(Minghui.org) آزار و شکنجۀ فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) به اقصی نقاط جامعه ازجمله ارتش آزادی‌بخش خلق نفوذ می‌کند. از زمانی که آزار و شکنجه در سال 1999 آغاز شد، تمرین‌کنندگان فالون گونگی که در ارتش بوده یا بازنشستۀ ارتش هستند برای انکار باورشان با فشار مداومی روبرو بوده‌اند.
با این وجود به علت کنترل شدید رژیم بر نیروهای مسلح، اطلاعات بسیار کمی درخصوص آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان ارتش در دست است. بسیاری از افراد حتی از وجود ادارۀ 610 در ارتش بی‌اطلاع هستند.
ادارۀ 610 یک سازمان فراقانونی با مأموریت اجرای آزار و شکنجۀ فالون گونگ است. این سازمان شعباتی در هر سطح از دولت دارد.
به‌عنوان تمرین‌کننده‌ای که با ارتش آشنا هستم، مایلم آنچه درخصوص آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان در ارتش می‌دانم را به‌اشتراک بگذارم.
سازمان آزار و شکنجه
هنگامی که رهبر سابق حزب کمونیست، جیانگ زمین، دستور آزار و شکنجۀ فالون گونگ را در سال 1999 صادر کرد، به ارتش دستور داد که رهبری آزار و شکنجه را برعهده بگیرد و به‌عنوان الگویی برای سازمان‌های غیرنظامی عمل کند.
ارتش آزادی‌بخش خلق متشکل از پنج شاخۀ وظیفۀ حرفه‌ای است: نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی، نیروی موشکی و نیروی پشتیبانی استراتژیک. ستاد پلیس مسلح، ادارۀ کارکنان عمومی، ادارۀ لجستیک عمومی و سایر سازمان‌ها با نیروی پشتیبانی استراتژیک مرتبط هستند. هر واحد، ادارۀ 610 خودش را دارد.
ادارۀ 610 در تمام واحدها تأسیس شد تا تمرین‌کنندگان آن بخش را مورد آزار و شکنجه قرار دهد. عملکرد ادارۀ 610 فراتر از قانون است و مستقیماً زیر نظر ادارۀ کل سیاسی فعالیت می‌کند. دفتر مرکزی در داخل ساختمانی است که ادارۀ کل سیاسی و ادارۀ امنیت قرار دارند.
اولین رئیس ادارۀ 610 در ارتش یو یونگبو بود که رئیس ادارۀ کل سیاسی نیز بود. دومین رئیس این اداره تیمسار لی جینای بود. به دلیل رتبۀ رئیس، ادارۀ 610 می‌توانست در ادارۀ کل سیاسی هرکسی را که لازم می‌دانست منصوب کند.
در ارتش، ادارۀ 610 می‌تواند هرجایی که لازم باشد ایجاد شود.
یک جلسۀ مهم بین ادارۀ 610 و ارتش
کمی پس از حقۀ خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من، جیانگ زمین دستور به برگزاری جلسۀ مهمی بین ارتش و ادارۀ 610 داد. یو یونگبو این کنفرانس محرمانه را ترتیب داد که بنا به گزارش‌های دریافت شده بیش از 20 عضو اصلی ادارۀ 610 در آن حضور یافتند. اجازۀ هیچ‌گونه ضبط صدا یا عکس‌برداری داده نشد. در این جلسه، یو نقش ارتش در سرکوب فالون گونگ و برنامه‌های آیندۀ آن را توضیح داد. بنا به گفتۀ فردی که روزی سعی کرد مرا «تبدیل» (مجبور به انکار فالون گونگ) کند، در آن جلسه جیانگ به ارتش دستور داد که رهبری آزار و شکنجۀ فالون گونگ را برعهده بگیرد. تمام تمرین‌کنندگان در ارتش بدون استثنا باید کاملاً تبدیل می‌شدند. هرکسی که مسئول «تبدیل کردن» شد، باید در این کار قاطع و مصمم می‌بود. آنها می‌توانستند به‌طور مخفیانه از هروسیله‌ای ازجمله قربانی کردن مهربانی و احساسات لطیف تمرین‌کنندگان استفاده کنند.
درپی صدور این دستورات، گزارش شد که معاون رئیس ادارۀ امنیت که زیر نظر ادارۀ امنیت است، 172 تمرین‌کننده را در منطقۀ نظامی نانجینگ «تبدیل» کرد.
یک عامل بدنام
می‌دانم که ژو فوشی، ژنرالی در ارتش آزادی‌بخش خلق، یکی دیگر از افراد مهم است که به‌طور بی‌رحمانه آزار و شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ را انجام داد. او به‌عنوان نماینده سیاسی جدید حزب کمونیست در نیروی زمینی ارتش غربی در سال 2016 و آخرین نماینده حزب کمونیست منطقۀ نظامی چنگدو انجام وظیفه کرد. او در سال 2017 بازنشستۀ پیش از موعد شد.
در سال 2000 ژو دبیر کل ادارۀ سیاسی منطقۀ نظامی نانجینگ بود. او اغلب تمرین‌کنندگان را آزار و شکنجه می‌کرد. بعداً او به ریاست ادارۀ 610 در ادارۀ کل سیاسی منطقۀ نظامی نانجینگ منصوب شد.
در سال 2009 ژو پس از چند ترفیع مقام و انتصاب، به ریاست ادارۀ سیاسی نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق منصوب شد. در این سمت او به‌طور مخفیانه دو تمرین‌کننده که سرگرد نیروی هوایی مستقر در واحد آزمایشی تسلیحات شینجیانگ بودند را آزار و شکنجه کرد. به‌دلیل سانسور اطلاعات، هنوز اسامی این افراد در دست تحقیق است. گزارش شد که پس از شکنجۀ وحشیانه آنها، این افراد از سمت خود خلع شدند و به اردوگاه کار اجباری بدنام ماسانجیا در استان لیائونینگ برده شدند. از آن زمان هیچ خبری از آنها دریافت نشده است.