(Minghui.org) یک مدرس دانشگاه در شهر چینهوانگدائو، استان شاندونگ درحالیکه دوره محکومیت به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ را سپری می‌کرد، به‌طور بی‌رحمانه‌ای تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. او در زندان دچار سرطان تخمدان شد و چهارده ماه پس از اینکه آزاد شد درگذشت. او ۵۱ سال داشت.
فالون گونگ، که به فالون دافا نیز معروف است، تمرینی معنوی و مدیتیشن است که از سال ۱۹۹۹، به دست رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفت.
خانم ژانگ شیائوجی به همراه شانزده تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر در ۱۰ژوئن۲۰۱۳ دستگیر شد. مأموران پلیس خانه آنها را غارت و در مجموع یک‌میلیون‌وهفتصدهزار یوآن پول نقد و هفت دستگاه خودرو را توقیف کردند. بیش از یک‌میلیون یوآن پول نقد و دو اتومبیل توقیف‌شده متعلق به خانم ژانگ بود.
نزدیک به نیمی از پول‌های نقد مصادره شده، اسکناسهایی با پیام‌های فالون گونگ بودند. باوجود مسدود شدن کانال‌های قانونی برای درخواست عدالت درخصوص حق آزادی اعتقادشان، بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و اذیت، از روش‌های خلاقانه‌ای مانند چاپ اطلاعات فالون گونگ روی اسکناس، استفاده کرده‌اند.
ده نفر از هفده تمرین‌کننده در سپتامبر۲۰۱۴ محکوم به حبس شدند و مدت محکومیت آنها از بیست ماه تا هفت سال بود. خانم ژانگ به پنج سال حبس محکوم شد.
شکنجه در بازداشتگاه
درحالیکه خانم ژانگ پس از دستگیری در بازداشتگاه شهر چینهوانگدائو نگهداری می‌شد، مقرر شد که در سلولی کوچک با بیش از ۲۰ زندانی محبوس شود. او در استفاده از سرویس بهداشتی محدودیت داشت و غذای بسیار کمی به او داده می‌شد.
نگهبانان بازداشتگاه به زندانیان دستور دادند كه آب سرد روی بدنش بریزند، صورتش را آماج سیلی قرار دهند و از اسپری فلفل مخصوص روی او استفاده كنند.
در دسامبر۲۰۱۳، به‌منظور انجام تحقیق از تمام زندانیان در بازداشتگاه درباره این سؤال شد که آیا در آنجا مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند یا خیر. خانم ژانگ درباره بدرفتاری‌هایی که متحمل شده بود به تفصیل صحبت کرد و بنابراین آماج اعمال تلافی‌جویانه نگهبانان قرار گرفت، که غل و زنجیرهایی به وزن چند ده کیلوگرم روی دست و پایش قرار دادند و به مدت دو هفته او را بی‌حرکت نگه داشتند.
وقتی وکیل به سوء‌رفتارهای اعمال شده اعتراض کرد، تیان مدیر بازداشتگاه گفت: «فکر نمی‌کنم این غیرقانونی باشد. به‌هر‌حال این شکنجه محسوب نمی‌شود.»
شکنجه در زندان
خانم ژانگ در اواخر سال ۲۰۱۴ به زندان زنان استان هبی منتقل و در بند سیزدهم محبوس شد بدون اینکه مجاز به ارتباط با دیگران باشد. اجازه نداشت با خانواده‌اش ملاقات کند یا با آنها تماس بگیرد. چهار زندانی او را تحت نظر داشتند و به‌طور شبانه‌روزی او را آماج شستشوی مغزی قرار می‌دادند.
زندانیان هر روز صبح حدود ساعت ۵ صبح او را بیدار می‌کردند. سپس او را به کلاس درس می‌بردند و مجبورش می‌کردند نزدیک به ۱۹ ساعت به مطالب توهین‌آمیز در حمله به فالون گونگ گوش دهد یا تماشا کند.
در طی ساعت‌های طولانی شستشوی مغزی، زندانیان در تمام طول روز فقط به او اجازه می‌دادند بایستد یا بنشیند، که اغلب باعث بروز ورم در پاها و ران‌هایش می‌شد.
زندانیان اغلب به او دستور می دادند كه اثر انگشتش را روی اظهاریه‌های از قبل آماده‌شده قرار دهد که محتوای آنها انکار فالون گونگ یا توهین به بنیانگذار آن بود. هنگامی که خانم ژانگ حاضر به همکاری نمی‌شد، زندانیان او را کتک می‌زدند، موهایش را می‌کشیدند و گاهی اوقات پا روی دستانش می‌گذاشتند تا او را مجبور به امضاء کنند.
