(Minghui.org) استاد بزرگ و نیکخواهمان بین سالهای 1992 تا 1994 شخصاً 13 کلاس فالون دافا (فالون گونگ) را در پکن برگزار کردند تا این تمرین را اشاعه دهند و به همراه آن 5 تمرین را به 13400 نفر آموختند. استاد لی همچنین در سالهای 1992 و 1993 با تعدادی از مریدانشان در نمایشگاه سلامتی شرق پکن شرکت و چندین سمینار برگزار کردند.
تمرینکنندگان پکن به سرعت رو به افزایش بودند و مکانهای تمرین شهری مانند شاخههایی که پس از باران بهاری شکوفه میزنند به مناطق حومه گسترش یافتند. انجمن تحقیق فالون دافا 3 کنفرانس بینالمللی فا را در سطح وسیعتری در پکن برگزار کرد.
اجازه دهید خاطرات رویداد بزرگ اولین کنفرانس تبادل تجربه فالون دافا که در 29 اکتبر تا 2 نوامبر سال 1996 در پکن برگزار شد را مرور کنیم.
استاد پیش از اشاعه دافا در سال 1995 در خارج از کشور، به انجمن تحقیق فالون دافا و دفاتر دستیاری در پکن گفتند که باید کنفرانس تبادل تجربهای با حضور تمرینکنندگانی خارجی که به پکن میآمدند برگزار کنند چرا که تمرینکنندگان در چین اولین کسانی بودند که دافا را کسب کرده بودند. در نیمه آخر سال 1995 و اوایل سال 1996 ، با برگزاری رویدادهای تبادل تجربه در مقیاسی کوچک از تمرینکنندگانی که از خارج از کشور آمده بودند استقبال شد.
در سال 1996 کنفرانس تبادل تجربهای با حضور بیش از 100 تمرینکننده از 14 کشور و منطقه از دنیا از جمله سوئد، فرانسه، آلمان، آمریکا، کانادا، تایلند، سنگاپور، تایوان و هنگکنگ که به پکن آمدند، ترتیب داده و برگزار شد.
روز اول تمرین کنندگان خارجی در هتلهای محل اقامتشان همراه با تمرینکنندگان پکن در گروههای کوچکی تبادل تجربه کردند.
تمرینکنندگان خارجی که بیشتر از تایوان و سوئد بودند در هتلهای مختلفی در دونچنگ در شرق پکن یا شیچنگ در قسمت غربی و بخش چونگون مستقر شدند.
در روز 29 اکتبر 1996 تمرینکنندگان سوئد و فرانسه توصیه کردند که تمرینکنندگان تایوان میزبانی جلسات تبادل تجربه برای تمرینکنندگانی که از 14 کشور و منطقه آمده بودند را به عهده بگیرند. به توصیه آنها جلسات در سالن همایشی برگزار شد که در رستوران چینی مربوط به خارجیها در هتلی در حومه شرقی پکن واقع بود و نمایندگان تایوان در آن مستقر بودند.
تمرینکنندگان از صمیم قلب درباره تجارب تزکیه و روشنگریهایشان صحبت کردند. مادر و خواهر کوچکتر استاد نیز حضور داشتند.
در میان سخنگویان محققان و استادانی نیز حضور داشتند که بر اساس دیدگاه و پیشزمینههای تحقیقات علمی و پزشکیشان، شواهدی را از زوایای مختلف در رابطه با سرشت فوقالعاده فالون دافا ارائه دادند. آنها گفتند که چطور با تزکیه قلب و ذهنشان، وضعیت سلامتیشان بهبود و شینشینگشان ارتقاء یافته بود.
آنها بر این موضوع نیز تأکید داشتند که تزکیه و تمرین باید دست در دست هم باشند تا بر پاکسازی کارما تأثیر گذارد و به ریشه بیماریها برسد. به طور خلاصه تمرین تزکیه باید درست و پیوسته باشد.
آن تبادل تجربههای بسیار ارزشمند بهطور مؤثری زمینهای را فراهم کرد تا روشنفکران عالی رتبه در تایوان سالهای بعد وارد تمرین فالون گونگ شوند.
ساعت 6 صبح روز 30 اکتبر 1996 حدود 400 تمرینکننده به معبد جیتای واقع در حومه غربی پکن رفتند تا تمرینات را انجام دهند. استاد پیش از تمرینکنندگان به معبد رفته بودند تا آنجا را پاکسازی کنند. تمرینکنندگانی که چشم سومشان باز بود گفتند که وقتی وارد شدند میتوانستند ببینند که فاشن استاد با لبخندی به پهنای صورتش از مجسمه تاتاگاتا بیرون آمد تا به مریدانشان خوشامد بگوید. هوا کمی خنک اما تازه بود و منظره زیبایی به چشم میخورد. پس از دو ساعت تمرین، همه احساس میکردند سرشار از انرژی و گرما هستند. فالونهای رنگارنگ چرخان در اندازههای مختلف مشاهده میشدند.
پس از انجام تمرینات، به گروههای کوچکی تقسیم شدیم و برای تبادل تجربه روی چمن نشستیم.
