گزارش خانه آزادی درباره آزار و شکنجه فالون گونگ، به زبان چینی منتشر شد
(Minghui.org) خانه آزادی در 22 اوت 2017 گزارشی را به زبان چینی منتشر کرد که بر سرکوب فالون گونگ در چین تأکید دارد. نسخه انگلیسی این گزارش، نبرد برای روح چین، در 28 فوریه امسال منتشر شد. 22 صفحه از این گزارش 142 صفحه‌ای درباره سرکوب فالون گونگ در چین است.
خانه آزادی، به‌عنوان یک سازمان غیردولتی در آمریکا، درباره دموکراسی، آزادی سیاسی و حقوق بشر، تحقیق می‌کند و از آن پشتیبانی می‌کند. این سازمان که در اکتبر 1941 تأسیس شد، گزارش‌های سالانه‌ای را منتشر می‌کند که میزان و درجه آزادی‌های سیاسی و آزادی‌های مدنی در هر کشوری را، اغلب به‌نقل از دانشمندان سیاسی، روزنامه‌نگاران و سیاست‌گزاران، تخمین می‌زند.
در انتهای این گزارش آمده است: «با وجود کمپین 17 ساله حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) برای ریشه‌کن کردن این گروه معنوی، میلیون‌ها نفر در چین همچنان فالون گونگ را تمرین می‌کنند، شامل بسیاری از افرادی که پس از آغاز سرکوب این تمرین، آن را شروع کردند. این نشان‌دهنده شکست قابل‌توجه دستگاه امنیتی ح.ک.چ است.»
«نبر د برای روح چین» که خانه آزادی آن را در 28 فوریه 2017 منتشر کرد و شامل بخشی 22 صفحه‌ای درباره فالون گونگ با 118 مرجع شخص ثالث است. نسخه چینی این گزارش در 22 اوت 2017 منتشر شد.
یک سیستم محبوب مدیتیشن
در ابتدای این گزارش بر محبوبیت گسترده فالون گونگ در چین قبل از سال 1999 مروری شده است. این گزارش اظهار می‌کند که فالون گونگ تمرینی معنوی شامل 5 مجموعه تمرین مراقبه است و از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی می‌کند.
«در سراسر اوایل و اواسط دهه 1990، فالون گونگ، تمرین‌کنندگانش و بنیانگذار آن، لی هنگجی، از حمایت قابل‌توجه دولت و پوشش خبری مثبت در رسانه‌های دولتی برخوردار بودند.»
این گزارش شرح می‌دهد که چطور این تمرین ازطریق دهان‌به‌دهان در جوامع انتشار می‌یابد و اظهار می‌کند که «مردم چین از هر سطح جامعه، پزشکان، کشاورزان، کارگران، سربازان، روشنفکران و اعضای حزب کمونیست، این تمرین را آغاز کردند.»
«به‌گفته منابع دولتی و گزارش‌های رسانه‌های بین‌المللی، تا سال 1999، دست‌کم 70 میلیون نفر فالون گونگ را تمرین می‌کردند.»
دادخواست مسالمت‌آمیز
این گزارش در ادامه، شروع و پیشرفت این سرکوب را مورد تحلیل قرار می‌دهد. نه تنها تعداد تمرین‌کنندگان به ورای تعداد اعضای کمونیست رفت، بلکه فلسفه معنوی و سنتی فالون گونگ، ایدئولوژی مبارزه سیاسی کمونیست را نیز تهدید می‌کرد که سبب می‌شد این سیستم مدیتیشن یک تهدید محسوب شود.
این سرکوب منجر به این شد که در آوریل 1999 ده‌ها تمرین‌کننده در تیانجین، شهری نزدیک پکن، دستگیر شوند. «به آنهایی که خواستار آزادی تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده بودند، گفته شد که دستورات از پکن می‌آیند. در 25 آوریل بیش از 10 هزار تمرین‌کننده به‌آرامی بیرون دفتر استیناف ملی در پکن، جنب مجتمع دولتی ژونگ‌نان‌های، گردهم آمدند تا خواستار خاتمه این سوءرفتارها و به‌رسمیت شناخته شدن حق‌شان برای تمرین فالون گونگ شوند.»
