(Minghui.org) بهمناسبت 20 ژوئیه، هیجدهمین سالروز آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، تمرینکنندگان فالون گونگ در سراسر جهان تجمعات، مراسم شمعافروزی و فعالیتهای دیگری را برگزار کردند.
فالون گونگ در سال 1992 بهصورت عمومی به مردم معرفی شد و پس از مدت کوتاهی بهدلیل اثرات سودمندش بر شفا و سلامتی در سراسر چین گسترش یافت. تا سال 1999، نزدیک به 100 میلیون نفر آن را تمرین میکردند. جیانگ زمین، رئیس وقت حزب کمونیست چین، از روی حسادت و ترس، کمپین آزار و شکنجه فالون گونگ را در 20 ژوئیه 1999 راهاندازی کرد.
این آزار و شکنجه طی 18 سال گذشته، منجر به مرگ هزاران تمرینکننده فالون گونگ شده است. صدها هزار نفر بهخاطر باور خود شکنجه شدهاند. قساوتهای برداشت اجباری اعضای بدن با مجوز دولت بیش از یک دهه است که انجام میشود. تعداد واقعی تمرینکنندگانی که براثر آزار و شکنجه جان خود را ازدست دادهاند، احتمالاً هرگز معلوم نخواهد شد و حتی تا بهامروز، تصور میشود که تعداد مرگهای تأیید شده صرفاً نماینده بخشی کوچک از کل تمرینکنندگانی است که جان خود را ازدست دادهاند.
در ساعت 8 شبِ 20 ژوئیه بهیاد تمرینکنندگانی که طی این آزار و شکنجه جان خود را ازدست دادهاند، مقابل کنسولگری چین مراسم شمعافروزی برگزار شد. در ساعات پیش از آن صدها تمرینکننده در امتداد خیابانهای شلوغ شهر، بنرهایی را بهنشانۀ اعتراض برپا کردند.
هزاران اتومبیلی که از تقاطع بلوار ویلشیر و خیابان ورمونت عبور میکردند، میتوانستند بنرهایی را ببینند که روی آنها نوشته شده بود: «فالون گونگ خوب است،» «آزار و شکنجه فالون گونگ را متوقف کنید» و «جیانگ زمین را به پای میز عدالت بکشانید.»
این مراسم شمعافروزی مقابل سفارت چین بهیاد هزاران همتمرینکنندهای برگزار شد که جان خود را طی این آزار و شکنجه از دست دادهاند. تعدادی از سخنگویان خواستار خاتمه این آزار و شکنجه و کشاندن جیانگ زمین به پای میز عدالت شدند؛ جیانگ رئیس سابق ح.ک.چ است که آزار و شکنجه فالون گونگ را راهاندازی کرد. سه تمرینکننده نیز درباره تجارب شخصی خود طی این آزار و شکنجه صحبت کردند.
مراسم شمعافروزی مقابل کنسولگری چین در لس آنجلس.
تمرینکننده جونشیو ژو از سیچوآن وقتی در چین زندگی میکرد، کارمند دولت در اداره مالیات بود. او در این مراسم شمعافروزی صحبت کرد و گفت که چطور او و همسرش بهخاطر باور خود متحمل آزار و شکنجهای باورنکردنی شدند.
تمرینکننده ژو از رنجهایش طی این آزار و شکنجه میگوید.
خانم ژو 9 بار دستگیر شد و در بازداشتگاهها، مراکز بازپروری معتادین به مواد مخدر، یک اردوگاه کار اجباری، مراکز شستشوی مغزی و یک زندان سیاه محبوس شد. او سه بار در بیمارستانهای روانی حبس شد، تحت تزریق داروهای سمی قرار گرفت و تا آستانه مرگ شکنجه شد.
«بهمدت بیش از 40 روز مرا در سلول کوچک و سیاهی به مساحت کمتر از 2.5 متر مربع زندانی کردند که فقط یک پنجره داشت و از استفاده از توالت محروم بودم.» شوهرش یو جیاچینگ در اردوگاه کار اجباری مورد ضربوشتم قرار گرفت، شکنجه شد و در نهایت دچار فشار خون بالا و بیماری قلبی شد. پس از آزادی شوهرش، بستگانش نتوانستند چهرهاش را تشخیص دهند. او مدت کوتاهی پس از آزادی درگذشت.
تمرینکنندگان فالون گونگ مقابل کنسولگری چین در تورنتو نیز مراسم شمعافروزی برگزار کردند.
مراسم شمعافروزی مقابل کنسولگری چین در تورنتو
ژیچون لیو، تمرینکنندهای 78 ساله، خواستار خاتمه این آزار و شکنجه شد.
تمرینکننده ژیچون لیو، مهندس ارشد مؤسسه نیروی هوایی در پکن بود که متحمل آزار و شکنجهای وحشیانه شد.
«آزار و شکنجه حزب برای 18 سال ادامه داشته است. ما تمرینکنندگان برای 18 سال مقاومت کردهایم تا بگوییم فالون دافا خوب است. آزار و شکنجه را متوقف کنید! ما امروز اینجا گردهم آمدیم تا یاد همتمرینکنندگانی که طی این آزار و شکنجه جان باختند را گرامی بداریم.»
تمرینکننده یو هه (اولین نفر در ردیف جلو) امیدوار است که آزار و شکنجه هرچه زودتر خاتمه یابد.
تمرینکننده جینجو وانگ (وسط): تا زمانی که آزار و شکنجه خاتمه یابد، درباره آن به مردم خواهیم گفت.
راوی و خانوادهاش، مهاجران جدیدی از پاکستان، به این مراسم شمعافروزی ملحق شدند.
چانچال، از ساکنین محلی، از تلاشها برای توقف آزار و شکنجه فالون گونگ حمایت میکند.