(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در هانوفر، آلمان برای اطلاع‌رسانی درباره آزار وشکنجه اعمال شده به دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در ۱۰دسامبر، روز حقوق بشر، در ارنست-آگوست-پلاتز رویدادی را برگزار کردند. آنها از مردم خواستند تا علیه برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ که به دست ح.ک.چ و با همدستی دولت صورت می‌گیرد، دادخواستی را امضاء کنند.

رهگذران با فالون گونگ آشنا می‌شوند و برای محکوم کردن برداشت اجباری اعضای بدن به دست ح.ک.چ دادخواستی را امضاء می‌کنند.

گرترود وارلن گفت: «بارها درباره برداشت اعضای بدن در چین شنیده‌ام. در تلویزیون نیز آن را دیده‌ام. اما اقدامات بسیار اندکی درخصوص آن انجام شده است. دولت ما به حقوق بشر در چین به اندازه کافی توجه نمی‌کند که چیز خوبی نیست.»

او گفت كه مردم چین از سوی ح.ک.چ تحت كنترل قرار می‌گیرند و باید آنچه را كه از آنها می‌خواهد انجام دهند. در غیر این صورت مأموران پلیس آنها را می‌برند. او اظهار داشت که دولت آلمان باید دراین‌خصوص اقدامی انجام دهد و به دولت چین بگوید که مذاکرات و همکاری‌های آینده به پیشرفت حقوق بشر در چین بستگی دارد.

گرترود وارلان امیدوار است که وضعیت حقوق بشر در چین به‌زودی بهبود یابد.

گرترود درخصوص برداشت اعضای بدن به دست ح.ک.چ احساس ناراحتی کرد. او امیدوار است که همه دادخواست را امضاء کنند: «اگر امضای کافی وجود داشته باشد، ممکن است این موضوع پایان یابد. امیدوارم به‌زودی پایان یابد.»

لومان بروشور را می‌خواند.

لومان، که در دهه ۸۰ است، گفت: «از این آزار و شگنجه ناراحت هستم.» او گفت که غیرقابل تصور است که این آزار و شکنجه بیش از ۲۰ سال ادامه داشته است. او اظهار داشت که چین سرمایه‌گذاری‌های زیادی در آلمان انجام داده است و این باعث شد که دولت آلمان در محکومیت شدید ح.ک.چ تردید داشته باشد. لومان فکر می‌کند که آلمان برای محکوم‌کردن ح.ک.چ باید با فرانسه، انگلیس و ایالات متحده همکاری کند.

دو خواهر دادخواست برای محكوم كردن آزار و اذیت را امضاء می‌كنند.

ایمان زائیتر، شاگرد پایه نهم و خواهرش ماریان زائیتر، درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین اطلاع داشتند. ایمان گفت: «آنچه برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ اتفاق می‌افتد بسیار ناراحت‌کننده است. همه باید از حقوق بشر برخوردار باشند.» ماریان گفت که بسیار تکان‌دهنده است که آزار و شکنجه فالون گونگ در چین بیش از دو دهه به طول انجامیده است.

یلدریم اورام دادخواست علیه آزار و شکنجه را امضاء می‌کند.

یلدریم اورام از ترکیه گفت که قبلاً درباره این آزار و شکنجه شنیده و آن را محکوم کرده بود. او گفت: «امروز از دیدن شما خوشحالم. متشکرم که در اینجا حضور دارید!»