(Minghui.org) در سپتامبر سال ۱۹۹۵، بههنگام برگشت از یک سفر تجاری به پایتخت، دچار حادثهای جدی شدم. طبق تشخیص پزشکان، استخوانهای ران و درشتنی و نازکنی ساق پایم دچار شکستگی مرکب شده بودند و باید تحت عمل جراحی قرار میگرفتم. بنابراین طی عمل جراحی صفحهای آهنی روی استخوان رانم نصب شد. پس از یک سال درحالیکه هنوز در دوره نقاهت بهسر میبردم، صفحه فولادی شکست. صفحه شکستهشده را از طریق عمل جراحی برداشتند. جراح سوراخی در بالای استخوان رانم حفر کرد و یک پین ثابتسازیِ درون مفصلی از جنس فولاد ضدزنگ را در سوراخ استخوان رانم قرار داد تا بهبودی و بازسازی را تسهیل کند. بهطور معمول پس از جوش خوردن استخوان، پین باید خارج شود.
تمرین فالون دافا را در ماه ژوئیه سال ۱۹۹۷ آغاز کردم. تمرینات را انجام میدادم و فا را مطالعه میکردم و در ماه نوامبر سال ۱۹۹۷ دیگر عصا را کنار گذاشتم.
بیست سال گذشت و قصد نداشتم برای برداشتن پین اقدامی کنم. معتقد بودم که قدرت دافا آن را برمیدارد.
اما نمیتوانستم پای راستم را خم کنم، بنابراین در طول تمرین نشسته دافا که لازم است پاها در حالت ضربدر روی هم قرار گیرند، نمیتوانستم این کار را انجام دهم. چگونه نمیتوانستم پاهایم را در حالت ضربدر روی هم بگذارم؟ اغلب مقابل عکس استاد میایستادم و کمک میخواستم. میگفتم: «بدن توجه به اینکه چقدر درد میکشم، پاهایم را در حالت ضربدر کامل قرار خواهم داد.»
سپس، در پاییز ۲۰۱۷، متوجه شدم که سر پین فولادی از قسمت پایین زانویم بیرون زده است، درحالیکه از قسمت ضخیم و سخت پایین استخوان رانم میگذشت. میدانستم که قدرت دافا سبب چنین چیزی شده است.
پین ثابتسازی درون مفصلی از جنس فولاد ضدزنگ- به قطر ۹/. سانتیمتر و طول ۴۰ سانتیمتر- که حدود ۲ سانتیمتر، از پایین زانو بیرون زده است. (عکس در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۱۸ گرفته شده است)
پین ثابتسازی درون مفصلی از جنس فولاد ضدزنگ- به قطر ۹/. سانتیمتر و طول ۴۰ سانتیمتر- که در تاریخ ۳۰ مه ۲۰۱۸، از پایین زانو بیرون کشیده شد. (عکس در تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۱۸ گرفته شده است)
پین فولادی تا آوریل ۲۰۱۸ حدود ۲ سانتیمتر بیرون زد. افکار و عقاید بشریام پدیدار شده بودند، بنابراین سعی کردم آن را بیرون بکشم. میخواستم این کار را بهسرعت انجام دهم، اما هر بار که سعی میکردم، برای مدتی درد بسیار زیادی داشتم. متوجه شدم اتفاق مذکور به این دلیل رخ داده که ایمانم به فا و استاد، بنیانگذار فالون دافا، بهاندازه کافی قوی نیست. به خودم گفتم که باید ۱۰۰ درصد به استاد و فا اعتماد داشته باشم و نظموترتیب استاد را دنبال کنم. دیگر سعی نکردم آن را بیرون بکشم.
در شب ۳۰ مه ۲۰۱۸، هنگامی که ناحیه اطراف سرِ بیرونزده پین را با حوله پاک میکردم، احساس کردم که کمی سست و لق شده است. فکر کردم شاید استاد به من اشاره میکنند که پین را بیرون بکشم. وقتی این کار را انجام دادم، درد وحشتناکی را احساس کردم که بلافاصله ازبین رفت. شبیه دردی نبود که قبلاً احساس میکردم؛ دردی که حدود سه روز طول میکشید.
سرِ پین را با انگشتان دستم نگه داشتم و از استاد خواستم که مرا تقویت کنند. سپس، کمکم، پین را بیرون کشیدم. درحالیکه پین به سمت بیرون حرکت میکرد، چنان لغزنده بود که انگار آغشته به روغن شده بود. ظرفِ کمتر از ۱۰ دقیقه، این پین ۴۰ سانتیمتری به قطر ۹/. سانتیمتر که ۲۲ سال پیش کار گذاشته شده بود را بدون هیچ دردی بیرون کشیدم. هیچ اثری از خون در ناحیه حفره وجود نداشت و پین فولادی نیز تمیز بود. صبح روز دوم دیدم که حفره مذکور بسته شده است.
درباره این موضوع با تمرینکنندگان در جلسه مطالعه گروهی فا صحبت کردم. همگی هیجانزده و خوشحال بودند. ما گلهای تازهای خریدیم، آنها را مقابل تصویر استاد قرار دادیم و از ایشان تشکر کردیم.
بااینحال، هنوز نمیتوانم پای راستم را در تمرین نشسته به حالت ضربدر کامل قرار دهم، اما میتوانم با گامهای سریع و سبک راه بروم. مطمئن هستم که استاد مرا تقویت میکنند و قادر خواهم بود تمرین مدیتیشن نشسته را انجام دهم.