این گزارش اظهار می‌کند: «نخست‌وزیر وقت، ژو رونگجی، بعد از تجمع 25 آوریل، موضع مصالحه‌آمیزی را نسبت به فالون گونگ برگزید. او با نمایندگان دادخواست‌دهندگان ملاقات کرد و دستور آزادی پیروان این تمرین که در تیانجین دستگیر شده بودند را صادر کرد و پس از آن تمرین‌کنندگان در پکن، داوطلبانه متفرق شدند.»
جیانگ زمین، محرک آزار و شکنجه سراسری
اما رئیس وقت کمونیست چین، جیانگ زمین، تصمیم گرفت فالون گونگ را «ریشه‌کن کند.» «در چارچوب نظام سیاسی اقتدارگرای چین، زمانی که جیانگ تصمیم قطعیِ خودسرانه و غیرقانونی خود مبنی بر ممنوعیت فالون گونگ را اتخاذ و خواستِ خود را به سایر اعضای کمیته دائمی پولیت‌بورو اعلام کرد، موانع قانونی یا سازمانی کمی برای جلوگیری از آنچه بعداً پیش آمد، وجود داشت.»
جیانگ برای اجرای این آزار و شکنجه، یک نیروی امنیتی لباس‌شخصی و فراقانونی به نام اداره 610 را تأسیس کرد. «در ژوئیه 1999، این کمپین کار خود را به‌طور جدی آغاز کرد و فشار کامل دستگاه سرکوبگر ح.ک.چ روی فالون گونگ اعمال شد. تبلیغات تخریبی در رسانه‌ها موج می‌زد، هزاران نفر بازداشت شدند و میلیون‌ها نفر مجبور به امضای تعهدنامه‌هایی مبنی بر رها کردن این تمرین شدند.»
مقابله با آزار و شکنجه
تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین ازطریق مقاومت مسالمت‌آمیز به آزار و شکنجه از سوی ح.ک.چ، واکنش نشان دادهاند. «در روزها و هفته‌های نخست این ممنوعیت، بسیاری به ادارات دولتی محلی اعتراض کردند. هنگامی که این مسئولین سطح‌پایین‌تر، اعتراض تمرین‌کنندگان را مورد قبول ندانستند، آنها نامه‌هایی برای مسئولین بالاتر نوشتند یا مستقیماً به پکن دادخواست دادند. آنها برای متقاعد کردن مسئولین به اینکه فالون گونگ هیچ‌گونه تهدیدی برای جامعه محسوب نمی‌شود، تجارب مثبت خود در ارتباط با این تمرین را به‌اشتراک گذاشتند. تا سال 2000، آویزان کردن بنرها و انجام تمرینات چی‌گونگ نمایش روزانه تمرین‌کنندگان در میدان تیان‌آن‌من بود، اگرچه اکثر آنها بلافاصله دستگیر می‌شدند.»
این گزارش شرح می‌دهد که درحالی که این سرکوب ادامه داشت، تمرین‌کنندگان با توزیع مطالب چاپی، صوتی و تصویری درباره نقض شدید حقوق بشر و واقعیت‌های فالون گونگ، بر افزایش سطح آگاهی مسئولین و مردم تمرکز داشتند.
برداشت اعضای بدن
در این گزارش آمده است که کشتار مردم بی‌گناه به‌خاطر اعضای بدن‌شان می‌تواند چقدر باورنکردنی و غیرمعقول باشد: «در قالب سوءرفتار شدید در بازداشت و انگیزه‌های اقتصادی است که شکل نهایی استثمار مالی گزارش شده است: کشتار بازداشت‌شدگان فالون گونگ و برداشت اعضای بدن آنها برای فروش به قیمت‌های بالا به بیماران چینی و "گردشگران پیوند عضو" خارجی به‌عنوان بخشی از یک صنعت چند میلیارد دلاری.»
