(Minghui.org) قصرها و معابدِ درون کوه‌های وودانگ، اماکن مشهور گردشگری در بخش شمال غربی استان هبی هستند. طبق اطلاعات حک شده روی یک ستون سنگی در کوه‌های وودانگ که قدمت آن به سلسله تانگ می‌رسد، امپراتور ژنوو (یا شوآنوو یا شوالیه تاریکی) دائو را در این کوه‌ها تزکیه کرد و به کمال رسید.

گردشگران در تمام طول سال از کوه‌های وودانگ دیدن می‌کنند. اما، جاده‌ای که به این مکان‌ منتهی می‌شود، جاده‌ای باریک و. دارای پستی و بلندی‌ها و پیچ‌های تند است. در فصل زمستان در بسیاری از جاده‌ها برف انباشته می‌شود و اغلب باعث تصادف و سانحه می‌شود.

یک جاده کوهستانی پرپیچ و خم در کوه‌های وودانگ از استان هبی. (تصویر اینترنتی)

خطرناکترین قسمت مکان «پیچ سنگ سبز» است. این یک پیچ تند در سایه یک تپه است که در طول فصول مختلف فاقد نور مستقیم خورشید است. رانندگان اتوبوس‌های گردشگری بیشتر از همه از این مکان هراس دارند.

چند تمرین‌کننده فالون دافا که در روستاهای نزدیک زندگی می‌کنند، درباره شرایط خطرناک این جاده در پیج سنگ سبز شنیدند و تصمیم گرفتند به رانندگان و گردشگران کمک کنند.

از زمستان سال 2011، این تمرین‌کنندگان پس از بارش برف صبح زود با یکدیگر تماس می‌گیرند و سپس با کامیون‌های کشاورزی خود به آنجا می‌روند و با بیل جاده را برف‌روبی می کنند.

گاهی اوقات آنها نمی‌توانند کامیون خود را به قسمت پیج سنگ سبز ببرند، بنابراین چند تمرین‌کننده برای برف‌روبی بیش از ۳ کیلومتر پیاده می‌روند.

رانندگان تاکسی و اتوبوس از این کار آنها بسیار تحت تأثیر قرار گرفتند. در بسیاری از مواقع، همانطور که تمرین‌کنندگان به سوی روستاها بازمی‌گشتند، اتوبوس یا تاکسی درحال عبور آنها را سوار می‌کردند.

بعضی از رانندگان از آنها می‌پرسند که چرا آنها مسئولیت پاک کردن برف را به عهده می‌گیرند. تمرین‌کنندگان همیشه پاسخ می‌دهند که آنها تمرین‌کنندگان فالون دافا هستند و می‌خواهند گردشگران و رانندگان ایمن رفت و آمد کنند.

در شمال روستاهای‌مان معادن سنگ آهن قرار دارند و چندین کارخانه فرآوری سنگ معدن نیز در مجاورت یکی از روستاها داریم. بسیاری از کامیون‌های سنگین از این روستا عبور می‌کنند. گاهی اوقات، هنگامی که در جاده اصلی ترافیک سنگین است، کامیون‌ها در یک مسیر باریک به سمت جنوب روستا حرکت می‌کنند.

این باعث شده که در جاده گودال و دست‌اندازهای زیادی ایجاد شود. در روزهای بارانی، برخی از این گودال‌ها می‌تواند حدود ۴۰ سانتیمتر آب را نگه دارد. شرایط جاده برای استفاده روستاییان بسیار دشوار بود.

دو تمرین‌کننده ساکن در این روستا تصمیم گرفتند جاده را برای راحتی عموم ترمیم کنند. آنها در وقت ناهار خود با تراکتورشان برای آوردن نخاله‌های سنگ معدن به کارخانه مجاور می‌رفتند تا از آنها برای پر کردن گودال‌های جاده استفاده کنند. آنها با استفاده از این سنگ‌ها گودال‌ها را پر و مسطح کردند.

آنها طی بیش از 20 روز توانستند جاده‌ای به عرض نیم کیلومتر و طول ۱۶۴۰ متر را ترمیم کنند. بعد از آن اکثر روستاییان از این جاده برای رفتن به شهر استفاده کردند.

یکی از سرپرستان روستا بعدها با دو تمرین‌کننده صحبت کرد. او گفت که روستا مسئول جاده است و کمیته روستا مایل است که بخاطر کارشان مبلغی را به آنها پرداخت کند. تمرین‌کنندگان پاسخ دادند که این کار را داوطلبانه انجام داده‌اند چون آنها تمرین‌کننده فالون دافا هستند و می‌خواهند که مردم مسیری خوب و ایمن برای رانندگی داشته باشند.