(Minghui.org) پس از 19روز بازداشت، چشم راست ساکن شهر گوانگژو نابینا شد. دادگاه محاکمه محلی، ضمن امتناع از قبول پرونده او علیه طرفِ مسئول، از ارسال فرجامخواهیاش به دادگاه تجدید نظر محلی که مطابق قانون الزامی است نیز امتناع کرد. او اکنون شکایتی را علیه دادگاه مطرح و درخواست تجدید نظرش را مستقیماً به دادگاه عالی ارسال کرده است.
خانم وو یانگژن، بازنشسته 73 ساله مؤسسه متالوژیِ استان گوانگدونگ، هدف قرار گرفت زیرا او حاضر به نفی فالون گونگ نبود. این تمرین معنوی توسط رژیم کمونیست چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
کارکنان کمیته اماکن شینشهچیو خیابان لینهه خانم وو را در 2 نوامبر 2016 به اجبار از خانهاش بردند و او را به مرکز شستشوی مغزی محلی فرستادند که مرکزی فراقانونی است که بهمنظور بازداشت تمرینکنندگان فالون گونگ استفاده میشود.
در چین، کمیتههای اماکن طراحی شدهاند که به صورت سازمانهای غیردولتی داوطلبانه باشند، اما آنها در واقع توسط کمیتههای اماکن دولتی کنترل میشوند. چنین کمیتههایی تحت سیاست آزار و شکنجه، وظیفه نظارت بر تمرینکنندگان محلی فالون گونگ را برعهده دارند. اگرچه آنها هیچ اختیار قانونی برای دستگیری افراد ندارند، اغلب در زمینه بازداشت تمرینکنندگان فالون گونگ با پلیس همکاری میکنند.
خانم وو در هنگام بازداشت، مورد سوءرفتار و شکنجه قرار گرفت. در زمان آزادیاش در 21 نوامبر 2016 بینایی چشم راستش را کاملاً از دست داد و بینایی چشم چپش شدیداً ضعیف شد.
خانوادهاش پس از آزادی او را به مرکز چشم دانشگاه سان یاتسن بردند. طی روزهای آتی نیز چند بار به مرکز چشم رفتند. پزشکان بیمارستان توصیه کردند که فوراً بستری شود. اما وضعیت او، بهبود نیافت.
خانم وو در ژوئن ۲۰۱۷ شکایتی را علیه کمیته خیایان لینهه بخاطر نقض آزادی شخصیاش تنظیم کرد. دادگاه اول حمل ونقل راهآهن شهری گوآنگژو شکایت او را در ۲۲ ژوئن ثبت کرد.
در این شکایت، سه سند مهم و کلیدی وجود داشت: تشخیص و سوابق پزشکیاش، ضبط مکالمات تلفنی خانواده خانم وو و هوانگ شیئولان (مدیر کمیته اماکن شینشهچیو خیابان لینهه) و یک عکس از روزی که خانم وو آزاد شد که نشان میدهد چه کسی به خانه فرستاده شده است.
در حالی که خانم وو هنوز در بازداشت بود، خانواده او با هوانگ تماس گرفتند تا پرس و جو کنند که چه زمانی آزاد میشود. هوانگ گفت که تصمیمگیری درباره تاریخ آزادی به عهده رئیسش است.
چندین نفر، از جمله هوانگ، خانم وو را از مرکز شستشوی مغزی به خانه بردند.
عکس گرفته شده در روز آزادی خانم وو: خانم وو در سمت راست نشسته؛ دومین نفر از سمت راست، هوانگ شیائولان است. بقیه کارکنان مرکز شستشوی مغزی هستند.
خانم وو و وکیلش استدلال کردند که مکالمه تلفنی و عکس شواهدی واضح هستند که نشان میدهند کمیته اماکن محلی در دستگیری و بازداشت او دخالت داشته است. به همین ترتیب، خانم وو حق داشت که از سازمان نظارتش، خیابان لینکهه، بخواهد مسئولیت بازداشت و آسیب دیدگی چشمش بهعنوان پیامد آن را به عهده بگیرد.
هوانگ ژنگ، رئیس دادگاه و دستیار قاضی، هی گومئي و لیانگ مینچین، در تاریخ ۱۷ ژوئیه حکم به مردود شمردن این پرونده داد، با این ادعا که شاکی نتوانست شواهدی را ارائه دهد که دخالت متهم در دستگیری شاکیان را نشان بدهد.
در چین دو راه برای ارائه درخواست تجدید نظر وجود دارد. یکی این است که پروندههای درخواست تجدید نظر به دادگاه محاکمه ارسال شود، که آن موظف است پروندهها را به دادگاه تجدید نظر مربوطه منتقل کند. راه دیگر این است که شاکی مستقیماً مدارک را به دادگاه تجدید نظر ارسال کند.
خانم وو تصمیم گرفت از طریق دادگاه محلی، درخواست تجدید نظر خود را به دادگاه میانی حمل و نقل راه آهن شهری گوانگژو ارسال کند.
او از سرویس ایاماس برای ارسال اسنادش به دادگاه محاکمه در روز 26 ژوئیه استفاده کرد. طولی نکشید که تأییدیهای دریافت کرد که نشان میداد ایمیل او در حال پردازش است.
بهطرز عجیبی، او در 8 اوت تأییدیه دیگری از این سرویس پستی دریافت کرد، هرچند که او فقط یکبار سعی کرد اسنادش را بفرستد.
خانم وو در چند ماه آینده، هیچگاه از دادگاه محاکمه یا دادگاه تجدید نظر خبری نشنید. او در صدد برآمد که ببیند چه اتفاقی رخ داده است و در اینترنت سوابق ردیابی ایاماس را بررسی کرد.
او متوجه شد زمانی که سند تحویل دادگاه محاکمه داده شد، دادگاه درخواست تجدید نظرش را رد کرده بود. دفتر پست محلی او دوباره در 8 اوت اقدام کرد، که توضیحی برای تأییدیه دوم ایاماس است، اما دادگاه محاکمه حاضر نشد درخواست تجدیدنظر او را بپذیرد.
سوابق ردیابی نشان داد که اداره پست او برای سومین بار نیز اقدام کرد و دادگاه محاکمه سرانجام در اواخر ماه اوت این سند را پذیرفت.
اما، قاضی هوانگ از ارسال درخواست تجدید نظر خانم وو به دادگاه عالی خودداری کرد. این ارسال طبق قانون الزامی بوده است.
خانم وو تصمیم گرفت درخواست تجدید نظر خود را مستقیماً به دادگاه تجدید نظر ارسال کند. او همچنین شکایت خود را علیه قاضی هوانگ و دستیارش هی گومئي و لیانگ مینچین بخاطر امتناع از ارسال درخواست تجدید نظرش مطرح کرد. وو درخواست تجدید نظر و شکایت خود را به سازمانهای زیر ارسال کرد: دادگاه میانی حمل و نقل راه آهن شهر گوانگژو، دادگاه میانی شهر گوانگژو و دادستانی حمل و نقل راه آهن گوانگژو.
مقاله مرتبط:خانمی 72 ساله پس از شکنجه در مرکز شستشوی مغزی، بیناییاش را ازدست میدهد