(Minghui.org) در آستانه روز مادر، از زنان بیگناهی یاد میکنیم که در اثر آزار و شکنجه فالون گونگ به دست حزب کمونیست چین کشته شدند یا هنوز محبوس هستند. آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999 آغاز شد و هنوز خاتمه نیافته است.
تمرینکننده فالون گونگ خانم چن ژیشیو، اولین کسی بود که در اثر آزار و شکنجه در سن 59 سالگی درگذشت. او در 16 فوریه 2000 دستگیر و به «بازداشتگاه و مرکز تبدیل فالون گونگ» تحت نظر دفتر خیابان چنگگوآن برده شد.
مأموران کمونیستی با باتوم الکتریکی به سر، پاها، کمر و کف پاهایش شوک اعمال کردند.
تمرینکننده دیگری که بازداشت بود میتوانست فریادهای دردمند او را هنگام شب بشنود. مأموران کمونیست در حالی که او را با بیرحمی مورد ضرب و شتم قرار دادند از او خواستند تا اعتقادش را رها کند. اما او قاطعانه از این کار اجتناب کرد.
صبح روز 20 فوریه 2000 چن را که دیگر تاب و توانی نداشت مجبور کردند در برف سینهخیز برود. پاهایش در اثر دو روز شکنجه شدیداً جراحت دیده بود. چن استفراغ کرد و از هوش رفت و دیگر بههوش نیامد.
خانم ونگ لیانرونگ (جلو چپ)، شوهرش آقای چن یونچوآن و فرزندانشان
خانم ونگ لیانرونگ تمرینکننده فالون گونگی اهل روستای کانفانجیینگ، ناحیه بیشینبائو، شهرستان هوآیلیا، شهر ژنگجیاکو در استان هبی بود. او ساعت 11 صبح روز 4 اوت 2006 در تبعید در گذشت. تا آن زمان 3 تن از 4 فرزندش در اثر آزار و شکنجه جان باخته بودند. بزرگترین دخترش هنوز در زندان محبوس بود. شوهر پیرش تنها عضو خانواده که در کنارش بود، بعداً به دلیل تمرین فالون گونگ دستگیر شد.
ژو جین تمرینکننده فالون گونگ تحت آزار و شکنجه حزب کمونیست چین قرار گرفت. او با تحمل درد شدیدی در مارس 2011 در سن 77 سالگی درگذشت.
مأموران پلیس خانم ژو را در 20 فوریه 2001 دستگیر کردند و بعداً او را به بازدشتگاه شماره 1 شهر چانگشا بردند. در 18 نوامبر 2001 او را بر اساس اتهاماتی جعلی به 9 سال زندان محکوم کردند.
او در بازداشتگاه شکنجه شد. طی چند بازجویی، نگهبانان با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند، سرش را به دیوار کوبیدند، و در میان سایر شکنجهها او را از خواب و خوراک محروم کردند.
دو نگهبان به سلول خانم ژو رفتند و سراسر شب او را بازجویی کردند اما او حاضر به همکاری نشد. دست و پاهایش را به تخت بستند و به او تجاوز کردند. سپس با وارد کردن باتوم الکتریکی به واژنش بت او شوک اعمال کردند و زمانی آن را بیرون آوردند که او بیهوش شد. واژن او دچار خونریزی و تورم و درد طاقتفرسایی شد. سپس نگهبانان رفتند. خانم ژو بیش از یک ماه قادر به نشستن و راه رفتن نبود.
خانم هائو رونجوآن تمرینکنندهای اهل ژانگجیاکوئو در استان هبی بود که در 25 فوریه 2002 به طور غیر قانونی دستگیر و تا حد مرگ شکنجه شد و در تاریخ 18 مارس 2002 از دنیا رفت.
خانم هائو رونجوآن در طول مدت 22 روز تحت انواع شکنجهها قرار گرفت. پس از مرگش پلیس بدون اجازه خانواده، بدنش را کالبد شکافی کرد.
زمانی که اعضای خانوادهاش برای تشخیص هویت آمدند، جسد قابل شناسایی نبود چرا که هنوز خشکیِ ماهیچههای جسد اتفاق نیفتاده بود و لکههای خون قابل مشاهده بود.
بهرغم اینکه خانوادهاش 2 بار او را دیدند اما باور نداشتند که او هائو رونجوآن است. زمانی جسد قابل شناسایی شد که مسئولان برای تشخیص دی.اِن.اِی از پسر دو سالهاش نمونه خون گرفتند.
آقای ژوئو شیانگیانگ و همسرش خانم لی شانشان
تمرینکنندگان فالون گونگ آقای ژوئو شیانگیانگ و همسرش خانم لی شانشان در نوامبر 2016 هر یک جداگانه به 7 و 6 سال زندان محکوم شدند.
خانم ونگ شائوپینگ مادر پیر آقای ژوئو، از جوامع بینالمللی برای نجات فرزندانش درخواست کمک کرد.
او نوشت: «خانوادهام در بیش از 17 سال گذشته به ندرت توانستهاند در آرامش زندگی کنند. پسرم شیانگیانگ به 2 سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد و یک سال دیگر نیز به این دوره اضافه شد.
او فقط دو سال نوی چینی را در خانه بود چون کل دوره محکومیتش 9 سال به طول انجامید. پسر بزرگترم و همسرش در سال 2001 به 9 و 3 سال زندان محکوم شدند. من و شوهرم برای اجتناب از آزار و شکنجه بیشتر مجبور به ترک خانه شدیم.
4 سال بعد دستگیر شدیم. شوهرم مدت 2 سال و من یک سال و شش ماه به اردوگاه کار اجباری فرستاده شدیم. از زمانی که آزاد شدهایم لحظهای از تلاش برای آزادی شیانگیانگ دست برنداشتهایم.
شکنجه و کشتار تمرینکنندگان بیگناه فالون گونگ از 18 سال گذشته تا کنون ادامه داشته است. مادران بیشماری درگذشتند و خانوادههای بیشماری در اثر آزار و شکنجه وحشیانه حزب از هم پاشیدند.
در آستانه روز مادر با تمام مادرانی که شکنجه شدند از صمیم قلب همدردی میکنیم و به بازماندگان کشتهشدگان تسلیت میگوییم. امیدواریم هر چه زودتر مادران محبوس آزاد شوند تا بتوانند با آزادی و شادی به زندگی ادامه دهند.
از همه میخواهیم متوجه شوند که شرایط آزار و شکنجه فالون گونگ در چین چقدر شدید و سخت است تا کمک کنند این آزار و شکنجه وحشیانه خاتمه یابد.