(Minghui.org) آقای وانگ جیانگ در طی ده سال حبسش به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، دچار زخم و جراحت‌‌هایی شد و هرگز از آنها بهبود نیافت. این روش معنوی و مدیتیشن باستانی از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین تحت آزار و اذیت قرار گرفته است.

پس از دو سال تقلا و جدال با وضعیت سلامتی ضعیف و تحمل آزار و اذیت مداوم پلیس، ساکن شهر هاربین، استان هیلونگجیانگ در 18مه2018 درگذشت. او 57 سال داشت.

آقای وانگ جیانگ

محکومیت به دو سال کار اجباری

مرگ آقای وانگ به رنج‌های دو دهه‌اش پایان داد. او به‌دلیل حفظ اعتقادش به فالون گونگ، دو سال کار اجباری و ده سال زندان را تحمل کرد. شکنجه‌هایی که بر او اعمال شد سرانجام جانش را گرفت.

آقای وانگ ابتدا به‌دلیل تقاضای تجدیدنظر دربارۀ حق تمرین فالون گونگ، در نوامبر1999 در پکن دستگیر شد. پلیس او را مورد ضرب و جرح قرار داد و به‌مدت چهار روز از صرف آب و غذا محروم بود.

اگرچه پس از سه ماه تلاش خستگی‌ناپذیرِ خانوادۀ آقای وانگ برای نجاتش او آزاد شد، اما مجدداً در ژانویه2001 دستگیر شد. پلیس 10هزار یوان از خانواده‌اش اخاذی کرد و او را به دو سال کار اجباری گمارد.

نگهبانان اردوگاه کار اجباری وانجیا او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و مواد نامعلومی را به او تزریق کردند که باعث شد کل بدنش سیاه و کبود شود. به‌دلیل محیط کثیف اردوگاه کار، زخمهای پر از چرک در بدنش ایجاد شد.

از آنجا که از انکار فالون گونگ امتناع کرد، نگهبانان او را از ملاقات‌های خانوادگی منع و به اردوگاه کار اجباری چانگلینزی منتقل کردند.

آقای وانگ در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان و زندانیان اردوگاه کار برای چند ساعت او را مورد ضرب و جرح قرار دادند، تا اینکه دیگر نتوانست راه برود.

نگهبانان او را مرتباً بین بخش اول و پنجم اردوگاه کار چانگلینزی جابجا می‌کردند و و هر جا که می‌رفت دائماً کتکش می‌زدند و سعی داشتند به سایر دستگیرشدگان فالون گونگ بازداشت شده فشار بیاورند تا ایمانشان را رها کنند.

اردوگاه کار دوره محکومیت آقای وانگ را به مدت یک ماه تمدید کرد زیرا او از نفی فالون گونگ امتناع کرد.

اندکی پس از دستگیری مجدد، دچار فلج و بی‌اختیاری شد

آقای وانگ برای سومین بار در تاریخ 7ژانویه2006 در حال توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ دستگیر شد. پلیس قبل از ارسال او به بازداشتگاه محلی، کتابهای فالون گونگ و مطالب مرتبط را توقیف کرد.

بازداشت او در 12ژانویه2006 تأیید شد.

چند روز بعد بازداشتگاه با همسر آقای وانگ تماس گرفت و گفت که او در بیمارستان بستری شده است. آنها از همسرش خواستند كه 4هزار یوان برای پرداخت هزینه‌های پزشکی همراه خود بیاورد. همسرش 1000 یوان قرض گرفت و به بیمارستان آمد. آقای وانگ روی تخت دراز کشیده بود، قادر به حرکت و صحبت نبود و دچار بی‌اختیاری شده بود و هنوز پابند به مچ پاهایش بسته شده بود.

اندکی پس از آن، آقای وانگ به بازداشتگاه فرستاده شد.

محکومیت به ده سال حبس

آقای وانگ در 18آوریل2006 در دادگاه منطقه آچنگ حاضر شد. او دو ماه بعد به ده سال زندان محكوم شد. درخواست تجدید نظرش توسط دادگاه میانی محلی رد شد.

مسئولین، خانواده آقای وانگ را در خصوص محل زندانی شدنش در بی‌خبری نگه داشتند. خانواده پس از پرس‌و‌جوی بسیار فهمیدند که ابتدا در زندان هولان نگهداری شده، سپس به زندان داچینگ، در فاصله حدود ۱۶۱ کیلومتریِ هاربین منتقل شده بود.

