفتند و گفتند: «مایل هستیم به مسئولان بگوییم که ما تمرینکنندگان فالون دافا از اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری پیروی و آن را همیشه در قلبمان حفظ میکنیم.»
عابران برای کمک به تمرینکنندگان دادخواست را امضاء میکنند.
تمرینکنندهای برای یک عابر درباره سرکوبگری صحبت میکند.
بسیاری از عابران بهرغم بارش باران، با تمرینکنندگان صحبت کردند و حمایت خود را با امضاء کردن دادخواستها نشان دادند.
آرمان همراه همسر و پسرش در مراسم شمعافروزی شرکت کرد و گفت: «چندین سال است که درباره آزار و شکنجه در چین شنیدهام و خوشحال میشوم که امروز کمک کنم، زیرا این موضوع برای من و خانوادهام مهم است.»
گردهمایی در پارک دکتر ویلبرت مکاینتایر ادمونتون در 22 آوریل 2017 .
آقای جیانگ شیچینگ، پدر خانم جیانگ هونگ پس از بیهوشی در اثر شکنجه، توسط مأموران سوزانده شد.
تمرینکنندگان برای گرامیداشت واقعه 25 آوریل 1999 در پکن، در پارک ویلبرت مکاینتایر ادمونتون در تاریخ 22 آوریل گردهم آمدند. خانم جیانگ هنگ از چانگچینگ چین، به یاد آورد که چطور پدرش جیانگ شیچینگ، بهدلیل تمرین فالون دافا دستگیر و شکنجه شد. خانم جیانگ اشکریزان به یاد آورد: «بنا بر گزارشات پزشکی 3 عدد از دندههایش در اثر ضربات وارده در روز 28 ژانویه 2009 شکسته بود. در حالی که بدنش هنوز گرم بود، مأموران او را به زور برای سوزانده شدن فرستادند. خانوادهام مصرانه درخواست نجات اورژانسی کردند. اما رد شد.»
او اضافه کرد: «مأموران پلیس گفتند مدارکی داشتند که نشان میداد پدرم مرده است، بنابراین میتوانستند هر کاری میخواهند انجام دهند.»
مایکل کوپر، نماینده سنت آلبرت ادمونتون در پارلمان، مؤاکداً از چین خواست تا قساوت علیه تمرینکنندگان فالون دافا را متوقف کند.
دو تن از اعضای پارلمان بهرغم بارش باران در این رویداد شرکت کردند. مایکل کوپر عضو پارلمان گفت: «مایۀ افتخار است که اینجا باشم تا [همراه تمرینکنندگان فالون دافا] بهخاطر حقیقت، نیکخواهی، بردباری بایستم و از مراسم گرامیداشت هزار زن و مرد شجاع که در روز سرنوشتساز 25 آوریل 1999 در پکن گردهم آمدند، حمایت کنم. روزی بود که نیکی حقیقتاً پیروز شد.»
کوپر خطاب به جمعیت گفت که او و سایر مسئولان منتخب، بر اِعمال فشار به دولت کانادا ادامه خواهند داد تا کمک کند آزار و شکنجه در چین متوقف شود و «آزادی، دموکراسی و حقوق بشر» رواج یابد.
گارنت جنیس، عضو پارلمان گفت که مدارک بیشماری نشان داده است که تعداد زیادی از تمرینکنندگان قربانی برداشت عضو اجباری در چین هستند.
گارنت جنیس عضو پارلمان که اخیراً لایحه سیـ350 ممنوعیت قاچاق اعضای بدن را ارائه کرد نیز در این گردهمایی صحبت کرد. او گفت: «در حالی که چین نهایت تلاش خود را میکند تا تصویر جهانیاش را رفع و رجوع کند، آزار و شکنجه در حال شدیدتر و بدتر شدن است. برای ما در غرب و سراسر دنیا که به عدالت و رعایت حقوق بشر متعهد هستیم، ضروری است که واکنش محکمی نشان دهیم.» مدارک بیشماری نشان داده است که تعداد زیادی از تمرینکنندگان قربانی برداشت عضو اجباری در چین شدهاند.
