(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سن دیگو در بزرگ‌ترین جشن چهارم ژوئیه در این منطقه شرکت کردند: راهپیمایی روز استقلال کورونادو که در کل کشور معروف است. تمرین‌کنندگان فالون گونگ (یا همان فالون دافا) به‌عنوان تنها گروه در این راهپیمایی که فرهنگ شرقی را به‌نمایش گذاشته بودند، آرامش و زیبایی این تمرین تزکیۀ چینی را با جامعه محلی به‌اشتراک گذاشتند.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در راهپیمایی روز استقلال کورونادو در سن دیگو.

امسال مصادف با هفتادمین سالروز راهپیمایی کورونادو بود. تمرین‌کنندگان بیش از یک دهه است که شرکت در این رویداد را آیینی سالانه برای خود ساخته‌اند. گروه‌شان شامل بنرها، نوازندگان طبل کمری و یک تخت روان بود و رنگ زرد روشن لباس‌های نوازندگان طبل کمری هاله‌ای از تنوع و تمایز را به این جشن شادِ قرمز، سفید و آبی اضافه می‌کرد.

دیو زیمانسکی- مسئول راهپیمایی چهارم ژوئیه کورونادو که برای مدتی طولانی در این سمت بوده و رئیس کمیته چهارم ژوئیه- گروه فالون گونگ را به‌عنوان گروهی بسیار زیبا تحسین کرد. او از تمرین‌کنندگان به‌خاطر شرکت در این راهپیمایی و کمک‌شان به جامعه محلی تشکر کرد.

سزار و آنا توسکانو واقعاً از نمایش گروه فالون گونگ لذت بردند- آنقدر زیاد که سوار دوچرخه‌شان این گروه را از آغاز تا پایان راهپیمایی دنبال کردند. آنها با تخت روان و تمرین‌کنندگان عکس گرفتند. آقا و خانم توسکانو دستان خود را با حالتی از احترام به روش سنتی، به‌هم فشردند.

آقای توسکانو گفت که گروه فالون گونگ را دنبال کردند، چراکه موسیقی، انرژی و شور و شوق تمرین‌کنندگان را بسیار تحسین می‌کنند. او گفت: «آنها صلح و هماهنگی را برای این جامعه به‌ارمغان آورده‌اند. سپاسگزاریم.»

خانم توسکانو گفت که پیام حقیقت، نیکخواهی و بردباری روی بنر، پیامی بسیار زیبا است که آن را عمیقاً تحسین می‌‌کند.

پائولا میلر از سن دیگو گفت که جذب نمایش تمرینات در تخت روان و همچنین موسیقی نوازندگان طبل کمری و لباس‌های رنگِ روشن آنها شد. او گفت که قصد دارد در اینترنت مطالب بیشتری درباره فالون گونگ بخواند.

دو گردشگر از سرزمین اصلی چین نیز در این راهپیمایی حضور داشتند. آنها درحالی که قصد داشتند روز بعد، به مقصد چین حرکت کنند، از اینکه فرصت تجربه راهپیماییِ روز استقلال را داشتند، خوشحال بودند. این دو گردشگر درباره آزادی در آمریکا اظهارنظر و با اشاره دست‌، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تأیید کردند.

چند تمرین‌کننده متوجه شدند که تماشاگران درحال عبور به نشانه احترام و حمایت، دستان خود را به‌هم می‌فشردند و فریاد می‌زدند: «فالون دافا.»