(Minghui.org) من در بسیاری از مطالعات گروهی فا شرکت و با بسیاری از تمرینکنندگان دافا دیدار کردهام که افکار مختلفی را بیان کردهاند. وقتی به این برخوردها فکر میکنم، نمیدانم که با وجود زمان باقیمانده که بهسرعت میگذرد، با روندِ اصلاح فای استاد همگام هستیم یا خیر. بنابراین صحنههایی که بارها در رؤیاهایم دیدهام را مینویسم تا زنگ بیدارباشی برای همتمرینکنندگان باشد.
رؤیای 1: مردم در یک سالن بزرگِ امتحان درحال دادن یک آزمون هستند، اما بسیاری از مردم صرفاً به اطراف میروند و به روشی نظاممند و مرتب از برگه امتحانی مشابهی کپی میکنند.
بهعنوان یک تزکیهکننده به این درک رسیدم که برگه امتحانی که در رؤیایم از آن کپی میشد، همانند لحن و رفتار هماهنگکننده محلیمان است. بسیاری از تمرینکنندگان، هماهنگکننده محلیمان را الگوی خود درنظر میگیرند و از او تقلید کرده و حتی در انجام این کار، از یکدیگر حمایت میکنند. با گذشت زمان، یادگیری از یک الگو بجای یادگیری از فا، چیزی عادی شده است.
استاد در یکی از سخنرانی های قبلی خود بیان کردند:
«نمیتوانم با همۀ شاگردان ملاقات کنم، مخصوصاً با شرایط جاری در سرزمین چین. و تحت این شرایط که شاگردانمان قادر به دیدن من نیستند، نمیتوانند هرگاه که موضوعی وجود دارد بیایند استاد را پیدا کنند، بنابراین آنها فقط میتوانند فا را بهعنوان استاد درنظر بگیرند.» («سخنرانی فا در کنفرانس فلوریدا، ایالات متحده آمریکا»)
در چنین شرایطی، رفتار آنها مخالف این آموزه استاد است که: «... فا را بهعنوان استاد درنظر بگیرند.»
از آنجا که این تمرینکنندگان در دام احساسات بشری افتادهاند، اگرچه ظاهراً درحال تزکیه هستند، در واقع وابستگیهای بشری خود را رها نکردهاند. آنها بدون تغییر خودشان و بدون رها کردن وابستگیهایشان، چگونه میتوانند در تزکیه رشد کنند و ارتقاء یابند؟
برای نمونه، وقتی یکی از هماهنگکنندگان محلی به خارج از کشور رفت، اما با تمرینکنندگان محلی در تماس بود، وضعیتی رخ داد. این هماهنگکننده با تمرینکنندگان خارج از کشور در یک پروژه روشنگری حقیقت مشارکت میکرد. آنها با مشکلاتی مواجه شدند و نیاز به بودجه اضافهای داشتند. آن هماهنگکننده با ارسال نامهای به تمرینکنندگان محلی درباره این مشکل گفت. هر کسی در گروه محلیمان با شنیدن اینکه همتمرینکنندگان با مشکلاتی مواجه شدهاند، هزاران دلار برای کمک به هماهنگکننده اهداء کرد. سپس یکی از تمرینکنندگان که آن هماهنگکننده او را برای انتقال این وجوه انتخاب کرده بود، آنها را به خارج از کشور منتقل کرد.
تمرینکنندگان درگیر در این موضوع هنوز به مشکلات ناشی از این اقدامشان روشن نشدهاند. بعضی از تمرینکنندگان بهخاطر رابطه دوستانه پول اهداء کردند، اما بعد از تبادل تجربه با سایر تمرینکنندگان متوجه مشکل خود شدند و خواستار بازگشت پول خود شدند. بعضی از آنها نمیتوانستند درک کنند که آیا کارشان درست است یا نه، بنابراین این موضوع را به وبسایت مینگهویی گزارش دادند. بعضی از تمرینکنندگان نه تنها پول پرداخت کردند، بلکه حتی درباره تمرینکنندۀ جمعآوریکننده پول و هماهنگکنندهای که به خارج از کشور رفته بود، نظرات خوبی میدادند و میگفتند که همه این وجوه را تمرینکنندگان بهطور داوطلبانه اهداء کردهاند. وبسایت مینگهویی در پاسخ اعلام کرد که این جریان شکلی از جمعآوری وجوه و موردی جدی از ایجاد اختلال در فا است. سپس هماهنگکنندهای که به خارج از کشور رفته بود، حرف خودش را تصحیح کرد و گفت که تمرینکنندگان داوطلبانه میخواستند پول قرض دهند یا پول اهداء کنند. او حتی درحال بررسی است تا ببیند چه کسی این موضوع را به مینگهویی گزارش داده است.
بدون توجه به اینکه او چه میگوید، رفتار و گفتارش از فا منحرف شدهاند. به رغم زمان زیادی که به او داده شد، از این فرصت برای تزکیه خودش استفاده نکرد. بنابراین باید برای اشتباهش پاسخگو باشد. اشتباهات کارما ایجاد میکنند و کارما باید بازپرداخت شود. آیا این ایجاد مشکلات برای خودش نیست؟ این نه تنها مشکلاتی را برای تزکیه خودش ایجاد میکند و بر نجات موجودات ذیشعور تأثیر میگذارد، بلکه مانعی در مسیر اصلاح فا نیز میشود. بهعنوان تمرینکنندگان، چگونه قرار است احترام و اعتمادمان به استاد و فا را نشان دهیم؟
رؤیای 2: در محلی وسیع و بسیار بزرگ، خانههای زیبای زیادی ساخته شدهاند، اما مردم بجای استراحت در داخل منزلشان، در بیرون روی زمین به خواب عمیق فرورفتهاند.