بر اساس تحقیقات دبیر سابق دولت کانادا دیوید کیلگور، وکیل حقوق بشر دیوید ماتاس و تحقیقات روزنامهنگار آمریکایی اتان گاتمن؛ سالانه بیش از 90 هزار پیوند عضو در چین انجام میشود. اکثریت دهندگان عضو از افراد غیرداوطلب و از زندانیان عقیدتی بودهاند که بهخاطر عقیدهشان کشته شدهاند.
نمایش گروه طبلزنان تیانگوئو جمعیت زیادی را در محله چینیهای مونترآل به سوی خود جلب کرد. ساکنان محلی و گردشگران همه تحت تأثیر موسیقی قرار گرفتند و آمدند تا درباره فالون دافا آگاه شوند.
یک گردشگر چینی در حالی که عکس میگرفت گفت: «این شگفتانگیز است! حقیقتاً فوقالعاده است!»
راهپیمایی تمرینکنندگان فالون دافا در محله چینیهای مونترآل در 22 آوریل 2017 .
تریسی که در آن زمان شاگرد مدرسه راهنمایی بود گفت که والدینش به پکن رفتند. «هیچ کسی به آنها نگفته بود این کار را انجام دهند. آنها میدانستند که فالون دافا خوب است و نمیخواستند که تمرینکنندگان مورد بیانصافی قرار بگیرند. آنها همه این کارها را از صمیم قلبشان انجام دادند.»
تمرینکننده دیگری خانم ینگ گفت که تمرینکنندگان خارج از کشور نیز در حال انجام همان کار هستند «استاد لی، بنیانگذار فالون دافا به ما آموختند از اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری پیروی کنیم و این موضوع به نحوه رفتار دیگران با ما بستگی ندارد و تغییری نمیکند.»
گردهمایی تمرینکنندگان فالون دافا در مقابل سفارت چین در 22 آوریل 2017 .
تمرینکنندگان در 22 آوریل تجمعی را در مقابل سفارت چین در اتاوا برگزار کردند. لو هنگیان گفت بر اساس تجربه خانوادهاش، یک شخص میتواند بفهمد که این سرکوب چه تأثیر مخربی بر دهها میلیون از خانوادههای چینی گذاشته است.
او گفت: «مادرم چن هوییشیا 60 ساله است و تمرین فالون دافا را در سال 1998 شروع کرد. پس از گذشت چند ماه هپاتیت و مشکلات رحمی و گوارشی داشت از بین رفت. ما خیلی برای او خوشحال بودیم زیرا سالمتر و شادتر از همیشه شد.»
اما آن آرامش فقط تا یک سال بعد که سرکوب شروع شد، دوام یافت. مادرش بهخاطر اعتقادش دائماً تحت آزار و بدرفتاری قرار گرفت. خانم لو به یاد آورد: «در سال 2003 او به مدت 3 ماه حبس شد. بار دیگر در ماه ژوئن سال قبل همراه 8 تمرینکننده دیگر بهطور غیر قانونی دستگیر شد. «من خیلی نگران بودم اما ما نمیدانستیم او کجا و حالش چطور است.»
خانم لو هنگیان گفت مادرش چن هوییشیا در حال حاضر به دلیل اعتقادش در چین محبوس است.
حدود یک ماه بعد از تمرینکننده دیگری که آزاد شده بود شنید که مادرش به یک مرکز شستشوی مغزی فرستاده شده بود. «بدرفتاریهای جسمی و روانی او را به شدت ضعیف کرده بود طوری که نمیتوانست بایستد یا راه برود.» با این حال همچنان محبوس بود. حتی بعد از اینکه خانوادهاش برای او وکیل گرفتند، مأموران به وکیل اجازه دسترسی به پرونده را ندادند.
لو گفت: «او هنوز در بازدشتگاه است.»
لی شون، رئیس انجمن فالون دافا در کانادا گفت که این سرکوب ملی در چین پرهزینه است. او گفت: «این نه فقط به تمرینکنندگان صدمه میزند بلکه شعور اجتماعی که بنیاد جامعه است را تضعیف میکند.»
«چین تاریخی به قدمت 5 هزار سال دارد و شکوه آن تاحد زیادی ریشه در فرهنگ سنتی دارد. وقتی اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری مورد حمله قرار بگیرد، هر یک باید به این فکر کنیم که برای ما و آیندهمان چه معنایی دارد.»