(Minghui.org) خانم جیانگ وِی بعد از 15 روز حبس در زندان زنان لیائونینگ، دچار ورم در کل بدنش شد. او همچنین نمی‌توانست هیچ غذایی را در معده‌اش نگه دارد و استفراغ می‌کرد. او برای درمان به بیمارستان زندان منتقل شد.
خانم جیانگ، یک تمرین‌کننده فالون گونگ از شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، دوره محکومیت 12 ساله حبس خود را در زندان زنان لیائونینگ می‌گذراند. این زندان به این بدنام است که تمرین‌کنندگان فالون گونگی که به‌خاطر باورشان زندانی شده‌اند را تحت شکنجه قرار می‌دهد و حبس‌شان می‌کند.
در سلولی که خانم جیانگ محبوس بود، هیچ جریان هوا و حتی فضای کافی برای ایستادن وجود نداشت. او باید همه فعالیت‌های روزانه خود را در همان فضا انجام می‌داد. به حمام دسترسی نداشت. مگس‌ها و حشرات همه جا بودند و تمام بدنش را نیش زده بودند. نگهبان زندان نیز او را از خواب محروم می‌کردند.
دلیل حبس خانم جیانگ در سلول انفرادی این بود که او سعی کرد از رفتار نگهبانان در زندان شکایت کند. زندانبان جیانگ تینگ‌تینگ اغلب او را شکنجه می‌کرد. او مجبور بود برای زمان‌های طولانی بایستد و مورد ضرب‌وشتم و آزار و اذیت‌های کلامی نیز قرار گرفت. براثر سوءرفتار به‌شدت ضعیف شد، اما هیچ راهی برای گزارش این وضعیت به رئیس بخش نداشت.
دو دختر خانم جیانگ در 17 ژوئیه به دیدار او رفتند و متوجه شدند که او از 11 ژوئیه در سلول انفرادی حبس است. آنها بسیار نگران شدند و احساس می‌کردند راهی برای کمک به مادرشان ندارند. این دو دختر در 30 ژوئیه دوباره با او ملاقات کردند و پس از دیدن وضعیتش نتوانستند جلوی گریه خود را بگیرند.
نگهبان زندان لی شیائوپینگ دختران خانم جیانگ را تهدید کرد: «آیا مادرتان سابقه بیماری روانی دارد؟ زیرا اگر مشکلات روانی داشته باشد، باید برای درمانش اقدام کنیم.» این تهدید هشدار خاصی برای خانم جیانگ بود، زیرا قبلاً او را در یک بیمارستان روانی حبس و تقریباً تا سرحد مرگ شکنجه کرده بودند.
شکنجه و حبس قبلی
خانم جیانگ قبل از حبس فعلی، طی دوره آزار و شکنجه دو بار محکوم شد. در اکتبر 1999 در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا حبس و با باتوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال شد، برای ساعت‌های طولانی مجبور به کارهای برده‌وار شد، اغلب مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت، 31 روز در سلول انفرادی حبس شد و تحت خوراندن اجباری و شکنجه بی‌رحمانه کشش قرار گرفت تا اینکه به‌شدت بیمار شد و توانایی مراقبت از خود را از دست داد.
نگهبانان خانم جیانگ را برای درمان پزشکی به بیمارستان نفرستادند. در عوض او را به بیمارستان روانی گوجیازی در شهر شنیانگ فرستادند. او در آنجا تحت تزریقاتی قرار گرفت که به سیستم عصبی مرکزی‌اش آسیب رساند و بلافاصله حافظه خود را از دست داد. شش بطری از موادی نامعلوم نیز به او تزریق شد، سه دوز قرص‌های نامعلوم به او خورانده و تزریقات دیگری نیز برای دو روز انجام شد. سپس او به‌قدری ضعیف شد که دیگر نمی‌توانست به مصرف آنها ادامه دهد. آنها همچنین او را بستند و پاهایش را تحت شوک با باتوم‌های الکتریکی قرار دادند. او بی‌وقفه فریاد می‌زد و پرستاری که شاهد این جریان بود، اعتراض کرد و گفت: «بس کنید! او بیمار روانی نیست. او را خواهید کشت.»
خانم جیانگ به‌مدت 29 روز در این بیمارستان حبس شد تا اینکه در آستانه مرگ قرار گرفت. اردوگاه کار قبل از اینکه در ژوئن 2002 او را به‌قید ضمانت پزشکی آزاد کند، از خانواده‌‌اش 19 هزار یوآن پول گرفت.
آنچه دختران خانم جیانگ را فوق‌العاده نگران کرد، این بود که سان مین، یکی دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ بازداشت‌شده در همان زندان تا سرحد مرگ شکنجه شده بود.
خانم جیانگ صرفاً برای اینکه انسان بهتری شود و سالم و تندرست باشد، فالون گونگ را تمرین می‌کند، اما به‌دلیل وقوع آزار و شکنجه، سه سال در اردوگاه کار اجباری و 8 سال در زندان محبوس شد و از سال 2015 درحال طی کردن دوره حبس 12 ساله خود در زندان است.
گزارش‌های مرتبط:
صاحب هتل به‌خاطر شکایت از دیکتاتور سابق چین به 11 سال حبس محکوم و شکنجه شد
برگزاری جلسات دادرسی برای چهار تمرین‌کننده فالون گونگ که از رهبر سابق حزب کمونیست شکایت کرده‌ا‌ند
تمرین‌کننده جیانگ وی به‌طور وحشیانه‌ای شکنجه شد و تحت کار اجباری قرار گرفت