براساس این گزارش، شواهد و مدارکِ دال بر برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی فالون گونگ اولین بار در سال 2006 ظاهر شد و چند تحقیق ازسوی روزنامه‌نگاران مستقل و متخصصان حقوقی، آنها را موثق یافتند. بسیاری از اعضای جامعه پزشکی نیز در این خصوص ابراز نگرانی کرده‌اند.
دادخواست علیه جیانگ زمین
از ماه مه سال 2015، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ شکایت کیفری خود را علیه جیانگ بخاطر آزار و شکنجه فالون گونگ به‌ثبت رسانده‌اند. این گزارش توضیح می‌دهد که «دستورالعمل‌های دادگاه عالی خلق که در 1 ماه مه 2015 به‌اجرا گذاشته شد، مسئولین قضایی را ملزم می‌کند تا شکایات کیفری ارائه‌شده از سوی شهروندان را بپذیرند؛ در گذشته، آنها راه گریزی برای رد این شکایات داشتند. تعدادی از مقالات در وب‌سایت مینگهویی، سطح آگاهی مردم درباره این تغییر در نظام حقوقی را بالا برد و پیشنهاد کرد که تمرین‌کنندگان با ارائه گزارش‌های خود درخصوص آزار و شکنجه و تقاضا برای تحقیق درباره جیانگ زمین، از جنبش مبارزه آقای شی با فساد استفاده کنند؛ جنبشی که سبب شد متحدان اصلی جیانگ از قدرت برکنار شوند.»
این گزارش اظهار می‌کند که قربانیان آزار و شکنجه در داخل و خارج از چین، ارسال شکایات مکتوب خود به دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق را آغاز کرده‌اند. به‌گزارش وب‌سایت مینگهویی بیش از 200 هزار تمرین‌کننده شکایت خود را ارائه دادهاند.
اما درحال حاضر تنها فالون گونگ نیست که جرأت می‌کند آزادانه صحبت کند. در این گزارش آمده است: «شاید قابل‌توجه‌ترین چیز، ملحق شدن گروه بزرگ غیرتمرین‌کنندگان به جنبش‌های فالون گونگ است. علی‌رغم سرکوب وکلای حقوق بشر در سال 2015، صدها نفر همچنان وکالت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در دادگاه را برعهده می‌گیرند. ده‌ها هزار نفر در سراسر چین نه تنها برای آزادی همسایگان خود که بازداشت شده‌اند، بلکه اخیراً در حمایت از پیگرد قانونی جیانگ زمین، دادخواست‌هایی را امضاء کرده‌اند.»
آزار و شکنجه خودِ حزب کمونیست را گرفتار می‌سازد
این گزارش در توصیف شدت آزار و شکنجه اظهار کرده است: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر چین تحت نظارت گسترده، بازداشت خودسرانه، حبس و شکنجه و شدیداً در معرض خطر اعدام قرار دارند.»
به‌گفته این گزارش، این واقعیت که فالون گونگ از چنین حمله وحشیانه‌ای جان سالم به‌در برده، نشان می‌دهد که آزار و شکنجه حزب با شکست مواجه شده است. «هنگامی که شخص این واقعیت و عواملی که منجر به این ممنوعیت شده را درنظر می‌گیرد، سخت است که نتیجه‌گیری نکنیم جیانگ و حزب کمونیست چین رسالتی خودخواهانه را برای خود درنظر گرفتند؛ رسالتی که به‌نوبه خود همان تهدیداتی را ایجاد می‌کرد که آنها از آن می‌ترسیدند: تهدید ناشی از تبدیل ده‌ها میلیون شهروند وفادار سیاسی و اعضای حزب به یک ارتش از فعالان فدایی مخالف با ح.ک.چ.»