(Minghui.org) منسیوس، فیلسوفِ [چینی]، در 300 سال پیش از میلاد به مردم گفت که شخص در زمان سختی و دشواری کامیاب می‌شود و با زندگی کردن در راحتی و آسایش دچار فساد و نابودی خواهد شد. اما در دنیای مدرن امروزی مردم تمایل دارند که با تنبلی و کاهلی پیش بروند. مردم سعی می‌کنند به دنبال آسایش باشند و از سختی فرار می‌کنند و درنتیجه یک عمر در بیهودگی زندگی می‌کنند.
منسیوس گفت که وقتی آسمان می‌خواهد مسئولیت‌های بزرگی را به یک انسان بدهد، آن شخص باید تحمل رنج و سختی جسمی را بیاموزد، گرسنگی بکشد و فقر را تحمل و در زندگی‌اش نابسامانی را تجربه کند. تمام اینها روش‌هایی هستند که ذهن را تحریک، سرشت فرد را پراراده و قابلیت‌های بزرگ او را رشد می‌دهند.
منسیوس بر این باور است که انسان‌ها اشتباه می‌کنند اما می‌توانند براساس تجربیات گذشته خودشان را اصلاح کنند. وقتی آنها درمانده و سردرگم هستند، برمی‌خیزند و به موفقیت‌های بزرگی می‌رسند.
وقتی مردم با سختی مواجه شده، دربارۀ آن شنیده یا آن را تجربه کرده باشند، می‌توانند درک و به قلمروهای جدیدی صعود کنند. سختی و مصیبت به فرد کمک می‌کند مهارت‌ها و توانایی‌هایش را رشد دهد، درحالی‌که آسایش و راحتی تأثیر برعکسی خواهند داشت.
در چین مدرن، به‌خاطر رشد منافع مادی، بسیاری از مردم به‌ویژه آنهایی که با سیاست تک‌فرزندی بزرگ شده‌اند، سختی را تجربه نکرده‌اند. این کودکان به‌تدریج خودخواهی و شخصیتی سلطه‌گر را رشد می‌دهند.
در ذهن بسیاری از مردم، در طلب لذت و شادی بودن هدف اولیۀ زندگی انسان است. آنها می‌خواهند بدون کاشتن درو کنند و در طلب موفقیتِ یک‌شبه و یک زندگی فوق‌العاده تجملی هستند. بسیاری از افراد جوان قادر نیستند سخت کار کنند و درخصوص سرنوشتشان بسیار شکایت می‌کنند. آنها هروقت با سختی کوچکی در زندگی مواجه می‌شوند، احساس رنجش می‌کنند، مسئولیت شغلی‌شان را به‌خوبی انجام نمی‌دهند و احساس می‌کنند که دیگران از آنها سوء‌استفاده کرده‌اند.
سختی چیز بدی نیست، چراکه فرد می‌تواند اراده‌ای قوی را رشد دهد و آن می‌تواند ذهن فرد را مستحکم کند و کمک کند تا موفق شود. درواقع، بیشتر چیزهایی که برای مردم خوب هستند، انجامشان سخت‌تر است. برای مثال تمرین‌های صبح و سایر ورزش‌ها خسته‌کننده هستند اما آنها برای سلامتی فرد خوب هستند.
سرپرستان سختگیر ممکن است خوشایند نباشند اما می‌توانند به رشد بهره‌وری در زیردستان‌شان کمک کنند. داروی خوب مزۀ تلخی دارد چراکه منجر به درمان می‌شود و نصیحتی ناخوشایند به مردم کمک می‌کند اشتباهاتشان را درک کنند و کارها را بهتر انجام دهند.
مردم کارما دارند که منجر به سختی می‌شود. تحمل سختی می‌تواند کارما را ازبین ببرد. اگر فردی هرگز سختی تحمل نکرده و فقط از زندگی شادی لذت برده باشد، احتمالاً نتیجه برعکس خواهد شد.
«زودتر ازمیان بردن مصیبت، زودتر مداوا کردن بیماری و زودتر تحمل کردن سختی» چیز خوبی است.
مسئولین حکومتی چین باستان همه از طبقه عادی اجتماع بودند
در فصل گائوزی 2 از کتاب منسیوس، منسیوس دربارۀ امپراطور شان، یکی از پنج امپراطور باستان صحبت کرد. یک بار او را دیدند که در مزرعه مشغول کار بود.
فو یوئه از یک استادکار در ساخت دیوار دفاعی به جایگاه وزارت حکومت در سلسلۀ شانگ ارتقاء یافت.
جیائو گه قبل از اینکه در سلسلۀ شانگ مشاور اعظم شاه ژو شود، یک تاجر ماهی و نمک بود.
گوان یی‌وو که با نام گوان ژونگ نیز نامیده می‌شد، یک نخست‌وزیر معروف در دوک هوانِ چی بود. او پس از اینکه از زندان آزاد شد، نخست‌وزیر شد. او به‌خاطر اصلاحات و مهارت در دیپلماسی شناخته شده بود.
در دورۀ بهار و پاییز، سانشو آئو نخست‌وزیر مشهور هه‌گه‌مونیِ چو شد. او قبل از اینکه برای خدمت به کشور انتخاب شود، یک زاهد گوشه‌نشین بود.
بایلی شی یک بَرده بود که بعداً یک وزیر بسیار مهم در دوکِ مو از چین شد.