(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا در پورتوریکو اخیراً در جشن سالانه «جشنواره د پاسکواس» در قسمت قدیمی شهر سان خوان شرکت کردند. این جشنواره، سنتی است که مردم آن را گرامی می‌دارند و لازمه‌اش خرید گیاهان زیبای پوینستیا (پاسکواس) برای تزئین کریسمس است. خیابان اصلی قسمت قدیمی سن خوان، در میان ساختمان‌هایی به قدمت ۱۵۰۰ سال، به مدت دو روز با غرفه‌های مواد غذایی و صنایع دستی پر شده است. هزاران نفر از در مردم سراسر جزیره، درحالی‌که هدایای دستباف و آن گل‌های خوش‌ترکیب پاسکوآس‌ را خرید می‌کنند، ورود کریسمس را با آهنگ‌ها و موسیقی سنتی جشن می‌گیرند.

غرفه فالون دافا به‌طور برجسته درست جلوی غرفه‌های اصلی گل واقع شده بود. درحالی‌که مردم مستقیماً سراغ گل‌های پوینستیا می‌رفتند تا برای امسال با دقت یکی را انتخاب کنند و به خانه ببرند، به غرفه فالون دافا نگاه می‌کردند و می‌پرسیدند که چه چیزی در آنجا فروخته می‌شود. به نظر می‌رسید بسیاری از آنها از دیدن تمرینی معنوی در این جشنواره کریسمس شگفت‌زده می‌شدند و برای نگاه کردن به آن وقت می‌گذاشتند.

وقتی راهبه‌ای با عجله رد می‌شد، تمرین‌کننده‌ای توانست به او توصیه کند که نگاهی دقیق‌تر به این نمایشگاه بیندازد و گفت: «خواهی دید که این موضوع چقدر مهم است.» راهبه توقف کرد و برخی از آموزه‌های استاد لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا را خواند از جمله «ما باید نیک‌خواه و مهربان باشیم.» او متوجه دادخواستی خطاب به سفیر محترم ساموئل دی براون‌بك شد که سفیر ایالات متحده برای آزادی مذهبی بین‌المللی است و در آن از سفیر درخواست شد كه همچنان به ترغیب دولت چین ادامه دهد تا آزار و اذیت بی‌رحمانه‌اش علیه تمرین‌کنندگان فالون دافا و سایر زندانیان عقیدتی را متوقف کند. او بلافاصله آن را امضاء كرد و گفت كه خوشحال است كه در مقابل این غرفه توقف کرد.

یک راهبه، از یافتن تمرینی معنوی در این جشنواره خوشحال شد، دادخواستی را امضاء کرد که از ساموئل دی براون‌بك، سفیر آمریكا برای آزادی مذهبی بین‌المللی، درخواست می‌کرد كه همچنان به ترغیب دولت چین ادامه دهد تا آزار و اذیت بی‌رحمانه‌اش علیه تمرین‌کنندگان فالون دافا و سایر زندانیان عقیدتی را متوقف کند.

خانمی روی صندلی چرخدار، بروشور دافا را خواند و درباره تمرینات سؤال کرد. از او دعوت شد که یکی را امتحان کند، و او درحالی‌که روی صندلی چرخدارش نشسته بود تمرین حالت ایستاده فالون را انجام داد. او در پاسخ به این سؤال که پس از آن چه احساسی دارد، درحالی‌که با دستانش حرکتی را از بالا و به سمت سر و بدنش می‌نشان داد، گفت: «جریانی را احساس کردم، به درون بدنم وارد شد. احساس می‌کنم ... متعادل، آرام ، بسیار عالی زیبا، اما ... چقدر هزینه دارد؟» پاسخ این بود: «هزینه‌اش... فقط یک لبخند است.»

خانمی که روی صندلی‌چرخدارش تمرین حالت ایستاده فالون را امتحان می‌کند گفت: «جریانی را احساس کردم، به درون بدنم وارد شد.»

چند دونده دستورالعمل مربوط به نحوه انجام تمرینات را مورد مطالعه قرار دادند، آنها درباره چی‌گونگ شنیده بودند، اما این اولین آشنایی آنها با فالون دافا بود. آنها سؤالات بسیاری پرسیدند و بروشور تهیه کردند.

مردم مطالب به نمایش‌ گذاشته‌شده را می‌خواندند، دادخواست را امضاء و نمایش حرکات تمرین را تماشا می‌کردند. بسیاری اظهار داشتند که این نخستین برخورد آنها با فالون دافا بوده و اولین بار است که اطلاعاتی درباره آزار و اذیت ایمان در چین مشاهده کرده‌اند. آنها ابراز نگرانی و تشکر کردند از اینکه چیزی را در این جشنواره در دسترس قرار دادند که بسیار جدی و مهم است. سایر افراد پس از آگاه‌شدن درباره آزار و اذیت فالون دافا در چین ناراحت می‌شدند و اطلاعات موجود را می‌خواندند، سؤالاتی را می‌پرسیدند و از امضای دادخواست دریغ نمی‌کردند. برخی در سکوت تمامی مطالب به نمایش گذشته‌شده را می‌خواندند و اظهار می‌کردند که هیچ یک از اطلاعات موجود را در رسانه‌های عمومی ندیده‌اند.

یک زوج درحال خواندن درباره محکومیت چین از سوی سفیر محترم ساموئل دی براون‌بک و کمیسیون آزادی مذهبی بین‌المللی در ایالات متحده.

چند مادر می‌خواستند بدانند که آیا فرزندان‌شان می‌توانند فالون دافا را تمرین کنند. برخی دیگر نمی‌توانستند باور کنند که فالون دافا تحت آزار و شکنجه قرار دارد و از سایر اعضای خانواده‌‌شان می‌خواستند تا نگاهی به آن بیندازند. برخی احساس می‌کردند که باید آنچه را پیدا کرده‌اند به اشتراک بگذارند و برای به اشتراک گذاشتن با خانواده و دوستان در خانه از آنها عکس می‌گرفتند.

از دید عده‌ای هم پوشیده نماند که فالون دافا تنها غرفه‌ای بود که با روح معنوی کریسمس ارتباط برقرار کرد. سخنان استاد لی درباره شفقت و رحمت و تمرکز بر آزادی ایمان، قلب مردم را تحت تأثیر قرار داد. آنها غالباً به چیزی «خاص» اشاره می‌کردند که دوران جوانی‌شان در جشن‌های سنتی کریسمس به خاطر داشتند.

سازمان‌دهنده این جشنواره ضمن تقدیر از تمرین‌کنندگان، گفت که او انتظار داشت فقط تمرینات به نمایش گذاشته شوند: «اما، شما مسائل حقوق بشر و مهربانی را به اینجا آوردید.» او از حضور آنها در جشنواره ابراز تشکر کرد.

یک جشن کریسمس در پورتوریکو همیشه مورد بازدید سه مرد خردمند قرار می‌گیرد. آنها با گذر از کنار غرفه فالون دافا، با صدای بلند گفتند: «کریسمس مبارک!»

یکی از سه مرد خردمند می‌گوید: «کریسمس مبارک!»