بهعنوان یک تزکیهکننده به این درک رسیدم که بسیاری از ما تزکیهکنندگانِ واقعی نیستیم و از گمگشتگی میان توهمات مردم عادی بیدار نشدهایم. این تمرینکنندگان آرزویشان برای آمدن به این جهان و بازگشت به خانه واقعیشان که برای مدتهای طولانی گرامیاش میداشتند را فراموش کردهاند. آنها به جای ارزش گذاشتن به فا، ارزش بسیار زیادی به شهرت، منفعت شخصی و احساسات میگذارند. بعضی از آنها برای تفریح به خارج از کشور مسافرت میکنند، بعضی بهخاطر گرفتاری و آزارِ ناشی از بیکار بودنِ فرزندان بزرگسالشان ظاهراً از کارمای بیماری رنج میبرند و برخی هنوز وقتشان را صرف بازی مایونگ میکنند و غیره.
رؤیای 3: در این جهان وسیع، کاخهای بزرگ و باشکوه با دکوراسیون خیرهکننده، لایهلایه، پر از مردم هستند، اما موقعیت در مرکز خالی باقی مانده است.
از منظر یک تزکیهکننده، به این درک رسیدم که استاد همه ما را به موقعیتهایی که ابتدا از آن آمده بودیم، ارتقاء دادهاند. درحالی کهاصلاح فا پیشرفت میکند، استاد از قبل سیستم آسمانی کیهانی را ایجاد کردهاند که با الزامات جهان جدید مطابقت دارد. در حال حاضر آن فقط موضوع انتظار برای تمرینکنندگان دافا در این جهان بشری است که هنوز یک بدن ظاهری دارند که با آن قادرند به استاد در نجات موجودات ذیشعور کمک کنند، تزکیهشان را تکمیل کند و به موقعیتشان، یا آن «موقعیت خالی» که استاد برای آنها نظموترتیب دادهاند، بازگردند.
وقتی مریدان دافا در نهایت، تزکیه خود را تکمیل میکنند، آن بخشی از این نمایش است. این همچنین نمایشِ هدیه دادن استاد به هر یک از ما با رحمت و نیکخواهی است. آن چیزی است که استاد امیدوارانه در انتظارش هستند. آن تعداد زیاد از موجودات زنده در سیستم کیهانیِ ما نیز امیدوارانه در انتظار پادشاه یا لرد خود هستند. نمایندگان موجودات ذیشعور بیشماری از سیستمهای کیهانی مربوط به خودشان نیز امیدوارانه در انتظار تمرینکنندگان دافا هستند.
خلاصۀ افکارم
برگردیم به زمان کنونی: اصلاح فای استاد درحال نزدیک شدن به پایان خود است. درحال حاضر زمان برای ما طولانی شده است تا سه کار را بهخوبی انجام دهیم، اما برخی از تمرینکنندگان هنوز تحت تأثیر فرهنگ حزب کمونیست چین که به آن عادت کردهاند، رفتار و گفتگو میکنند. آنها چگونه قادر خواهند بود به اصول عمیقتر فا روشن شوند؟ در حال حاضر سخت است که آنها را تمرینکننده درنظر بگیریم؛ آنها چگونه قادر خواهند بود موجودات ذیشعور را نجات دهند؟
درخصوص جمعآوری وجوه یا قرض دادن پول، این تمرینکنندگان با تندخویی و بهشدت با هم بحث و جدل میکنند، همدیگر را سرزنش میکنند و سبب میشوند تمرینکنندگان محلی از یکدیگر فاصله بگیرند. آنها برای شهرت، منافع شخصی و احساسات، مسئولیت خود برای نجات موجودات ذیشعور جهان را نادیده میگیرند و درحال هدر دادن انرژی و وقت گرانبهای خود هستند. این تمرینکنندگان این جریان را تشخیص نمیدهند و بنابراین درباره این فکر نمیکنند که آیا بهاندازه کافی تقوای عظیم دارند تا در آن «جایگاه خالی» بنشینند یا خیر. درباره این فکر نمیکنند که چقدر از تقوای عظیمِ مورد نیاز دورتر هستند یا فکر نمیکنند که آیا باید با همین سرعت کنونی مسیر را بپیمایند یا سریعتر حرکت کنند، بدوند یا حتی با نهایت سرعت بدوند تا عقب نمانند!
شاید کلمات مورداستفاده در اینجا بیشازحد سنگین و جدی هستند و دیدگاهی که از آن به این مشکل نگاه میشود بهاندازه کافی جامع نیست. شايد مشكلات شرح دادهشده حتی درحال صحبت درباره خود نویسنده هستند، اما آنها در اینجا مطرح میشوند به این اميد که اشتباهات اصلاح شوند. وقتی با مشکلات مواجه میشویم، دقیقاً زمان اصلاح عادتِ بدِ نگاه کردن به بیرون یا جستجو در بیرون است. همه ما باید یاد بگیریم خودمان را تزکیه کنیم و عادت تزکیه کردن خودمان را شکل دهیم. قطعاً نباید تزکیه کردن خودمان را فراموش کنیم. وقتی شخص به بیرون نگاه میکند، فقط میخواهد سایرین را تغییر دهد، اما نمیخواهد خودش را تغییر دهد.