(Minghui.org) طی 20سال گذشته، بسیاری از مردم چین به‌خاطر باورشان به فالون گونگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند. فالون گونگ یک تمرین مدیتیشن براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است.

این مقاله شرح تجربیات معلمی است که به‌خاطر تمرین فالون گونگ به مدت 12سال و شش ماه حبس شده است. بدرفتاری‌هایی که او در حین حبس متحمل شد، منجر به ضعف بینایی و شنوایی، فراموشی و فشار خون بالا در او شد. با اینکه او فقط 46 سال دارد، مردم فکر می‌کنندکه بسیار پیرتر است.

آزار و شکنجه شدن به‌خاطر تمرین فالون گونگ

او ماجرایش را با این جملات آغاز کرد: «من یک معلم هنر در مدرسۀ راهنمایی در شهرستان یونگ‌نینگ از نینشیا بودم. در سال 1995 پس از خواندن جوآن فالوننوشتۀ آقای لی هنگجی، بنیان‌گذار فالون گونگ، شروع به تمرین فالون گونگ کردم.»

پس از مدتی، بیماری‌های مزمنش مانند سردرد، رماتیسم مفاصل و معده‌درد ازبین رفتند. او احساس می‌کرد که قوی‌تر و پرانرژی‌تر شده است. همسرش نیز پس از اینکه شاهد تغییرات مثبت در او بود، تمرین را شروع کرد.

درست زمانی که فالون گونگ به سرعت در چین در حال گسترش بود، در ژوئیه1999 حزب کمونیست چین آزار و شکنجه را آغاز کرد. او سه بار بازداشت و حبس شد. اولین بار در سال 2001 به سه سال و نیم حبس محکوم شد. سپس در سال 2006 به شش سال محکوم شد. او برای سومین بار در سال 2016 محکوم به حبس شد. در ابتدا به یک دورۀ دو ساله محکوم شد که پس از اینکه نسبت به حکم دادخواهی کرد، حبسش به سه سال تمدید یافت.

او گفت: «پس از اینکه در سال 2010 از زندان آزاد شدم، از شغلم به عنوان معلم هنر اخراج شدم.»

او برای امرار معاش رانندۀ تاکسی شد. پدر و مادرش نیز با توجه به اینکه از سلامتی خوبی برخورداد نبودند، به خاطر آزار و شکنجۀ او، متحمل رنج فراوانی شدند.

دادخواست صلح‌آمیز و حبس

در اکتبر2000، نزدیک به یک سال پس از شروع آزار و شکنجه، او و همسرش همراه با پسر یک ساله‌شان برای دادخواهی حق تمرین فالون گونگ به پکن رفتند. او بازداشت و به سه‌سال‌ونیم کار اجباری و همسرش به دو سال حبس محکوم شد.

در یک کارخانۀ تولید آجر که توسط زندان یینچوان اداره می‌شد، او مجبور بود که در کورۀ آجرپزی که درجۀ حرارتش بیش از 49 درجۀ سانتی‌گراد بود کار کند. او ساعت‎‌های زیادی در روز کار می‌کرد و تاول‌های دردناکی روی دستانش ایجاد شد. اغلب براثر سقوط آجرها زخمی می‌شد. وقتی درخواست کرد که تمرین‌های فالون گونگ را انجام دهد، نگهبانان او را به مدت 15 روز در حبس انفرادی نگاه داشتند. جیرۀ غذایی‌اش کاهش یافت، به او دست‌بند زدند و پاهایش را با زنجیر به هم بستند. مچ دست و پایش چرکین شد و از حملۀ مگس‌ها در امان نبود.

دومین حبس

سه ماه پس از بازداشت همسرش در ژوئیه2005، او نیز مجدداً دستگیر شد. به مدت 7 شبانه‌روز از خواب محرومش کردند. پلیس پاهایش را به هم زنجیر کرد و دستانش را از پشت به یک صندلی دستبند زد. در اعتراض به این شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. از آن به بعد، فشار خونش ناپایدار شده و اغلب سرگیجه دارد.

او گفت: «مرا به بازداشتگاه شهرستان یونگ‌نینگ منتقل کردند جایی که به‌طور آشکار تمرین‌های فالون گونگ را انجام می‌دادم و چندین بار در اعتراض به حبس دست به اعتصاب غذا زدم. نگهبانان به مدت چهار ماه زنجیرهایی که برای زندانیان اعدامی استفاده می‌شود را به من وصل کردند. همچنین برای مدت دو ماه جیرۀ غذایی‌ام را کاهش دادند.»

