(Minghui.org) در بین تمرین‌کنندگان مشکلی آشنا وجود دارد و آن وابستگی کسب شهرت است که درحین به‌خوبی انجام دادن کارها آشکار می‌شود. در وب‌سایت مینگهویی مقاله‌ای را خواندم که اثرات منفی این وابستگی روی یک تمرین‌کننده را نشان می‌داد. می‌خواهم اهمیت رشد در این زمینه را به تمرین‌کنندگان یادآوری کنم. تمرین‌کننده‌ای که این مقاله را نوشته، بیان کرد که واقعاً خواندن مقاله‌های به اشتراک گذاشته را دوست داشت اما خودش به‌ندرت تجربه‌هایش را با سایر تمرین‌کنندگان به اشتراک می‌گذاشت. گرچه یکی از دلایل آن نداشتن مهارت فن بیان بوده است اما دلیل مهم‌تر این بود که از وابستگی به شهرت‌طلبی که در خیلی از تمرین‌کنندگان مشاهده کرده بود، احساس خوبی نداشت.
احساس می‌کرد که بسیاری از تمرین‌کنندگان با این وابستگی به تمرین ادامه می‌دهند. برای مثال، آنها علاقه‌ای به کسب لذت‌های دنیوی نداشتند، زیرا به دنبال رسیدن به سطوح بالاتر و به دست آوردن چیزهای بهتر بودند. او تصور می‌کرد که آنها هنوز خودخواهی و خودمحوری مربوط به جهان کهن را در خود دارند.
وقتی در ابتدا تمرین‌کننده شده بود، بسیار هیجان‌زده بود و فکر می‌کرد که افرادی هم‌فکر خودش را پیدا کرده است. اما طولی نکشید که متوجه شد بسیاری از آنها در سطوح بالایی نیستند. گرچه هر یک از آنها صفت برجسته خودشان را داشتند، اما شکاف بزرگی بین آنها احساس می‌کرد.
درنهایت گروه را ترک کرد. هم‌اکنون، به‌منظور ادامه مسیر تزکیه‌اش، خودش به تنهایی کتاب‌های دافا و مقالات به اشتراک گذاشته در وب‌سایت مینگهویی را می‌خواند.
او گفت: «من مخالف خواسته‌ها و آرمان‌های دیگران نیستم. اما اگر "در طلب شهرت بودن"در آسمان وجود داشته باشد، تمایلی ندارم به آنجا بروم. زیرا معتقدم که دنیای جدید اینگونه نیست. از آینده‌ام خبر ندارم. اما آنچه که به‌دست آورده‌ام بسیار فراتر از انتظارات اولیه من است. بسیار احساس رضایت می‌کنم. شاید در آینده خیلی بهتر از تمرین‌کنندگانی نباشم که به دیده تحقیر به من نگاه می‌کردند. اما در طلب برترین‌ها بودن چیزی نیست که بخواهم در پی آن باشم. صرفنظر از اینکه جهان یا سایر موجودات چگونه مرا ارزیابی کنند، از نظر خودم یک موجود معمولی هستم. نه امروز و نه فردا، هرگز به‌دنبال شهرت نخواهم بود.»
به‌نظر من، درک این تمرین‌کننده محدود است.
استاد بیان کردند:
«همان‌طور که قسمت‌ها دائماً به‌طور کامل درحال تزکیه شدن هستند، دائماً درحال جدا شدن هستند؛ در عین حال، قسمتی که به‌طور کامل تزکیه نشده است، به‌طور پیوسته دستخوش تزکیه می‌شود تا مرحله‌ای که هیچ چیز باقی نماند و هر چیزی به‌طور موفقیت‌آمیزی تزکیه شده باشد. این مسیر تزکیه‌ای است که باید طی کنید.» («آموزش فا در پایتخت ایالات متحده»)
بنابراین ما قادر نیستیم قسمت‌های تزکیه شده و تزکیه نشده را ببینیم. اما به این معنی نیست که یک تمرین‌کننده درحال تزکیه نیست. شاید کمی دراین‌خصوص سهل‌انگاری کند یا متوجه وابستگی درطلب شهرت بودنش در بین تمرین‌کنندگان نشود. و اگر سایر تمرین‌کنندگان این مشکل را ببینند، فرصت خوبی برای آنها خواهد بود تا به درون نگاه کرده و وابستگی‌های خودشان را مورد بررسی قرار دهند.
گفته‌ای وجود دارد: «کبوتر با کبوتر، باز با باز، کند همجنس با همجنس پرواز» تمرین‌کنندکان دوره اصلاح فا گردهم آمدند تا به استاد در نجات موجودات ذی‌شعور کمک کنند. ما فا را مطالعه کرده و در این روند خودمان را تزکیه می‌کنیم. اگر گروه را ترک کنیم، با تضادها و مشکلات کمتری مواجه خواهیم شد و محیط تزکیه‌ای را که استاد برایمان تدارک دیدند از دست خواهیم داد.
تمرین‌کنندگان باتجربه می‌دانند که تضادها به پیشرفت ما کمک می‌کنند. برای مثال، موقعیتی که به بالا بردن سطح شین‌شینگ ما کمک می‌کند زمانی است که دیگران با ما مخالفت می‌کنند و ما فکر می‌کنیم که حق با ماست.
درِ دافا به روی همه باز است و افراد مختلفی در بین تمرین‌کنندگان وجود دارند. وابستگی به شهرت‌طلبی یکی از اجزا و عناصر خودخواهی است و بسیاری از تمرین‌کنندگان برای مدتی طولانی به آن شیوه رفتار کرده‌اند.
نویسنده این مقاله متوجه وابستگی آنها شد و نتوانست آن را تحمل کند، درنتیجه گروه را ترک کرد. او باید خودش را تزکیه کند اما کسانی که وابستگی شهرت‌طلبی دارند (کسب شهرت در بین تمرین‌کنندگان) نیز باید به درون نگاه کنند. وقتی که شخصی نتواند خودش را به‌خوبی تزکیه کند، انجام کار دافا برایش سخت‌تر خواهد شد و برای سایر تمرین‌کنندگان نیز مشکل درست خواهد کرد.
استاد به ما یادآوری کردند:
«اول خودتان را به‌خوبی تزکیه کنید، فقط آنگاه می‌توانید مأموریت تاریخی خود را به انجام برسانید.» («آموزش فا در کنفرانس فای نیویورک در بیست‌وپنجمین سالگرد اشاعه دافا»)
در دنیای جدید هیچ جایی برای خودخواهی وجود ندارد. اگر نتوانیم عاری از خودخواهی شویم، درنتیجه به استانداردِ بودن در دنیای جدید دست نمی‌یابیم، که به این معنی است که به‌خوبی تزکیه نکرده‌ایم.