تایوان و ژاپن: مسئولین منتخب از ترک حزب کمونیست چین حمایت می‌کنند
(Minghui.org) بیش از 340 میلیون چینی از حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) و سازمان‌های جوانان آن خارج شده‌اند. مسئولان منتخب در سایر مناطق آسیا از این جنبش آشکارا حمایت کردند، از جمله قانونگذار وانگ دینگ- یو در تایوان که از مردم چین خواست به این موج عقب‌نشینی از ح.ک.چ بپیوندند.
وانگ گفت که نقض حقوق بشر به‌دست ح.ک.چ، با آزار و شکنجه بی‌رحمانه فالون گونگ به‌دست آن از سال 1999 و نیز آزار و شکنجه مردم در شینجیانگ، تبت و هنگ کنگ در سال‌های اخیر نشان داده شده است. او با اشاره به برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ با مجوز دولت، اظهار داشت: «از نظر ح.ک.چ، زندگی انسان بی‌ارزش است.» به استدلال او با توجه به سرشت شیطانی ح.ک.چ، این رژیم چندان دوام نخواهد آورد.
قانونگذار تایوانی وانگ دینگ- یو
وانگ گفت: «جنبش خروج از ح.ک.چ توجه به حقوق بشر و مقاومت در برابر دیکتاتوری را نشان می‌دهد. او اشاره كرد در حالی كه ح.ک.چ خروج از حزب را ممنوع می‌کند، این واقعیت که بیش از 340 میلیون نفر از ح.ک.چ خارج شده‌اند، نشان می‌دهد که رژیم به‌تدریج درحال ازدست دادن کنترل خود است.»
«می‌توانیم انتظار داشته باشیم که افراد بیشتری از حزب کناره‌گیری می‌کنند. کشورهای لیبرال و دموکرات دیگر نمی‌توانند تظاهر کنند که آن را ندیده‌اند و بنابراین می‌توانند با چین تجارت کنند. فکر می‌کنم زمان آن است که دنیا دیگر نتواند این روند را نادیده بگیرد.»
وانگ به روند جهانی نابودی کمونیسم نیز اشاره کرد و گفت که متلاشی شدن اتحاد جماهیر شورویِ سابق حاکی از آن است که پلیس مخفی حزب کمونیست، دیوارهای بلند و اسلحه‌های جدید نمی‌تواند مانع جستجوی مردم برای آزادی و ایمان شود.
قانونگذار لی جون- یی گفت: «تعداد بیشتر و بیشتری از مردم، حتی در داخل چین، از این حزب خارج شده‌اند. با وجود فشار ح.ک.چ، این پدیده آشکارتر می‌شود. ح‌ک‌چ با وضعیت دشوار بزرگی روبرو است. این وضعیت از سوی مردمی ایجاد نشده است که قصد دارند قدرت سیاسی حزب را زیر سؤال ببرند، بلکه آن از عملکرد حزب برای از بین بردن حقوق اولیه انسانی ناشی می‌شود. افرادی که در این دنیا زندگی می‌کنند باید از حقوق اولیه انسانی برخوردار باشند.»
ناکاگاوا بوشو، مشاور حزب نوآوری ژاپن در توکیو، گفت: «مهم نیست که ح.ک.چ چطور به شایستگی خود می‌بالد یا مقرراتش را برای کنترل مردم تقویت می‌کند، فکر می‌کنم این یک کشمکش بی‌فایده است. ح.ک.چ فرو خواهد پاشید.»
ناکاگاوا (بی‌ارتباط به فرد فوق‌الذکر)، عضو شورای منطقه ادوگاوا در توکیو، گفت: «تعداد افرادی که از حزب خارج شده‌اند، به‌میزان چشمگیری افزایش یافته است. جهان سرانجام این سرشت غیرانسانی و تهدیدهای ناشی از مواضع ح.ک.چ را خواهد دید.»
او در ادامه گفت: «سیستم سانسور ح.ک.چ مطمئناً متلاشی می‌شود، زیرا تحت تأثیر دموکراسی‌های جهان است. امیدواریم بتوانیم از طریق مرکز خدمات خروج از ح.ک.چ، برای از بین بردن مکانیسم تهدید ح.ک.چ و ایجاد یک چین واقعاً جدید با همه همکاری کنیم.»
میتسویی تاتسوهیکو، عضو سابق شورای کاشیوازاکی، گفت: «با دیدن تلاش حزب کمونیست چین برای تأثیرگذاری بر مردم جهان، تعداد ژاپنی‌هایی که پس از مشاهده ظلم و استبداد ح.ک.چ به خشم می‌آیند، افزایش می‌یابد.»
او گفت: «ژاپنی‌ها از ح.ک.چ متنفر هستند، اما نه از مردم چین. فقط پس از فروپاشی ح.ک.چ، چین می‌تواند به یک احیای فرهنگی دست یابد و مردمش زندگی شادی داشته باشند. اعتقاد دارم فقط وقتی صلح در جهان حاکم می‌شود که چینی‌های بیشتری از سرشت ح.ک.چ آگاه و از آن خارج شوند. از جنبش کناره‌گیری از حزب حمایت می‌کنم.»
قانونگذاران تایوانی شجاعت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحسین می‌کنند
قانونگذار وانگ دینگ- یو گفت که تحت آزار و شکنجه طولانی‌مدت ح.ک.چ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ ازطریق تلاش‌های خود برای اطلاع‌رسانی درباره این آزار و شکنجه به هم شهروندان و هم سیاستمداران در سراسر جهان، شجاعت و ایمان را به نمایش گذاشته‌اند. او در ادامه گفت شاهد بوده که تمرین‌کنندگان فلایرهایی را در فرودگاه لس آنجلس توزیع می‌کردند. او بر صدور کیفرخواست در اسپانیا علیه جیانگ زمین- رهبر پیشین ح.ک.چ که آزار و شکنجه را راه‌اندازی کرد- نیز تأکید کرد؛ کیفرخواستی به‌خاطر جنایت نسل‌کشیِ جیانگ.
او همچنین اشاره كرد كه رئیس‌جمهور آمریكا دونالد ترامپ به‌تازگی از تایوان برای شرکت در كنفرانس آزادی مذهبی در واشنگتن دی‌سی دعوت كرد. او گفت که این تلاش‌ها به خنثی کردن سرکوب آزادی مذهبی از سوی ح.ک.چ، کمک می‌کنند.
قانونگذار لی جون- یی درباره برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ گفت: «این چیزی است که نمی‌توانیم تصور کنیم و نمی‌توانیم آن را بپذیریم. فالون گونگ به‌طور مسالمت‌آمیزی برای آزادی عقیده، یک حق اولیه انسانی، مبارزه می‌کند. چرا چنین کشوری که در آن هیچ گونه آزادی عقیده نیست، وجود دارد؟»