تمرینکننده خانم 50 سالهای درباره این صحبت کرد که پیش از شروع تمرین فالون گونگ به بیماریهای مختلفی مبتلا بوده و به رغم اینکه 6 ماه در بیمارستان بستری بود، هیچ کسی نمیتوانست مشکل او را تشخیص دهد. در نهایت پزشکان اظهار کردند که بیماریاش قابل جراحی نیست و او را مرخص کردند. طبق تشخیص یک پزشک چینی کلیههایش مشکل داشت. او ناامید بود و احساس میکرد زندگیاش رو به پایان است. سپس شنید که فالون گونگ استاد لی اعجابانگیز است. بنابراین با آخرین امیدی که داشت در کلاسی آموزشی در پکن شرکت کرد و فقط طی چند روز معجزات رخ دادند. تمام علائم بیماریهایش از بین رفتند و در نهایت شگفتیاش فوراً بهبود یافت. با وجود صورت سرخ و سفید و جسم سالم، غیر ممکن بود بتوان تصور کرد که او زمانی در آستانه مرگ قرار گرفته بود.
خانم دیگری که بیش از 50 سال سن داشت بازگو کرد که با وجود فقط یک سال تحصیل در مدرسه راهنمایی، سواد چندانی نداشت اما سخت تلاش کرد تا فا را مطالعه کند و کلمات را بیاموزد. او اصرار داشت هر روز به مدت 3 ساعت روی زانوانش بنشیند و جوآن فالون را بخواند. به آرامی کلماتی را که نمیدانست آموخت. همچنین از فا نسخهبرداری کرد تا بیشتر یاد بگیرد. او با قوس شدید پا متولد شده که برایش سخت بود بهطور عادی راه برود. با تمرین فالون گونگ بدون اینکه متوجه شود پاهایش بهتدریج صاف شد. دیگر قادر بود به راحتی و سبکی راه برود. او فقط کمی بیشتر از یک سال تمرین کرده بود اما توانست چنان تغییرات جسمی را تجربه کند.
تمرینکنندگان چینی و خارجی در تاریخ 30 اکتبر 1996 در معبد جیتای تمرینات را به صورت گروهی انجام میدهند.
طبق درخواست انجمن تحقیق فالون دافا، مرکز دستیاری پکن کنفرانس تبادل تجربهای را برای 2 هزار تمرینکننده در تالار هونگتا در حومه غربی پکن در 31 اکتبر برگزار کرد. صندلی کافی برای نشستن وجود نداشت و بسیاری از تمرینکنندگان محلی مجبور شدند در میان ردیفها بایستند اما فضا سرشار از درستی، آرامش و هماهنگی بود. حدود 12 تمرینکننده صحبت کردند.
تمرینکنندگان پکن درباره مطالعه فا، نگاه به درون، تزکیه شینشینگ، تمرینات گروهی و اعتبار بخشی به فا صحبت کردند.
یک تمرینکننده آمریکایی از تجربه شخصیاش در کسب فا گفت و اینکه چطور به مطالعه فا ادامه داد و خودش را به طور راسخ و درست تزکیه کرد.
تمرینکنندهای غربی اهل سوئد درباره این صحبت کرد که بسیاری از مردم پس از گوش کردن به آموزش فای استاد در سوئد، به طور پی در پی وارد تمرین فالون گونگ میشدند.
تمرینکنندگانی که چشم سومشان باز بود ساختمانها و قصرهایی از یشم سبز را در پشت تالار دیدند. آنها همچنین فالونهای چرخانی مانند دانههای برف را در محل برگزاری دیدند.
کارمندانی که در تالار کار میکردند با دیدن چنین گروه بزرگی نگران بودند. بر اساس تجربهای که با افراد عادی داشتند، کسانی که سالن را کرایه میکردند پس از خروجشان مقدار زیادی زباله از جمله پوست میوه، پوست تخمه، فیلتر سیگار به جای میگذاشتند. آنها دقت کردند که مریدان دافا گروه آرامی بودند که به دقت به سخنرانی گوش میکردند. پس از پایان مراسم، مکان تمیز و مرتب بود. آنها با شگفتی و تحسین ابراز کردند: «ما هرگز انتظار چنین چیزی را نداشتیم. این همه افرادی که رفتار خیلی مؤدبانهای داشته باشند. ما هرگز ابداً با چنین گروهی برخورد نکرده بودیم.»
شکل دیگری از تبادل تجربه در منازل تمرینکنندگان پکن برگزار شد به این امید که تمرینکنندگان به یکدیگر نزدیکتر شوند. گروه تایوان به 10 گروه 3 نفری در منازل مختلف تقسیم شدند. هر تمرینکنندهای ماجرای خودش را داشت. برخی درباره متوقف شدن بیماریهایشان و برخی درباره ارتقاء شینشینگ صحبت کردند. عدهای درباره تغییر دیدگاهشان نسبت به زندگی و عدهای دیگر درباره وسعت یافتن دیدگاهشان نسبت به جهان صحبت کردند.
تمرینکنندگان پکن درباره این صحبت کردند که اغلب در قالب گروههای کوچک تمرینات را انجام میدهند، فا را مطالعه و تبادل تجربه میکنند. برخی تمرینکنندگان در سالن منزلشان عکس استاد در لباس طلایی را در جای مناسبی قرار داده و هر روز با روشن کردن عود به آن ادای احترام میکنند. بعضی جملات قاب شدهای را نصب میکنند تا دائم به خودشان یادآوری کنند که در تزکیه کوشا و راسخ باشند. بسیاری از تمرینکنندگان میتوانستند روزانه 2 ساعت تمرین کنند و دو سخنرانی از جوآن فالون یا بیشتر را بخوانند. همگی نهایت تلاش خود را میکردند در مکانهای تمرین یا محل کارشان فا را اشاعه دهند تا افرادی با رابطه تقدیری بتوانند وارد تمرین فالون گونگ شوند.