(Minghui.org) بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ بر این باورند که کارمای بیماری دارند درحالی‌که درواقع به‌اصطلاح بیماری‌شان تجلی جسمانی وابستگی‌هایشان به شهرت، نفع شخصی و احساسات در دنیای انسانی است.
مردم عادی در جهان دنیوی تحت تأثیر فرایند تولد، پیری، بیماری و مرگ هستند. اما اگر ما خودمان را مردم عادی درنظر بگیریم، ما نیز بیماری را تجربه خواهیم کرد.
بنابراین اولین گامی که یک تمرین‌کننده باید بردارد تا بر کارمای بیماری غلبه کند این است که خودش را براساس استاندارد یک تزکیه‌کننده اداره کند.
اخیراً تمرین‌کننده‌ای را ملاقات کردم که چندین سال پیش در حبس بوده است. او از زمان آزادی‌اش نتوانسته بود برخی از موضوعات خانوادگی جاری را حل و فصل کند. بنابراین کارمای بیماری شدیدی را تجربه کرد که او را در روشنگری حقیقت ناتوان ساخته بود.
بعداً او به منزل یک تمرین‌کنندۀ محلی نقل‌مکان کرد و در آنجا هر روز فا را مطالعه می‌کرد و تمرین‌ها را انجام می‌داد. اخیراً وقتی با او صحبت کردم و نام همسرش که یک تمرین‌کننده است را متذکر شدم، متوجه شدم که او کماکان به‌شدت از او رنجیده خاطر است.
او نهایتاً به درون نگاه کرد و توانست این رنجش را از بین ببرد. به این حقیقت آگاه شدم که این تمرین‌کننده برای عبور از کارمای بیماریاش نیاز دارد که افکار درستش را حفظ کند و در باورش به استاد و فا ثابت‌قدم باشد.
اما چند هفته پیش، مجدداً او را دیدم و به‌محض اینکه نام همسرش برده شد، بیش از حد احساساتی شد و برای مدت زیادی دربارۀ او و روابط‌شان در سال‌های گذشته صحبت کرد. چنین احساساتی شدن نمایشی از وضعیت یک فرد عادی بود.
استاد به ما آموزش دادند:
«...پس می‌توانم بگویم که شین‌شینگ شما در همان لحظه به سطح مردم عادی سقوط کرده است. حداقل در رابطه با این موضوع بخصوص، به سطح یک فرد عادی سقوط کرده‌اید.» (سخنرانی ششم، جوآن فالون)
درحالی‌که عمیقاً در مدیتیشن بودم، درک کردم که توانایی‌های فوق‌طبیعی در بُعد متفاوتی نسبت به کارمای بیماری قرار دارند. مادامی که فرد در مدیتیشن به حالت سکون برسد، کارمای بیماریاش سرکوب و به بعد بسیاری عمیقی منتقل خواهد شد.
به همین طریق وقتی خودآگاه اصلی تمرین‌کننده‌ای مطابق فا باشد نیز کارمای بیماریاش از او دور خواهد ماند.
بنابراین، اگر حقیقتاً می‌خواهیم به هم‌تمرین‌کننده‌ای کمک کنیم تا بر کارمای بیماری غلبه کند، باید به‌طور استوار تزکیه کنیم و باور راسخی نسبت به فا داشته باشیم. این موضوع برای تمرین‌کننده‌ای با کارمای بیماری ضروری است.
همچنین یک تمرین‌کننده با کارمای بیماری لازم است فا را با آرامش مطالعه کند و مدام در فکر گذشته یا درد کارمای بیماریاش نباشد. در غیر این‌صورت، سطحش به سطح یک فرد عادی نزول خواهد کرد و او تحت نفوذ چرخۀ تولد، پیری، بیماری و مرگ قرار خواهد گرفت.
چند روز قبل تمرین‌کنندۀ مسنی را دیدم که کارمای بیماری را تجربه می‌کرد. او احساس سرگیجه داشت و خسته بود و درنتیجه نمی‌توانست تمرین‌ها را انجام دهد. به او گفتم: «با افکار بشری به این موضوع نگاه نکن. فقط به ازبر کردن فا ادامه بده.» چند روز بعد حالش بسیار بهتر شد.