(Minghui.org) تمرینکنندگان فالون گونگ روز 14 ژوئیه 2018 در مقابل کتابخانه ملی ملبورن گردهم آمدند تا سطح آگاهی عموم درباره آزار و شکنجه 19 ساله این تمرین در چین را بالا ببرند. مقامات منتخب و رهبران جوامع متعددی در این رویداد صحبت و تلاشهای تمرینکنندگان فالون گونگ در متوقف کردن این آزار و شکنجه را تحسین کردند.
تجمع تمرینکنندگان فالون گونگ روز 14 ژوئیه 2018 در مقابل کتابخانه ملی.
طبق گفتههای آقای فن از انجمن فالون دافا در ایالت ویکتوریا، از زمان آغاز آزار و شکنجه در ژوئیه 1999 دست کم 4200 تمرینکننده در طول بازداشت در اثر شکنجه جان باختند. به دلیل مسدود بودن اطلاعات، به احتمال زیاد تعداد واقعی بسیار بالاتر است.
به نمایش گذاشتن مخالفت با شکنجه که برداشت اجباری عضو در چین را بازآفرینی میکند.
آقای فن گفت: «طبق آمار منتشر شده در مینگهویی، بیش از 600 تمرینکننده فالون گونگ در ماه مه گذشته دستگیر شدهاند. رویداد امروز ما به این منظور است که به مردم بگوییم سرکوب تا امروز ادامه دارد. امیدواریم مردم بیشتری برای کمک به پایان یافتن آن پیشقدم شوند.»
اندرو بوش، یک عضو ارشد حزب لیبرال استرالیایی، در کنفرانس صحبت کرد.
اندرو بوش، یک عضو ارشد حزب لیبرال استرالیایی و وکیل حقوق بشر است. او گفت وقتی که یک تمرینکننده فالون گونگ زندانی میشود، روی والدین، همسر، فرزندان، سایر خویشاوندان، همکاران و همسایگان نیز تأثیر منفی میگذارد.
او گفت که تمرینکنندگان فالون گونگ مهربان و خوشقلبترین افرادی هستند که تا به حال دیده است. و حزب کمونیست باید در مورد کارهایی که کرده است دوباره فکر و فوراً این سرکوب را متوقف کند. او گفت که همگی شاهد سقوط کمونیسم در کشورهای شرق اروپا بودهایم و این اتفاق برای چین هم میتواند رخ دهد. او امیدوار است چین ملتی را آزاد و در صلح ببیند.
جرارد فلود، خزانهدار فدرال حزب کارگر دموکرات.
جرارد فلود، خزانهدار فدرال حزب کارگر دموکرات گفت که حزب کمونیست براساس دروغ و وحشیگری بنا شده و در نتیجه با اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری فالون گونگ در تضاد است. به همین دلیل رهبر سابق کمونیست، جیانگ زمین؛ فالون گونگ را ممنوع و در ژوئیه 1999 آزار و شکنجه را شروع کرد.
فلود به رأیدهندگان استرالیایی تأکید کرد که بر اساس بشردوستی به این خشونت نه بگویند. یک نمونه انتخابات آتی فدرال است که رأیدهندگان میتوانند بر سر مسائل مهم بر کاندیداها تأثیر بگذارند.
بون نگوین، رئیس جامعه ویتنامیهای ویکتوریا از بدرفتاری با تمرینکنندگان بهخاطر اعتقادشان بهشدت ناراحت شد. او گفت که تمرینکنندگان بسیار صلحآمیز هستند و بهناحق در چین مورد سرکوب و تمرینکنندگان زنده تحت برداشت اجباری عضو برای سود مالی قرار میگیرند.
او گفت که استرالیا سرزمین آزادی است. اگر همه در مقابل این نقض حقوق بشر سکوت کنند، آزادی دیگر وجود نخواهد داشت. او مردم بیشتری را فراخواند تا از تمرینکنندگان فالون گونگ حمایت کنند.
این تجمع توجه رسانهها را نیز به خود جلب کرد. دیوید از واحد خبر سیبیدی محلی گفت که تصمیم دارد درباره رویداد امروز گزارشی تهیه و با مردم درباره این مدیتیشن زیبا صحبت کند. او خصوصاً به مردم میگوید که چطور این تمرین را یاد بگیرند و درباره سرکوب جاری آن در چین نیز صحبت میکند.
او گفت این مهم است که جوامع بینالملل این موضوع را درک و به مردم چین کمک کنند آزادانه به تمرینشان ادامه دهند. او گفت تا زمانی که تمرینکنندگان به این تلاش ادامه دهند، مردم بیشتری از آن مطلع خواهند شد.
بسیار از عابران برای تماشای این رویداد توقف کردند.
تمرینکنندگان پیش از تجمع، در خیابانهای تجاری و محله چینیها راهپیمایی کردند. بسیاری از ساکنان و گردشگران تحت تأثیر این راهپیمایی و تجمع قرار گرفتند.
ژانین پرز دانشجوی فارغالتحصیل دانشگاه تکنولوژی سیدنی در محله چینیها همراه دوستش شام صرف میکرد. او با دیدن این راهپیمایی تحت تأثیر قرار گرفت و با تمرینکنندگان تا مقصدشان همراه شد.
او گفت: «انرژی قدرتمندی را احساس کردم به همین دلیل به دنبال آنها رفتم.» او با مشاهده شکنجه شدیدی که بر تمرینکنندگان اعمال شده بود؛ بسیار تحت تأثیر قرار گرفت و این رویداد را برای اطلاعرسانی به مردم بسیار مهم در نظر گرفت. پرز گفت: «این خشونت در چین ظاهراً بسیار دور از ما است اما چنین رویدادهایی که باعث میشود مردم مطلع شوند و به این فکر کنند که چطور میتوانند کمک کنند، همه ما را به هم متصل میکند.»
اودین مکدونالد یکی از ساکنین ملبورن با شنیدن وقایع چین، دادخواست را امضاء کرد. او گفت: «این سرکوب کاملاً اشتباه است و من برای آن عدهای که بهخاطر اعتقادشان در چین زندانی شدهاند احساس بدی دارم.» او تمرینکنندگان را تشویق کرد به تلاشهایشان ادامه دهند تا مردم بیشتری از آن مطلع شوند.
ما و یو دو گردشگر از استان لیائونینگ در چین، مدت 3 روز در ملبورن بودند. هر دوی آنها از دیدن تمرینکنندگان بسیار خوشحال بودند چراکه نمیتوانند آنها را در چین ببینند. یو گفت: «من این [تجمع] را بسیار دوست دارم.»