(Minghui.org) بیشتر تمرینکنندگان درگروه مطالعۀ فای ما خانمهایی در ردۀ سنی بین 70 تا 90 سال هستند. شش نفر از آنها هنگام مطالعه دیگر نیازی به استفاده از عینک طبی ندارند.
پس از اینکه این خانمها تمرین فالون دافا را شروع کردند و خصوصیات اخلاقی خود را رشد دادند، مزایای سلامتی بسیاری را تجربه کردند.
اَمی به دیدنمان آمد و مادرش را به گروهمان معرفی کرد. مادرش از من پرسید که چطور در این سن نیاز به استفاده از عینک مطالعه ندارم. گفتم: «پیش از شروع آزار و شکنجه در 20 ژوئیۀ 1999، با شنیدن تبادل تجربۀ یکی از تمرینکنندگان تصمیم گرفتم دیگر عینکم را استفاده نکنم. و آن عینک حقیقتاً نمرۀ بالایی داشت.
سپس مادر اَمی متوجه شد که او نیز نیازی به استفاده از عینک ندارد و آن را کنار گذاشت.
تمرینکنندۀ سالمند دیگری به منطقۀ مسکونی ما نقلمکان کرد. او به گروه مطالعۀ ما پیوست و همان سؤالی را از من پرسید که مادر اَمی پرسیده بود. پس از شنیدن ماجرایم او نیز تصمیم گرفت عینکش را بردارد و پس از آن مشکلی نداشت. خواهرش نیز همان کار را کرد.
تمرینکنندۀ دیگری ناگهان نتوانست ببیند. فرزندانش او را به بیمارستان بردند و پزشک به آنها گفت که او باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد و تا پایان عمرش برای مطالعه نیاز به عینک خواهد داشت. (او قبل از آن از عینک با نمرۀ بالا استفاده میکرد.)
آن تمرینکننده گفت: «من فالون دافا را تمرین میکنم و بیمار نیستم. چرا باید تحت عمل جراحی قرار بگیرم؟»
او اصرار داشت به خانه برود و به شرکت در مطالعۀ گروهی ادامه داد، تبادل تجربه میکرد و شینشینگش را رشد داد. چیزی نگذشت که بیناییاش بهبود یافت و دیگر نیازی به استفاده از عینک نداشت.
تمرینکننده مینگ 80 ساله است. او معمولاً فراموشکار بود. پس از اینکه تصمیم گرفت دیگر از عینک مطالعۀ قوی خود استفاده نکند، حافظهاش بهتر و پرانرژی شد. او میتواند به اطراف برود گویی بسیار جوانتر است.