(Minghui.org) «نشستن روی چهار‌پایه کوچک» نوعی شکنجه است که برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌های چین به‌طور گسترده استفاده می‌شود.

فالون گونگ که به‌عنوان فالون دافا نیز شناخته می‌شود، روش تزکیه معنوی و از سال 1999 توسط رژیم کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

چهار‌پایه حدود 20 سانتیمتر ارتفاع و 8 سانتیمتر سطح برای نشستن دارد. فرد هنگام نشستن روی آن باید پاهایش را کاملاً  کنار هم بگذارد و دستانش را روی زانوها قرار دهد. شخص برای مدت طولانی معمولاً از ساعت 7 صبح تا 11 شب، نمی‌تواند به اطراف نگاه کند، حرکت کند یا تغییر حالت دهد. او به غیر از زمان غذا خوردن و رفتن به توالت، کل روز را باید روی چهار‌پایه بنشیند.

بعد از فقط یک ساعت روی چهار‌پایه نشستن، ناراحتی به درد تبدیل می‌شود. درد به‌طرز فجیعی تشدید می‌شود، گویا با تیرهای بی‌شماری بخش تحتانی بدن را سوراخ می‌کنند و کرم‌ها استخوان‌ها را می‌سایند. بیشتر قربانیان به‌دلیل ماندن در یک موقعیت برای مدت طولانی، دچار تورم در دست‌ها و پاها و فشار خون بالا می‌شوند. بعضی از آنها نیز دچار زخم‌های باز، عفونت و خونریزی، در نشیمنگاه می‌شوند. در برخی استخوان‌ها بیرون زده یا وضعیت بدتر است.

تمرین‌کنندگانی که از نفی ایمان‌شان خودداری می‌کنند، اغلب مجبور می‌شوند هر روز، روزهای متوالی، ماه‌ها یا حتی سال‌ها روی چنین صندلی‌هایی بنشینند. بعضی اوقات، در حالی که قربانیان به این شیوه مجبور به نشستن می‌شوند، نگهبان‌ها دستگاه‌های پخش صوت را روشن و صدای آن را تا جای ممکن زیاد می‌کنند و خودشان می‌روند.

بازآفرینی شکنجه: نشستن روی چهار‌پایه کوچک

این روش شکنجه در ابتدا در اردوگاه کار اجباری بدنام ماسانجیا برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده شد. از آنجا، به سایر زندان‌ها در سراسر کشور گسترش یافت. زندان زنان شماره 2 یوننان در سال 2005 استفاده از این روش را برای شکنجه تمرین‌کنندگان زندانی شروع کرد.

رئیس زندان، یانگ مینگشان، یک بار به یکی از اعضای خانواده تمرین‌کنندۀ بازداشت شده‌ای گفت: «... درخصوص شکایت‌تان دربارۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌عنوان تنبیه بدنی مجبور به «نشستن روی چهار‌پایه کوچک» هستند، چگونه این را تعریف می‌کنی؟ این فقط نوعی تحقیق است.»

اما، این شکل از «تحقیق» سوء‌رفتار شدید جسمی محسوب می‌شود.

ابتلای خانم گوا لینگ به بافت‌مردگی

خانم گوا لینگ، بازنشسته از بخش تأمین و بازاریابی فروشگاه کونمینگ، به دلیل تمرین فالون گونگ به هفت سال زندان محکوم شد. او در سپتامبر2009 به زندان زنان شماره 2 یوننان فرستاده شد و تقریباً به مدت دو سال مجبور شد هر روز روی یک چهار‌پایه کوچک بنشیند.

در ژوئن2011، بیمارستان زندان تأیید کرد که خانم گوا به بافت‌مردگی سر استخوان ران و در نتیجه قطع گردش خون در ناحیه  لگن دچار شده است.

دو ماه بعد، خانم گوا در ناحیه کمر دچار جراحت شد. قبل از اینکه مسئولان زندان او را با ضمانت پزشکی آزاد کنند به‌طور کامل بی‌حرکت شد.

خانم دای چیونگ‌شیانگ بینایی‌اش را تقریباً از دست داد

خانم دای که از شرکت نیروگاه حرارتی کونمینگ بازنشسته شده بود، در سال 2008 به دلیل توزیع دی‌وی‌دی‌های اطلاع‌رسانی دربارۀ فالون گونگ دستگیر شد. او در ماه مه2009 به زندان شماره 2 زنان یوننان فرستاده شد.

خانم دای گفت: «من وادار می‌شدم روی یک نیمکت کوچک و سفت روزانه 15 ساعت بدون حرکت بنشینم. نشیمنگاهم تاول زده و بسیار دردناک بود. هر روز ساعت6:30 صبح بیدار و مجبور می‌شدم کتاب‌هایی با مضامین افتراآمیز به دافا را بخوانم. مجبور بودم حتی برای شستن ظروفم و  رفتن به توالت اجازه بگیرم. تا ساعت 10:30 شب مجبور می‌شدم روی نیمکت کوچک و سفت بنشینم. قبل از اینکه به من اجازه دهند دراز بکشم و بخوابم.»

در نتیجه، خانم دای دچار مشکلات جسمی زیادی شد. گوشت نشیمنگاهش عفونت کرد، پاهایش متورم و دو انگشت شستش بی‌حس شدند. وضعیت بینایی‌اش رو به وخامت گذاشت. همچنین دچار درد و بی‌حسی در دست راست و مفاصل انگشتش شد. در اوت2009، هنگامی که خانواده خانم دای سرانجام اجازه یافت با او در زندان ملاقات کند، تقریباً بینایی‌اش را از دست داده بود و قادر نبود چیزی را در نزدیک یا دور به وضوح ببیند.

نمونه‌های دیگر

خانم هان جونیی مجبور شد بیش از سه سال روی یک چهار‌پایه کوچک بنشیند. نشیمنگاهش عفونی شده بود و بعداً به یک لایه ضخیم پینه تبدیل شد.

خانم وو چیهوی تقریباً چهار سال روی یک چهار‌پایه کوچک نشست. گوشت نشیمنگاهش سیاه شده بود.خانم گائو کوفانگ پس از 5 ماه نشستن روی چهار‌پایه کوچک، دچار بی‌حسی در بدنش و بیماری وخیم شد.

مقالات مرتبط:

نشستن بر چهارپایه‌ای کوچک: چگونه ح.ک.چ یک وسیله‌ی معمولی را به ابزاری برای شکنجه تبدیل کرد

روش شکنجه «چهار‌پایه کوچک» که برای تمرین‌کنندگان در زندان زنان دوم استان یوننان استفاده می‌شود

شکنجه وحشیانه تمرین‌کنندۀ معلول

گزارش آزار و شکنجۀ خانم دای چیونگشیان در زندان زنان شماره دو یوننان