(Minghui.org) کارمای بیماری فقط توهمی برای تزکیه‌کنندگان است و به وسیله عوامل منفی، مانند کارما و وابستگی‌ها ایجاد می‌شود. نیروهای کهن به قصد نابود کردن تزکیه تمرین‌کننده، تلاش می‌کنند با استفاده از کارمای بیماری تمرین‌کنندگان را آزمایش کنند. اگر بتوانیم از این فرصت برای نگاه به درون استفاده و وابستگی‌های‌مان را رها کنیم، مداخله نیروهای کهن را ازبین ببریم، این آزمون را خواهیم گذراند و به‌طور واقعی رشد می‌کنیم.

کارمای بیماری بدهی‌ها را تسویه می‌کند

وقتی این جمله را در جوآن فالون خواندم که: «سائوسائو تصور کرد که هوآتوآ قصد کشتن او را دارد»، صدایی شنیدم که گفت: «این توسط آن تومور گفته شد.» به این درک رسیدم که تومور در سرِ سائوسائو یک روح منفی بود و به‌منظور تسویه قرض‌هایی از زندگی‌های گذشته، زندگی سائوسائو را گرفت.

تومور پیامی داخل سر سائوسائو فرستاد و گفت که هوآتوآ می‌خواهد زندگی‌اش را بگیرد. البته، سائوسائو نمی‌دانست که این فکر متعلق به خودش نیست. سائوسائو سپس با این پیام گمراه شد و هوآتوآ را زندانی کرد، درنهایت هوآتوآ در زندان درگذشت. بدون اینکه هوآتوآ سائوسائو را نجات دهد، درنهایت آن روح زندگی سائوسائو را گرفت.

چرا روح اصلی سائوسائو در آن زمانِ حیاتی تحت کنترل آن روح منفی اداره شد؟ موجودات بشری وابستگی‌هایی مانند شک و تردید، ترس و خودخواهی دارند. اینها یک میدان کارمایی در اختیار روح‌ها قرار می‌دهند که در آن زندگی کنند و آن روح‌ها به‌آسانی می‌توانند روح اصلی شخص را مدفون کنند.

اجازه ندهید توهمات شما را متزلزل کنند

تمرین‌کنندگان فالون دافا بیماری ندارند، وقتی تزکیه را شروع کردیم، استاد بدن‌های‌مان را پاکسازی کردند. وقتی که بدهی‌هایمان باید تسویه شوند، کارمای بیماری ظاهر می‌شود، همزمان آن فرصتی را برای رشد تزکیه‌مان فراهم می‌کند.

به‌هرحال، نیروهای کهن از مفاهیم انسانی‌مان بهره‌برداری می‌کنند، باعث ایجاد عقاید و تصورات‌مان می‌شوند و به‌تدریج ترس و بدگمانی تولید و سعی می‌کنند افکار درست‌مان را ازدست بدهیم و از دافا منحرف شویم.

باید هوشیار باشیم و فریب حقه‌های نیروهای کهن را نخوریم.

کارمای بیماری را سبک بگیرید

استاد بیان کردند:

«شما می‌دانید چگونه آن بودا تاتاگاتا با کاسۀ در دستش، پادشاه میمون را هدف قرار داد و می‌دانید او چقدر بزرگ بود، ولی بلافاصله او را کوچک کرد.» (جوآن فالون)

استاد به ما قدرت عطا کرده‌اند و باید یاد بگیریم که چگونه از آن استفاده کنیم. ما تزکیه‌کننده و متفاوت از افراد عادی هستیم. هرچه بیشتر به یک بیماری توجه کنیم، بیشتر آن‌را تقویت می‌کنیم. آنگاه رنج و محنت بزرگتر شده و ما کوچکتر می‌شویم. باید آن‌را معکوس کنیم.

یک روز وقتی این پاراگراف از فای استاد را ازبر می‌خواندم، صدایی شنیدم که از من ‌پرسید: «به چه اندازه کاسه نیاز داری؟» افکار درستم بلافاصله ظاهر شدند و رنج و محنت به مقدار زیادی کاهش یافت. درحقیقت، نیروهای کهن هیچ چیزی نیستند. دلیلی که آنها مداخله می‌کنند این است که فقط عقاید و تصورات بشری‌مان آنها را دعوت می‌کنند.

نگاه به درون

نگاه به درون ابزاری جادویی است که استاد به ما داده‌اند. آن روندی از تجدید یک حیات نیز است. اما نگاه به درون نمی‌تواند به‌عنوان وسیله‌ای برای ازبین بردن رنج‌ها و محنت‌هایمان استفاده شود.

ما تمرین‌کنندگان دافای دوره اصلاح فا هستیم، تزکیه‌مان فقط برای خودمان نیست. هر کاری در زندگی روزمره‌مان انجام می‌دهیم دارای عناصری از اعتباربخشی به فا و نجات موجودات هستند. بنابراین، آن موقر و مقدس است. تمرین‌کنندگان دافا یک بدن هستند. وقتی تمرین‌کننده‌ای در معرض مداخله کارمای بیماری قرار می‌گیرد، هر تمرین‌کننده‌ای که آن را می‌شنود نیز باید به درون نگاه کند. ما باید به یکدیگر کمک کنیم.

در موضوع کارمای بیماری، عوامل دیگری نیز دخالت دارند، اما استاد به ما گفتند:

«وقتی تحمل آن سخت است، سعی کنید آن را تحمل کنید، وقتی به‌نظر می‌رسد انجام آن غیرممکن یا سخت باشد، امتحان کنید و ببینید می‌توانید چه کار کنید.» (جوآن فالون)

اگر ما از الزاماتِ فا پیروی کنیم و به استاد و فا باور داشته باشیم، هیچ مشکلی نمی‌تواند مانع ما شود.