(Minghui.org) خانم گائو چینگدی تمرین‌کننده فالون گونگی است که در شهر گویی‌یانگ زندگی می‌کرد. او در صبح 6 مه 2017 برای پیاده‌روی از منزل بیرون رفت و بازنگشت تا اینکه صبح روز بعد همراه 4 مأمور پلیس به خانه آمد. پلیس خانه‌اش را غارت کرد و سپس او را به اداره پلیس بازگرداند.
پس از آن روز، اگرچه دوستان و خانواده خانم گائو در جستجوی او همه جا را گشتند، اما برای مدتی محل حبسش نامعلوم بود.
آنها سرانجام متوجه شدند که خانم گائو در مرکز شستشوی مغزی لیان‌نیگو محبوس است. این دومین باری بود که او را به این مرکز شستشوی مغزی در شهرک جینژو، واقع در شهر گویی‌یانگ، می‌بردند.
خلاصه‌ای از آزار و اذیت‌های پیشین
پس از اینکه حزب کمونیست چین آزار و شکنجه فالون گونگ را در ژوئیه 1999 آغاز کرد، خانم گائو از رها کردن باورش اجتناب کرد و به تلاش‌هایش برای افشای تبلیغاتِ دروغین علیه فالون گونگ ادامه داد. او دستگیر شد، در بازداشتگاه و مرکز شستشوی مغزی حبس شد و خانه‌اش غارت شد. ح.ک.چ برطبق سیاست همدستی، خانواده‌اش را نیز مورد آزار و اذیت قرار داده است.
مه 2013: دستگیری، غارت منزل و توقیف اموال
بیش از 10 تن از مأموران و عوامل اداره پلیس هبین، اداره پلیس شیفولو و کمیته اماکن بوآیلو در تاریخ 22 مه 2013 به‌زور وارد منزل خانم گائو در جاده فویی، واقع در شهر گویی‌یانگ، شدند.
پلیس قبل از غارت منزلش حکم بازرسی یا توقیف را به او نشان نداد. آنها کامپیوتر رومیزی، لپ‌تاپ، دستگاه ضبط، تلفن همراه، سی‌دی‌ها، دستگاه‌های پخش صوت و هر چیز مربوط به فالون گونگ را توقیف کردند. کارت بانکی، بیش از 600 یوآن پول نقد، جواهرات طلا و نقره، سکه‌های قدیمی و اساساً هر چیز ارزشمندی را نیز برداشتند.خانم گائو پس از آزادی متوجه شد که پلیس همه چیز، به‌جز مقداری لباس را با خودش برده است.
در اداره پلیس هبین، حدود 8 نفر به‌نوبت از او بازجویی کردند و سپس به خانه‌اش رفتند و دوباره آنجا را غارت کردند. این درحالی بود که خانم گائو برای معاینه پزشکی به بیمارستان منطقه نانمینگ منتقل شد. در بیمارستان و در اداره پلیس از او نمونه خون گرفتند و در ساعات اولیه صبح او را به بازداشتگاه منطقه نانمینگ منتقل کردند.
اواسط 2013: 36 روز بازداشت در بازداشتگاه نانمینگ
او به‌محض ورود به بازداشتگاه نانمینگ مورد بازرسی قرار گرفت و از او عکس گرفته شد. در اداره پلیس هبین سه بار مورد بازجویی قرار گرفت. خانم گائو از امضای مدارکی که آنها می‌خواستند، اجتناب کرد.
در آن سلول 47 نفر حبس بودند. دو معتاد به مواد مخدر گماشته شدند تا در تمام شبانه‌روز او را تحت‌نظر داشته باشند. همه چیز تحت نظارت بود و ضبط می‌شد، ازجمله رفتن به توالت. مجبور بود برای بیش از 10 ساعت در روز نیز به کار سخت و طاقت‌فرسا بپردازد. ازآنجا که از حفظ کردن مقررات زندان اجتناب کرد، مجبور شد توالت‌ها را تمیز کند و ظرف‌ها را بشوید.
دو تلویزیون مدام روشن بودند و مانع می‌شدند که او بخوابد. غذا به‌اندازه کافی به او داده نمی‌شد و نظافت و بهداشت محدود به 10 دقیقه در روز بود. تمریناتی نظامی نیز وجود داشتند.
پس از 36 روز بازداشت دادستانی پرونده او را رد کرد، اما اداره پلیس منطقه نانمینگ او را به 6 ماه حبس خانگی محکوم کرد.
ژوئن 2013 تا ژانویه 2017: بازداشت در مرکز شستشوی مغزی
به‌محض آزادی از بازداشتگاه، مأموران اداره پلیس هبین و اداره پلیس ژونگ‌دونگ، همچنین دو خانم از کمیته اماکن ژونگ‌دونگ او را به مرکز شستشوی مغزی لان‌نیگو منتقل کردند.
خانم گائو از 28 ژوئن 2013 الی 27 ژانویه 2014 در مرکز شستشوی مغزی لان‌نیگو حبس بود.
دو تن از زندانیان را گماردند تا او را تحت‌نظر داشته باشند. او اجازه نداشت با کسی صحبت کند و چراغ‌ها تمام شب روشن بودند و مانع می‌شدند که او بخوابد. با توجه به غذای ناکافی و بد‌رفتاری‌ها او لاغر و نحیف شد و موهایش سفید شدند.
کارمندان از او خواستند یک اظهاریۀ تعهد بنویسد و قول دهد که فالون گونگ را رها می‌کند. تهدیدش کردند که در غیر این صورت آزاد نخواهد شد. در 24 ژانویه 2014 پلیس از بخش امنیت داخلی برای بازجویی او آمد. آنها او را تهدید کردند که حقوق بازنشستگی‌اش را ضبط و او را برای مدتی طولانی حبس خواهند کرد.
خانم گائو در 27 ژانویه 2014 آزاد شد، اما پلیس تمام مسیر تا ورود به خانه‌اش را از او فیلم گرفت.
پس از آزادی، پلیس محلی و کمیته اماکن مدام او را مورد اذیت و آزار قرار دادند و حقوق بازنشستگی‌اش را قطع کردند. او تحت‌نظر بود و تلفنش شنود می‌شد.
سیاست همدستی ح.ک.چ
وقتی خانم گائو در مرکز شستشوی مغزی بازداشت شد، خواهر و دخترخاله‌اش برای برداشتن و مراقبت از دارایی‌های او به منزلش رفتند، اما دستگیر شدند و به همان مرکز شستشوی مغزی منتقل شدند و به‌مدت بیش از 6 ماه در آنجا حبس شدند.
مادر خانم گائو قبل از سال 1999 فالون گونگ را تمرین کرده بود، اما مسئولین او را تهدید کرده بودند که حقوق بازنشستگی‌اش را قطع می‌کنند و به همین دلیل او باورش را رها کرد.
خواهر بزرگ خانم گائو چند ماه قبل از بازنشستگی‌اش اخراج شد، چراکه فالون گونگ را رها نکرد. این دو خواهر مجبور بودند با درآمد مادرشان زندگی کنند که تنها 900 یوآن در ماه بود.