(Minghui.org) خانم ژائو ژیشنگ یک تمرینکنندۀ فالون گونگ 65 ساله از پکن است. در 5 مارس 2018 قبل از کنگرۀ ملی خلق و کمیتۀ ملی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین امسال (روزهای پیش از چنین جلسات سیاسی «تاریخهای حساس» درنظر گرفته میشوند)، مأموران ادارۀ پلیس منطقۀ چائویانگ و ادارۀ پلیس تاییوانگگونگ به زور به خانۀ خانم ژائو وارد شدند. آنها خانهاش را غارت و کتابهای فالون گونگ و سایر لوازم شخصی او را توقیف کردند.
خانم ژائو به دلیل اینکه نامههایی دربارۀ فالون گونگ به چند مسئول نوشته بود بازداشت شد. او اکنون بیش از 50 روز است که در بازداشتگاه چائویانگ حبس شده است.
خانم ژائو ژیشنگ از زمانی که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجۀ فالون گونگ را در سال 1999 آغاز کرد در بازداشت بوده یا چند بار در اردوگاه کار اجباری و زندان حبس شده است. او همچنین تحت آزار و شکنجۀ مالی قرار گرفته است و فردی «نُو فایو» درنظر میشود، یعنی کسی که خانه، اتوموبیل، پسانداز، امنیت اجتماعی و کارت اعتباری ندارد.
خانم ژائو بهخاطر نگهداشتن یک بنر فالون گونگ در میدان تیانآنمن در مه 2000 بازداشت و برای مدت یک ماه در بازداشتگاه چائویانگ حبس شد. در سال 2000 خانم ژائو مجبور شد خود را بازنشسته کند. با اینحال در «تاریخهای حساس» سیاسی، افرادی از محل کارش او را تحت نظر داشتند. این افراد نیمکتی در نزدیکی آسانسور ساختمان محل سکونتش قرار میدادند و تمام وقت او را تحت نظر داشتند.
بعداً در مه 2001 خانم ژائو بهخاطر توزیع مطالب روشنگری حقیقت فالون گونگ بازداشت شد.
در اوت 2001 او به 18 ماه کار اجباری محکوم و به اردوگاه کار اجباری زنان داشینگ برده شد. در آنجا او را مورد ضرب و شتم، محرومیت از خواب و سایر روشهای شکنجه قرار دادند.
پس از 14 ماه حبس در اردوگاه کار اجباری، او را به 3 سال حبس محکوم و مستقیماً از اردوگاه کار به زندان زنان پکن منتقل کردند.
آنجا او را برای مدت بیش از یک هفته تحت شکنجههایی مانند محرومیت از خواب قرار دادند. همچنین زندانیان او را در وضعیت پاهای ضربدری با یک کمربند بستند و برای یک شب کامل در این وضعیت قرار دادند. صبح روز بعد که او را باز کردند قادر به ایستادن نبود.
نگهبانان و زندانیان بهعنوان نوع دیگری از شکنجه، او را در زمستان برهنه کردند.
در موقعیتهای دیگر زندانیان پاهایش را از هم باز کردند و سر و بالاتنهاش را روی زمین قرار دادند که باعث درد شدیدی در پا و کمرش شد. پس از آن او برای مدتی طولانی لنگ میزد، اما زندانیان او را متهم کردند که تظاهر به آسیبدیدگی میکند.
وقتی شرح رنج متحمل شدهاش در وبسایت مینگهویی منتشر شد، خانم ژائو مورد بازجویی قرار گرفت که چگونه شکنجه در اینترنت افشاء شده است. از آنجا که از ارائۀ جزئیات خودداری کرد، او را برای چندین روز در یک اتاق کوچک حبس و مجبور به خوابیدن بر روی زمین کردند. سپس او را از بند شمارۀ 1 به بند شمارۀ 4 منتقل کردند.
در سال 2002 در مدتی که خانم ژائو در اردوگاه کار اجباری بود، اداره سکونت حقوق بازنشستگیاش را قطع کرد. به خانوادهاش گفتند که پس از اینکه آزاد شود، حقوق بازنشستگیاش مجدداً برقرار خواهد شد و به حساب تأمین اجتماعی واریز خواهد شد.
خانم ژائو پس از اینکه در ژوئیۀ 2005 آزاد شد، به اداره سکونت رفت تا درخصوص بازنشستگیاش سؤال کند. در ابتدا به خانم ژائو گفتند که درخصوص حقوق بازنشستگیاش از محل کارش پیگیری کند، اما یک ماه بعد درخواستش رد شد. آنها ادعا کردند که او هنوز الزام 10 سال سابقۀ کار را برآورده نکرده است. او به آنها یادآوری کرد که درواقع تا نوامبر 2003 بیش از 10 سال کار کرده است.
خانم ژائو در سال 1997 شروع به تمرین فالون گونگ کرد. او قبل از تمرین فالون گونگ از بیماریهای متعددی مانند التهاب معده، آرتروز و فیبروئید رحم رنج میبرد. پس از تمرین فالون گونگ تمام بیماریهایش درمان شد. او براساس اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری زندگی کرد.
تا امروز خانم ژائو نهتنها تمرین تزکیهاش را رها نکرده بلکه به دقت به اصول فالون گونگ پایبند بوده است. و بهخاطر عزم راسخش در فالون گونگ بوده که ح.ک.چ با چنین بیرحمی او را تحت آزار و شکنجه قرار داده است. با این وجود پس از 20 سال، خانم ژائو در تمرین حقیقت، نیکخواهی، بردباری پشتکار داشته و متزلزل نشده است.
شرکتکنندگان در آزار و شکنجۀ خانم ژائو ژیشنگ:یو جیوشیانگ (于久翔)، مدیر، ادارۀ 610 منطقۀ چائویانگ: 13911627279-86+تیان کانگنینگ (田康宁)، رئیس، ادارۀ 610 منطقۀ چائویانگ: 13901093098-86+شیائو شینگگوئو (肖兴国)، رئیس، ادارۀ پلیس چائویانگ: 65094217-10-86+