خانواده آقای وانگ چند بار برای ملاقاتش به داچینگ رفتند، ولی به آنها اجازه دیدار داده نشد. آنها با تلاش مداوم، سرانجام در 15مارس2007 او را ملاقات کردند.

وخامت وضعیت سلامت

نگهبانان زندان داچینگ به زندانیان دستور دادند آقای وانگ را مورد ضرب و شتم قرار دهند. بازویش شکسته و به‌شدت متورم شده بود. زیر دنده‌های او متورم شده بود. مچ دست، قفسۀ سینه و کمرش عفونی و  فاسد شده بود. در مدفوعش خون دیده می‌شد. او همچنین دچار توبرکولوز استخوانی و حفره‌حفره‌ای شد. به‌دلیل درد نمی‌توانست بخوابد و مشتی پوست و استخوان شده بود.

یک بار، نگهبان مستی همه بازداشتی‌ها را در بند دوم جمع کرد و آنها را مجبور به پاسخگویی به حضور و غیاب کرد. آقای جیانگ و چند تمرین‌کنندۀ دیگر فالون گونگ از انجام این کار خودداری کردند. نگهبانان به صورت آنها سیلی زدند و گفتند که به آن نگهبان احترام نگذاشته‌اند.

آقای وانگ به‌دلیل اعتراض به آزار و شکنجه، در 16مه2014 به سلول انفرادی و بدون پنجره منتقل شد. در اتاقی تاریک و سرد، به او فقط یک لباس نازک داده ‌شد و مجبور بود بدون رختخواب روی تخته‌های چوبی بخوابد. غذا نیز بسیار بی‌کیفیت بود.

شرایط وحشتناک زندگی باعث شد وضعیت سلامتی آقای وانگ رو به افول برود. در مدفوعش مدام خون بود و در وضعیت وخیم و بحرانی قرار داشت. فقط در آن زمان بود که مسئولین زندان او را برای مراقبت‌های پزشکی به بیمارستان فرستادند.

وقتی خانواده در آن مدت به دیدنش رفتند، متوجه شدند که جای زخم‌های زیادی روی بدنش وجود داشت، همچنین ابتلا به بیماری شدید کبدی منجر به تجمع بیش از حد مایعات در شکمش شده بود. وقتی که نگهبانان به آنها اجازه گفتگو با آقای وانگ را ندادند، خانواده حتی بیشتر خشمگین شدند.

اندکی پس از ملاقات آنها، زندان موافقت کرد که آقای وانگ با ضمانت پزشکی آزاد شود.

او در اوایل سال2015 و پس از گذراندن 9 سال حبس، به خانه بازگشت و تمرین فالون گونگ را دوباره شروع کرد و وضعیت سلامتی‌اش سریعاً بهبود یافت.

فقط چند ماه بعد، در 27مه2015، چند مأمور پلیس وارد خانه آقای وانگ شدند و او را برای معاینه جسمی به بیمارستان بردند.  اگرچه او هنوز بسیار ضعیف بود، پزشک گفت که او بهبودی کامل پیدا کرده است و دیگر واجد شرایط آزادی با ضمانت پزشکی نیست. او را به بازداشت بازگرداندند تا مدت زمان باقی مانده از دوران محکومیتش را سپری كند.

آزار و اذیت بعد از آزادی

پس از آزادی آقای وانگ در تاریخ 6ژانویه2016، پلیس هرگز دست از آزار و اذیت او و همسرش نکشید. هر وقت پلیس به زنش تلفن می‌کرد، مجبور بود فوراً به خانه برگردد. بعضی اوقات وقتی آقای وانگ در خانه تنها بود، پلیس به در می‌کوبید. هنگامی که او از باز کردن در امتناع می‌ورزید، آنها وارد می‌شدند تا او را بررسی کنند.

از ترس آزار و شکنجۀ بیشتر، خانواده آقای وانگ دیگر به او اجازه نمی‌دادند که با تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ مرتبط باشد. همسایه او نیز او را تحت نظر داشت و به‌محض ترک خانه، به همسرش تلفن می‌کرد.

ترس عمیق و فشار روانی، وضعیت سلامتی‌اش را بدتر کرد. در ناامیدی و با تحمل رنج‌های عظیم، آقای وانگ در 18مه2018 درگذشت.