(Minghui.org) مأموران زندان در تلاش‌های خود برای مجبور کردن خانم گائو سوژن به رها کردن باور معنوی‌اش به فالون گونگ، او را مجبور به تماشای آزار جنسی تمرین‌کننده دیگری کردند که باعث فروپاشی ذهنی‌اش شد.
بعد از اینکه بیانیه انکار باورش را امضاء کرد، با وجود درمان‌های پزشکی سلامتی‌اش به‌سرعت روبه‌وخامت رفت.او در 5 مارس 2018 در سن 64 سالگی درگذشت.
دستگیری و محکومیت
خانم گائو در سال 2012 بخاطر همکاری در ارسال دادخواستی برای نجات هم‌تمرین‌کننده‌اش آقای لی لانکوئی، دستگیر و به چهار سال و شش ماه حبس محکوم شد.
آقای لی در طول یک «پاکسازی» سراسری قبل از سفر تجاری تری برنستد، که بعداً فرماندار منطقه آیووا شد، دستگیر شد. این دستگیری و جنبش دادخواهی به‌منظور نجات آقای لی به‌طور گسترده‌ای توسط رسانه‌های بین‌المللی پوشش داده شد که منجر به اقدامت تلافی‌جویانه بیشتری توسط مسئولین شد.
شانزده تمرین‌کننده و اعضای خانواده‌شان از جمله خانم گائو و شوهرش آقای ژانگ تیانچی که آغازگر این دادخواهی بود، در اوت 2012 دستگیر شدند.
خانم گائو در بازداشتگاه پلیس تحت شکنجه و بازجویی قرارگرفت. بعد از بازداشت به مدت 12 ماه، در سال 2013در دادگاه ژنگ‌دینگ به چهار سال و شش ماه حبس محکوم شد. او در سال 2014 در زندان زنان هبی پذیرفته شد.
شکنجه در زندان
خانم گائو از چگونگی شکنجه‌اش در زندان گزارشی تهیه کرد. مأموران در تلاش برای مجبور کردن او به رها کردن تمرین فالون گونگ او را در اتاق کوچکی بدون دوربین مداربسته قرار دادند. آنها مویش را کشیدند و سرش را به دیوار کوبیند. همچنین زندانیان را وادار کردند تا به صورت کلامی او را مورد آزار و اذیت قرار دهند، به صورتش سیلی زدند و او را تحت ضرب و شتم قراردادند. زندانیان همچنین پیام‌های تحقیرآمیزی بر روی بدنش نوشتند و دستانش را با قلم سوراخ کردند. دستانش از زخم پوشیده شد.
سپس خانم گائو یکسال بعد به بخش دیگری از زندان منتقل شد. نگهبانان به او اجازه ندادند که بخوابد. آنها یک چارپایه پلاستیکی روی پاهایش قرار داده و روی آن می‌نشستند.
در سال 2016، رئیس بخش در کمپینی برای رشد «نرخ تبدیل» تمرین‌کنندگان در زندان، خانم گائو را مجبور کرد که شکنجه سایر تمرین‌کنندگان را تماشا کند. در یک مورد، تمرین‌کننده‌ای را روی یک صندلی بستند و دهانش را با نوار بستند. سپس سیم‌هایی را به نوک سینه‌هایش بستند و از گیره‌ای برای پیچاندن و کشیدن سیم استفاده کردند تا جایی که سینه‌هایش خونریزی کرد.
او از ترس اینکه متحمل همان شکنجه شود، بیانیه رها کردن باورش را امضاء کرد. کمی بعد از آن، دچار فروپاشی ذهنی شد. همچنین بینایی‌اش را ازدست داد و دچار بی‌اختیاری ادرار شد.
خانم گائو سال آخر حبسش را اکثراً در بیمارستان زندان سپری کرد. بعد از اینکه کارمند بیمارستان داروهای ناشناخته به او داد، بینایی‌اش بدتر شد. او همچنین در طول اقامتش در بیمارستان مبتلا به فشار خون و قند خون بالا شد. کبد، کلیه‌ها و قلبش دچار مشکل شد.
اگرچه بیمارستان سه مرتبه اخطاریه‌هایی صادر کرد مبنی براینکه وضعیتش وخیم است. مسئولین زندان قبل از آزادی او منتظر ماندند که دوره حبسش به پایان برسد. حتی بعد از اینکه آزاد شد، پلیس و مأموران از اداره 610 به آزار و اذیت او در خانه ادامه دادند.
با وجود اینکه خانواده‌اش نهایت سعی خود را کردند، اما بعد از اینکه چندین عضو بدنش دچار مشکل شد، نهایتاً درگذشت.
گزارش‌های گذشته:
۱۱۰۰ امضا در پای دادخواستی برای آزادی یک تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ
دو تمرین‌کننده فالون گونگ در استان هبی بخاطر جمع‌آوری 700 اثرانگشت مورد محاکمه قرار گرفتند
امضای 1371 روستایی در حمایت از تمرین‌کننده فالون گونگ به نام لی لانکوئی
FDIC:
جنبش جمع‌آوری امضاء برای فالون گونگ با وجود خطرها ادامه دارد