در ادامه گفت: «در مه2006 مرا به شش سال حبس محکوم کردند و سه ماه بعد به زندان شیزیوشان بردند. در اعتراض به آزار و شکنجه چندین بار دست به اعتصاب غذا زدم. از ژوئن 2007 پس از اینکه برای 24 روز در اعتصاب غذا بودم، نگهبانان زندان مرا مجبور کردند که به مدت 45 روز از 6 صبح تا 9 شب بی‌حرکت روی یک چهارپایۀ کوچک بنشینم. آنها همچنین به زندانیان دستور دادند که مرا مورد ضرب و شتم شدید قرار دهند که منجر به شکستگی استخوان قفسۀ سینه‌ام شد.»

از ژوئن2008 او را در یک بخش سختگیرانه برای مدت 6 ماه تحت شکنجه ازجمله نشستن بی‌حرکت به مدت 10 ساعت در روز قرار دادند. به‌خاطر نشستن طولانی‌مدت در یک وضعیت، تمام مفاصل بدنش آسیب دید و روی نشیمنگاهش تاول‌های چرکین ایجاد شد.

نمایش شکنجه: اجبار به نشستن بی‌حرکت روی یک چهارپایۀ کوچک برای تمام طول روز

به‌ دلیل ضعف بینایی‌اش، در فوریه2009 درخواست کرد که کار اجباری از نوع دیگری به او محول شود. درعوض او را به مدت 15 روز در حبس انفرادی قرار دادند. درخلال عملیاتی علیه تمرین‌کنندگان بااراده در آوریل2009، او را مورد ضرب و شتم قرار داده و از خواب محروم کردند. علاوه‌براین، نگهبانان او را مجبور کردند که کارهای فیزیکی انجام دهد و کتاب‌هایی با محتوای افتراآمیز نسبت با فالون گونگ را بخواند. همچنین باید کارهای سخت انجام می‌داد.

تمدید مدت حبس به‌خاطر ارائۀ دادخواست

در ژوئن2016 گروهی از مأموران پلیس به داخل آپارتمانش ریختند و او را دستگیر کردند. آنها رایانه‌ها، چاپگرها و سایر لوازم شخصی او را توقیف کردند. مسئولین با استفاده از شواهد جعلی او را به دو سال حبس محکوم کردند. او فوراً دادخواستی به ثبت رساند، درحالی‌که خانواده‌اش به‌خاطر محکومیت غیرقانونی شکایتی علیه مسئولین در شهرستان یونگ‌نینگ به ثبت رساندند. با این وجود دادگاه میانی شهر یین‎‌چوان مدت محکومیتش را افزایش داد.

پیش از اینکه در ژانویه2017 به زندان شیزوییشان منتقل شود، نگهبانان به سرش ضربه زدند که باعث سردردی شد که چندین هفته ادامه داشت. آنها از او خواستند که فالون گونگ را انکار کند. نگهبانان زندان او را در حبس انفرادی قرار دادند و لباس‌ها وکفش زمستانی او را درآوردند. آنها سیستم گرمایشی را خاموش کردند و پنجره‌ها را باز کردند تا اینکه اتاق همیشه در صفر درجه باشد.

او گفت: «فقط یک زیرانداز نازک برای خوابیدن روی زمین و یک لحاف نازک به من دادند. غذای بسیار کمی داده می‌شد که در هر وعدۀ غذایی یا گاهی برای کل روز فقط شامل مقدار کمی نان بخارپز و یک فنجان آب بود. یک ماه بعد، بسیار لاغر شدم و مفاصلم آسیب دید. گاهی آنها نوارهای ضبط‌شده افتراآمیز نسبت به فالون گونگ را با بیشترین صدا و تمام وقت پخش می‌کردند. این کار سه ماه ادامه داشت.»

او به یاد آورد: «از فوریه2018 به مدت یک ماه هدف کمپین علیه تمرین‌کنندگان بااراده قرار گرفتم. من و دو تمرین‌کنندۀ دیگر از 6 صبح تا 11 شب مجبور بودیم بی‌حرکت روی یک نیمکت کوچک که ارتفاعش کمتر از 30 سانتیمتر بود بنشینیم. باید پاهایمان را جفت می‌کردیم و دستانمان را روی پاها قرار می‌دادیم و برای تمام طول روز تکان نمی‌خوردیم.»

«در پایان ماه آنقدر ضعیف شدم که به سختی می‌توانستم راه بروم و دچار سرگیجه شدم. اما نگهبانان و زندانیان مرا مجبور به انجام کار برده‌وار کردند و همچنین مرا مورد ضرب و شتم و تحقیر قرار دادند. سردرد داشتم و روی گردنم برآمدگی ایجاد شد. نگهبانان مانع بدرفتاری زندانیان با من نشدند اما درعوض به‌خاطر شکنجه کردنم به آنها پاداش دادند. در 14ژوئن2019 آزاد شدم.»

گزارش‌های مرتبط:

محاکمۀ سه تمرین‌کننده فالون گونگِ اهل نینگ‌شیا که مظنون به آویزان کردن بنر هستندبازداشت مجدد معلم هنر به‌خاطر ایمانش