بعد از بازگشت به سلول در حدود نیمه‌شب و رفتن به رختخواب، یکی از زندانیان در کنار او می‌نشست و او را تحت نظر قرار می‌داد. قبل از اینکه روز دیگر برای شستشوی مغزی بیدار شود، به او اجازه داده می‌شد فقط چهار یا پنج ساعت بخوابد.
خانم ژانگ مجاز به دوش گرفتن نبود. همچنین باید هر روز صبح از زندانیان سؤال می‌کرد که آیا اجازه دارد در آن روز صورتش را بشوید یا دندانهایش را مسواک بزند. به دلیل مجاز نبودن به شستشوی خودش به‌طور منظم، بوی زننده‌ای داشت. هم‌سلولی‌هایش اغلب به‌طور کلامی او را مورد آزار و تحقیر قرار می‌دادند. زندانیان همچنین از گرفتن ناخن‌های پایش جلوگیری می‌کردند.
زندانیان همچنین او را از حق خرید مایحتاج روزانه ازجمله دستمال‌های بهداشتی محروم می‌کردند. به او اجازه استفاده از پولش را نمی‌دادند، درحالیکه سایر زندانیان می‌توانستند به میل خود از آن استفاده کنند. آنها همچنین بالش‌های جدید خانم ژانگ، جالباسی و حتی شامپوی او را با نمونه‌های استفاده شده یا تاریخ گذشته جایگزین می‌کردند.
ازآنجاکه زندانیان می‌توانستند با انجام وظیفه در خصوص زیر نظر گرفتن و تبدیل تمرین‌کنندگان از انجام کارهای سخت معاف شوند، بیشتر آنها برای کسب چنین وظیفه‌ای به زندانبان رشوه می‌دادند. نگهبانان در عوض براساس توانایی زندانیان در مجبور كردن تمرین‌کنندگان به انکار ایمان‌شان، درباره كاهش مدت حبس زندانیان تصمیم‌گیری می‌کردند و این موضوع به زندانیان انگیزه بیشتری می‌داد که تمرین‌كنندگان را بیشتر مورد آزار و اذیت قرار دهند.
وضعیت سلامتی خانم ژانگ در نتیجه شکنجه‌های جسمی و روحی طولانی مدت، به سرعت وخیم شد. در اوایل سال ۲۰۱۸ مشخص شد که تومور تخمدان دارد، اما زندان از ارائه هرگونه خدمات درمانی به او امتناع کرد.
تا زمان آزادی‌اش در ژوئن۲۰۱۸، تومور بسیار بزرگ شده بود.
درخواست از پلیس برای بازگرداندن وسایل توقیف شده
خانم ژانگ پس از بازگشت به خانه، وقتی فهمید که او را از محل كارش اخراج کردند، ناراحت شد و اینكه از پردازش درخواست او برای دریافت مزایای بازنشستگی خودداری كردند. ازآنجاکه پس‌انداز و باارزش‌ترین متعلقاتش در طی یورش خانگی از سوی پلیس در سال ۲۰۱۳، به دست پلیس توقیف شده بود، در وضعیت نامناسبی از نظر مالی قرار گرفت.
او چند نامه به اداره پلیس نوشت و توضیح داد که آزار و شکنجه فالون گونگ هیچ پایه و اساس قانونی ندارد و خواستار بازگشت وسایل شخصی‌اش شد.
با تلاش مداوم او، پلیس اتومبیل‌ها و جواهراتش را پس داد، اما حاضر نشد بیش از یک‌میلیون یوآن پول توقیف‌شده، کتاب‌های فالون گونگ و کامپیوترهایش را بازگرداند.
فشار روانی ناشی از پیگیری برای عدالت‌خواهی و جبران خسارت، سلامتی خانم ژانگ را در وضعیت وخیمی قرار داد. او درد طاقت‌فرسایی را متحمل شد و در روزهای پایانی حیاتس قادر به خوابیدن نبود. او در ۲۴اوت۲۰۱۹ درگذشت.
گزارش‌های مرتبط:
دستبندزدن به‌عنوان شکلی از آزار و شکنجه علیه خانم معلم استفاده می‌شوند
نگهبانان از اسپری فلفل مخصوص روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند
معلم به‌خاطر پاسخ دادن به سؤالات براساس حقیقت، به مدت دو هفته دستبند زده و غل و زنجیر شد
وکیل برسر پلیس فریاد می‌زند: «دست به موکلم نزنید!»